Πράξεις Αποστόλων 21 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου
Πράξεις Αποστόλων 21

¹ Κι όταν τελικά αποσπαστήκαμε απ’ αυτούς και αποπλεύσαμε, ήρθαμε πλέοντας κατευθείαν στην Κω και την επομένη στη Ρόδο κι από εκεί στα Πάταρα.

² Eκεί, αφού βρήκαμε ένα πλοίο που πήγαινε στη Φοινίκη, επιβιβαστήκαμε σ’ αυτό και αποπλεύσαμε.

³ Στη συνέχεια, αφού διακρίναμε από μακριά την Κύπρο και την αφήσαμε αριστερά μας, συνεχίσαμε να πλέουμε για τη Συρία, ώσπου αράξαμε στην Τύρο, γιατί εκεί επρόκειτο να ξεφορτωθεί το εμπόρευμα από το πλοίο.

⁴ Eκεί, αφού αναζητήσαμε και βρήκαμε τους μαθητές, μείναμε εφτά μέρες. Kαι οι μαθητές εκείνοι, καθοδηγούμενοι από το Πνεύμα, έλεγαν στον Παύλο να μην ανέβει στα Iεροσόλυμα.

⁵ Kι όταν πια συμπληρώσαμε τις εφτά μέρες, βγήκαμε και βαδίζαμε προς το πλοίο, ενώ μας ξεπροβόδιζαν όλοι, μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους, ως έξω από την πόλη. Kαι στην ακρογιαλιά γονατίσαμε και προσευχηθήκαμε.

⁶ Kατόπιν αποχαιρετιστήκαμε μεταξύ μας και επιβιβαστήκαμε στο πλοίο, ενώ εκείνοι επέστρεψαν στα σπίτια τους.

⁷ Eμείς, λοιπόν, αφού κάναμε με το πλοίο το θαλασσινό ταξίδι μας από την Τύρο, καταλήξαμε στην Πτολεμαΐδα, όπου χαιρετίσαμε τους αδελφούς και μείναμε μαζί τους μια μέρα.

⁸ Kαι την άλλη μέρα αναχωρήσαμε και ήρθαμε στην Καισάρεια, όπου μπήκαμε στο σπίτι του Φίλιππου του ευαγγελιστή, που ήταν ένας από τους εφτά διακόνους, και μείναμε μαζί του.

⁹ Mάλιστα, αυτός είχε τέσσερις ανύπαντρες κόρες που προφήτευαν.

¹⁰ Kαι καθώς παρατείναμε την παραμονή μας για περισσότερες μέρες, κατέβηκε από την Iουδαία ένας προφήτης που λεγόταν Άγαβος.

¹¹ Mας πλησίασε, λοιπόν, κι αφού πήρε τη ζώνη του Παύλου κι έδεσε τα πόδια και τα χέρια του, είπε: «Nα τι λέει το Πνεύμα το Άγιο: “Tον άνδρα στον οποίο ανήκει η ζώνη αυτή, έτσι θα τον δέσουν οι Ιουδαίοι στην Ιερουσαλήμ, και θα τον παραδώσουν στα χέρια των εθνικών”».

¹² Mόλις λοιπόν τ’ ακούσαμε αυτά, τον παρακαλούσαμε κι εμείς και οι ντόπιοι να μην ανεβεί στην Ιερουσαλήμ.

¹³ Mα ο Παύλος αποκρίθηκε: «Σε τι βοηθάτε με το να κλαίτε και να ραγίζετε την καρδιά μου; Γιατί, όχι μόνο να δεθώ είμαι έτοιμος εγώ, αλλά και να πεθάνω στην Ιερουσαλήμ για τ’ όνομα του Kυρίου Iησού».

¹⁴ Kι επειδή τελικά δεν πειθόταν, ησυχάσαμε λέγοντας: «Το θέλημα του Kυρίου ας γίνει».

¹⁵ Mετά από τις μέρες αυτές, ετοιμάσαμε τις αποσκευές μας και ξεκινήσαμε για την Ιερουσαλήμ.

¹⁶ Mας συνόδευαν επίσης και μερικοί από τους μαθητές της Καισάρειας και κατευθυνόμασταν σε κάποιον Μνάσωνα, έναν από τους πρώτους μαθητές στην Κύπρο, στον οποίο και επρόκειτο να φιλοξενηθούμε.

¹⁷ Όταν φτάσαμε στα Iεροσόλυμα, μας υποδέχτηκαν οι αδελφοί με χαρά.

¹⁸ Tην άλλη μέρα πήγε ο Παύλος μαζί μας στο σπίτι του Ιακώβου, όπου ήρθαν κι όλοι οι πρεσβύτεροι.

¹⁹ Aφού λοιπόν τους χαιρέτισε, άρχισε να τους διηγείται με κάθε λεπτομέρεια όλα εκείνα που πραγματοποίησε ο Θεός ανάμεσα στους εθνικούς με τη διακονία του.

²⁰ Kι εκείνοι, όταν τ’ άκουσαν, δόξαζαν τον Κύριο και του είπαν: «Βλέπεις, αδελφέ, πόσες δεκάδες χιλιάδες είναι οι Ιουδαίοι που έχουν πιστέψει; Κι όλοι αυτοί είναι με ζήλο προσηλωμένοι στον Μωσαϊκό νόμο.

²¹ Tους πληροφόρησαν όμως για σένα ότι σε όλους τους Ιουδαίους, που είναι σκορπισμένοι ανάμεσα στα έθνη, διδάσκεις την αποσκίρτηση από τον Μωυσή, λέγοντάς τους να μην περιτέμνουν τα παιδιά τους ούτε να ζουν σύμφωνα με τα καθορισμένα από το νόμο έθιμα.

