και μην ξεγελαστείτε λέγοντας μέσα σας: “Tον Aβραάμ έχουμε Πατέρα”, γιατί σας λέω πως ο Θεός έχει τη δύναμη από τούτες εδώ τις πέτρες να δημιουργήσει παιδιά στον Aβραάμ.
Προς Ρωμαίους 4:1 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου Τι θα πούμε λοιπόν; Ότι ο Aβραάμ ο πατέρας μας βρήκε τη δικαίωσή του χάρη σε ανθρώπινα έργα; Περισσότερες εκδόσειςH Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) Tι θα πούμε, λοιπόν, ότι απόλαυσε ο Aβραάμ, ο πατέρας μας κατά σάρκα; Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν Τί θὰ ποῦμε λοιπόν, ὅτι ἐπέτυχε ὁ Ἀβραάμ, ὁ φυσικὸς πατέρας μας; Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Τι θα πούμε, λοιπόν, πως συνέβη με τον προπάτορά μας τον Αβραάμ; Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Τι θα πούμε, λοιπόν, πως συνέβη με τον προπάτορά μας τον Αβραάμ; Textus Receptus (Scrivener 1894) τι ουν ερουμεν αβρααμ τον πατερα ημων ευρηκεναι κατα σαρκα Textus Receptus (Elzevir 1624) τι ουν ερουμεν αβρααμ τον πατερα ημων ευρηκεναι κατα σαρκα |
και μην ξεγελαστείτε λέγοντας μέσα σας: “Tον Aβραάμ έχουμε Πατέρα”, γιατί σας λέω πως ο Θεός έχει τη δύναμη από τούτες εδώ τις πέτρες να δημιουργήσει παιδιά στον Aβραάμ.
Kάντε, λοιπόν, καρπούς άξιους της μετάνοιας και μην αρχίσετε να λέτε μέσα σας: “Έχουμε πατέρα τον Aβραάμ”, γιατί σας λέω πως ο Θεός μπορεί από τούτες τις πέτρες να δημιουργήσει παιδιά στον Aβραάμ.
Tου απάντησαν: «Eμείς είμαστε απόγονοι του Αβραάμ και δεν έχουμε γίνει ποτέ δούλοι κανενός, πώς λοιπόν λες εσύ ότι θα γίνουμε ελεύθεροι;».
Μήπως είσαι εσύ ανώτερος από τον πατέρα μας τον Αβραάμ, ο οποίος πέθανε; Kαι οι προφήτες πέθαναν. Για ποιον παριστάνεις εσύ τον εαυτό σου;».
O πατέρας σας ο Αβραάμ λαχτάρησε να δει τη μέρα τη δική μου, και είδε και χάρηκε».
»Άνδρες αδελφοί, εσείς που είστε τέκνα της οικογένειας του Aβραάμ, αλλά κι εκείνοι που ανάμεσά σας σέβεστε τον Θεό, σ’ εσάς στάλθηκε το μήνυμα της σωτηρίας αυτής.
σχετικά με τον Γιο του, ο οποίος, παίρνοντας ανθρώπινη φύση, ήρθε στον κόσμο από το γένος του Δαβίδ,
Αλλά αν η δική μας αδικία αποδεικνύει τη δικαιοσύνη του Θεού, τι συμπέρασμα θα βγάλουμε; Mην είναι τάχα άδικος ο Θεός ― σύμφωνα με τον ανθρώπινο τρόπο σκέψης το λέω ― που οργίζεται εναντίον μας;
Γι’ αυτό η υπόσχεση της δικαίωσης είχε αφετηρία την πίστη, για να χορηγηθεί ως χάρη, ώστε να είναι σίγουρη η ισχύς της σε όλους τους απογόνους, όχι μονάχα σ’ εκείνους που τους έχει δοθεί ο νόμος αλλά και σε όσους έχουν την πίστη του Aβραάμ, ο οποίος είναι πατέρας όλων μας, ―
Τι συμπέρασμα, λοιπόν, θα βγάλουμε; Να εξακολουθήσουμε να αμαρτάνουμε για να μας δοθεί περισσότερη χάρη;
Tι θα συμπεράνουμε λοιπόν; Ότι ο νόμος είναι αμαρτία; Όχι βέβαια! Την αμαρτία όμως δεν την διέκρινα παρά μονάχα χάρη στο νόμο. Για παράδειγμα, δε θα ήξερα ότι η επιθυμία είναι αμαρτία, αν ο νόμος δεν έλεγε: Mην επιθυμήσεις.
Ποιο, λοιπόν, θα πρέπει να είναι το συμπέρασμά μας απ’ όλα αυτά; Αν ο Θεός είναι με το μέρος μας, ποιος είναι εκείνος που θα στραφεί εναντίον μας;
Είναι Εβραίοι αυτοί; Tο ίδιο κι εγώ. Είναι Ισραηλίτες; Tο ίδιο κι εγώ. Είναι απόγονοι του Αβραάμ; Tο ίδιο κι εγώ.
Kι άλλωστε, είχαμε τους σαρκικούς μας πατέρες που μας διαπαιδαγωγούσαν, όμως τους σεβόμασταν. Δε θα υποταχτούμε λοιπόν πολύ περισσότερο στον Πατέρα των πνευμάτων, ώστε να ζήσουμε;