Προς Ρωμαίους 7 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

σε όσους δέχονται τη χάρη του Θεού

¹ Ή μήπως αγνοείτε το γεγονός, αδελφοί ― γιατί μιλώ σε ανθρώπους που γνωρίζουν το νόμο ― ότι ο νόμος έχει ισχύ πάνω στον άνθρωπο για όσο καιρό ζει;

² H παντρεμένη γυναίκα, για παράδειγμα, είναι από το νόμο δεσμευμένη με τον άνδρα της όσο είναι αυτός στη ζωή. Αν όμως πεθάνει ο άνδρας, τότε ο δεσμός της με τον άνδρα της, που της επέβαλε ο νόμος, παύει πια να ισχύει.

³ Άρα λοιπόν, μοιχαλίδα θα γίνει αν ενόσω ζει ο άνδρας της γίνει γυναίκα άλλου άνδρα. Αν όμως πεθάνει ο άνδρας της, τότε πια είναι ελεύθερη από το νόμο, ώστε να μην είναι μοιχαλίδα, αν παντρευτεί άλλον άνδρα.

⁴ Eπομένως, αδελφοί μου, χάρη στο σωματικό θάνατο του Χριστού έχετε κι εσείς υποστεί το θάνατο που απαιτούσε ο νόμος για ν’ ανήκετε πια σε άλλον, σ’ αυτόν δηλαδή που αναστήθηκε από τους νεκρούς, έτσι που να καρποφορήσουμε για τον Θεό.

⁵ Γιατί όταν ζούσαμε τη σαρκική ζωή, τα βλαβερά αποτελέσματα των αμαρτιών, που αποκαλύπτονταν χάρη στο νόμο, δρούσαν μέσα στα μέλη μας με αποτέλεσμα να παράγουν καρπούς θανατηφόρους.

⁶ Tώρα όμως απαλλαχτήκαμε από την τιμωρία που απαιτούσε ο νόμος, στην κυριαρχία του οποίου ήμασταν, αφού έχουμε κιόλας πεθάνει, ώστε να δουλεύουμε πια σύμφωνα με τη νέα ζωή του Πνεύματος, κι όχι σύμφωνα με τον παλιό τύπο του γράμματος του νόμου.

Νόμος και αμαρτία

⁷ Tι θα συμπεράνουμε λοιπόν; Ότι ο νόμος είναι αμαρτία; Όχι βέβαια! Την αμαρτία όμως δεν την διέκρινα παρά μονάχα χάρη στο νόμο. Για παράδειγμα, δε θα ήξερα ότι η επιθυμία είναι αμαρτία, αν ο νόμος δεν έλεγε: Mην επιθυμήσεις.

⁸ Aφορμή, λοιπόν, πήρε η αμαρτία από την εντολή αυτή κι έκανε να αναφανεί μέσα μου κάθε είδους επιθυμία, γιατί χωρίς το νόμο η αμαρτία δεν φανερώνει την ύπαρξή της.

⁹ Kι εγώ ζούσα κάποτε χωρίς νόμο. Όταν όμως ήρθε η εντολή, η αμαρτία έκανε την εμφάνισή της ζωντανή

¹⁰ κι εγώ διαπίστωσα πως ήμουν κιόλας πεθαμένος! Κι έτσι, συνέβη η εντολή που δόθηκε για ζωή, αυτή η ίδια να μου αποκαλύψει πως ήμουν πεθαμένος!

¹¹ Καθότι η αμαρτία παίρνοντας αφορμή από την εντολή, μου έδειξε μέσω αυτής, ότι με εξαπάτησε και μέσω αυτής, επίσης, μου έδειξε ότι με θανάτωσε!

¹² Eπομένως, ο νόμος είναι πράγματι άγιος, και η εντολή άγια και δίκαιη και καλή.

¹³ Mα τότε; Το καλό μεταβλήθηκε σε μέσο θανάτωσής μου; Όχι βέβαια! Αλλά δόθηκε, ώστε μέσω του καλού η αμαρτία να αποκαλυφτεί πως είναι αμαρτία που προκαλεί το θάνατο, έτσι ώστε μέσω της εντολής να γίνει φανερή η υπερβολική απατηλότητα της αμαρτίας.

H διπλή φύση του ανθρώπου

¹⁴ Γιατί ξέρουμε, βέβαια, πως ο νόμος είναι πνευματικός, ενώ εγώ είμαι σαρκικός, πουλημένος σκλάβος στην κυριότητα της αμαρτίας.

¹⁵ Έτσι, λοιπόν, δε συνειδητοποιώ το αποτέλεσμα αυτού που κάνω, γιατί δεν κάνω εκείνο που θέλω, αλλά κάνω εκείνο που απεχθάνομαι.

¹⁶ Aν λοιπόν κάνω εκείνο που απεχθάνομαι, σημαίνει πως παραδέχομαι ότι ο νόμος είναι καλός.

¹⁷ Έτσι, ανακαλύπτω τώρα πως το κακό αυτό αποτέλεσμα δεν το πραγματοποιώ εγώ, αλλά η αμαρτία που φωλιάζει μέσα μου.

¹⁸ Διότι ξέρω πια ότι δεν κατοικεί μέσα μου, δηλαδή στη φύση μου, κάτι καλό, γιατί, ενώ υπάρχει πάντα η θέληση, όμως τη δύναμη να πραγματοποιήσω το καλό δεν τη βρίσκω,

¹⁹ δεδομένου ότι δεν κάνω το καλό που θέλω, αλλά το κακό που δε θέλω, αυτό κάνω.

²⁰ Aφού, όμως, κάνω κάτι το οποίο εγώ δεν το θέλω, σημαίνει πως το κάνω όχι με δική μου πρωτοβουλία, αλλά εξαιτίας της αμαρτίας που φωλιάζει μέσα μου.

²¹ Άρα λοιπόν βρίσκω το νόμο τούτο: Ότι, ενώ εγώ θέλω να κάνω το καλό, μέσα μου υπάρχει το κακό.

²² Kι έτσι, ενώ εσωτερικά ευχαριστιέμαι με το νόμο του Θεού,

²³ όμως βλέπω ένα νόμο διαφορετικό μέσα στα μέλη μου, που αντιστρατεύεται στο νόμο της διάνοιάς μου και με κάνει αιχμάλωτο στο νόμο της αμαρτίας, που βρίσκεται μέσα στα μέλη μου!

²⁴ Πόσο ταλαίπωρος άνθρωπος είμαι εγώ! Ποιος θα με ελευθερώσει από το σώμα αυτό, που το έχει κυριεύσει ο θάνατος;

²⁵ Eυχαριστώ τον Θεό που δίνει τούτη την απελευθέρωση μέσω του Iησού Χριστού του Kυρίου μας! Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι εγώ ο ίδιος με τη διάνοιά μου υπακούω στο νόμο του Θεού, αλλά με τη σάρκα μου στο νόμο της αμαρτίας.