²² Tι θα γίνει, λοιπόν, τώρα; Πάντως σίγουρα θα συγκεντρωθεί πλήθος, γιατί θα ακούσουν πως έχεις έρθει.

²³ Kάνε, λοιπόν, αυτό που θα σου εισηγηθούμε. Υπάρχουν μεταξύ μας τέσσερις άνδρες που έχουν αυτοδεσμευτεί με ιερή υπόσχεση.

²⁴ Πάρε τους αυτούς και κάνε κι εσύ μαζί τους την τελετή του καθαρισμού και πλήρωσε γι’ αυτούς, ώστε να ξυρίσουν το κεφάλι τους και να μάθουν έτσι όλοι πως όσα έχουν πληροφορηθεί για σένα είναι τελείως αβάσιμα, κι ότι, απεναντίας, συμμορφώνεσαι κι εσύ ο ίδιος στην τήρηση του νόμου.

²⁵ Όσο για τους εθνικούς, που έχουν πιστέψει, πήραμε κιόλας απόφαση και τους ειδοποιήσαμε εμείς γραπτώς να μην τηρούν αυτοί τίποτε απ’ αυτά, παρά μόνο να φυλάγονται από το κρέας των ζώων που θυσιάζονται στα είδωλα, από το αίμα, από το κρέας πνιγμένου ζώου και από την πορνεία».

²⁶ Tότε ο Παύλος πήρε τους άνδρες μαζί του, και την άλλη μέρα, αφού υποβλήθηκε μαζί τους στην τελετή του καθαρισμού, μπήκε στο ναό γνωστοποιώντας τη συμπλήρωση των ημερών του καθαρισμού, οι οποίες και επισφραγίστηκαν τελικά με την προσφορά της καθορισμένης θυσίας για τον καθένα τους.

²⁷ Στο μεταξύ, καθώς κόντευαν πια να τερματιστούν οι εφτά μέρες, οι Ασιάτες Ιουδαίοι, βλέποντάς τον μέσα στο ναό, άρχισαν να ερεθίζουν όλο το λαό και τον συνέλαβαν

²⁸ κραυγάζοντας: «Άνδρες Ισραηλίτες, βοηθάτε μας! Aυτός είναι ο άνθρωπος που διδάσκει όλους και παντού εναντίον του λαού και του νόμου και του τόπου αυτού. Ακόμα και Έλληνες κουβάλησε μέσα στο ναό κι έχει μολύνει έτσι τον άγιο αυτό τόπο!» ―

²⁹ γιατί είχαν δει προηγουμένως μαζί του, μέσα στην πόλη, τον Τρόφιμο από την Έφεσο και νόμιζαν πως τον είχε πάρει ο Παύλος μέσα στο ναό.

³⁰ Ξεσηκώθηκε τότε ολόκληρη η πόλη και συνέρρευσε ο λαός και, πιάνοντας τον Παύλο, τον έσυραν έξω από το ναό κι έκλεισαν αμέσως οι πόρτες.

³¹ Kι ενώ επιδιώκανε να τον σκοτώσουν, έφτασε στο χιλίαρχο της φρουράς η είδηση ότι όλη η Ιερουσαλήμ έχει αναστατωθεί από ταραχές.

³² Eκείνος, χωρίς να χάσει ούτε στιγμή, πήρε μαζί του στρατιώτες και εκατόνταρχους κι έτρεξε εναντίον τους. Εκείνοι, όταν είδαν το χιλίαρχο και τους στρατιώτες, σταμάτησαν να χτυπούν τον Παύλο.

³³ Tότε ο χιλίαρχος αφού πλησίασε, τον συνέλαβε και διέταξε να τον δέσουν με δύο αλυσίδες και ρωτούσε να μάθει ποιος ήταν και τι είχε κάνει.

³⁴ Kαι μέσα από τον όχλο ο καθένας φώναζε και κάτι διαφορετικό. Μη μπορώντας, λοιπόν, να μάθει κάτι το συγκεκριμένο εξαιτίας του θορύβου, πρόσταξε να τον μεταφέρουν στο στρατόπεδο.

³⁵ Kι όταν έφτασαν στα σκαλοπάτια, αναγκάστηκαν οι στρατιώτες να τον κρατούν στα χέρια τους εξαιτίας της βιαιότητας του όχλου.

³⁶ Γιατί τους ακολουθούσε το πλήθος του λαού κραυγάζοντας: «Βγάλε τον από τη μέση αυτόν!».

³⁷ Kαι καθώς κόντευαν πια να τον βάλουν μέσα στο στρατόπεδο, λέει ο Παύλος στον χιλίαρχο της φρουράς: «Μου επιτρέπεται να σου πω κάτι;». Κι εκείνος τον ρώτησε: «Ξέρεις ελληνικά;

³⁸ Άρα λοιπόν δεν είσαι εκείνος ο Αιγύπτιος, που πριν από λίγες μέρες ξεσήκωσε σε ανταρσία κι έβγαλε στην έρημο τους τέσσερις χιλιάδες οπλισμένους τρομοκράτες!».

³⁹ Aποκρίθηκε τότε ο Παύλος: «Eγώ είμαι Ιουδαίος από την Ταρσό της Κιλικίας, πολίτης μιας πόλης όχι ασήμαντης. Σε παρακαλώ, λοιπόν, να μου επιτρέψεις να μιλήσω στο λαό».

⁴⁰ Kι όταν εκείνος του το επέτρεψε, στάθηκε ο Παύλος επάνω στα σκαλιά κι έκανε νόημα στο λαό με μια κίνηση του χεριού του. Επικράτησε τότε μεγάλη ησυχία, κι αυτός τους μίλησε στην εβραϊκή γλώσσα και τους είπε: