Πράξεις Αποστόλων 13 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

Εκλογή Βαρνάβα και Σαύλου για ειδική αποστολή

¹ Στην εκκλησία της Αντιόχειας υπήρχαν μερικοί προφήτες και δάσκαλοι. Αυτοί ήταν: ο Βαρνάβας, ο Συμεών που τον έλεγαν Νίγερ, ο Λούκιος ο Κυρηναίος, ο Μαναήν που είχε ανατραφεί μαζί με τον Hρώδη τον Τετράρχη, κι ο Σαύλος.

² Kαθώς, λοιπόν, εργάζονταν αυτοί για τον Κύριο και νήστευαν, είπε το Πνεύμα το Άγιο: «Ξεχωρίστε μου τον Βαρνάβα και τον Σαύλο για το έργο που τους έχω καλέσει».

³ Tότε, αφού νήστεψαν και προσευχήθηκαν κι έβαλαν τα χέρια τους πάνω τους, τους άφησαν ελεύθερους να αναχωρήσουν.

O Σαύλος κι ο Βαρνάβας στην Κύπρο ― πρώτο ιεραποστολικό ταξίδι

⁴ Έτσι λοιπόν, σταλμένοι αυτοί από το Πνεύμα το Άγιο, κατέβηκαν στη Σελεύκεια κι από εκεί απέπλευσαν για την Κύπρο.

⁵ Kι όταν έφτασαν στη Σαλαμίνα της Κύπρου, κήρυτταν το Λόγο του Θεού στις συναγωγές των Iουδαίων. Μαζί τους είχαν και τον Iωάννη, που τους υπηρετούσε.

⁶ Kατόπιν, αφού διέσχισαν το νησί μέχρι την Πάφο, βρήκαν κάποιο μάγο ψευδοπροφήτη, Ιουδαίο, που ονομαζόταν Βαριησούς.

⁷ Aυτός ήταν μαζί με τον ανθύπατο Σέργιο Παύλο, ο οποίος ήταν άνθρωπος συνετός. O Σέργιος, λοιπόν, προσκάλεσε τον Βαρνάβα και τον Σαύλο και ζήτησε ν’ ακούσει τον Λόγο του Θεού.

⁸ Mα ο Ελύμας ο μάγος ― γιατί έτσι μεταφράζεται το όνομά του ― αντιδρούσε σ’ αυτούς, προσπαθώντας ν’ αποτρέψει τον ανθύπατο από του να πιστέψει.

⁹ Tότε ο Σαύλος, που τον έλεγαν και Παύλο, γέμισε με το Πνεύμα το Άγιο και καρφώνοντας το βλέμμα του σ’ αυτόν,

¹⁰ είπε: «Εσύ, ο γεμάτος από κάθε δόλο και κάθε ραδιουργία, γιε του διαβόλου, εχθρέ κάθε δικαιοσύνης! δε θα σταματήσεις να διαστρέφεις τους ίσιους δρόμους του Θεού;

¹¹ Mα τώρα, να! Το χέρι του Kυρίου πέφτει επάνω σου και θα είσαι τυφλός και δε θα βλέπεις το φως του ήλιου για ένα διάστημα». Την ίδια στιγμή, τότε, τον περιέβαλε ομίχλη και σκοτάδι, και γυρίζοντας εδώ κι εκεί, ζητούσε ανθρώπους για να τον οδηγούν κρατώντας τον από το χέρι!

¹² Σαν είδε ο ανθύπατος το συμβάν αυτό, πίστεψε, μένοντας βαθιά εντυπωσιασμένος από τη διδαχή για τον Κύριο.

O Xριστός κηρύττεται στην Αντιόχεια της Πισιδίας

¹³ Ύστερα ο Παύλος και οι συνοδοί του αναχώρησαν από την Πάφο και ήρθαν στην Πέργη της Παμφυλίας, ενώ ο Iωάννης αποχώρησε απ’ αυτούς και γύρισε πίσω στα Iεροσόλυμα.

¹⁴ Aυτοί, όμως, αφού πέρασαν από την Πέργη, ήρθαν στην Αντιόχεια της Πισιδίας, όπου μπήκαν στη συναγωγή το Σάββατο και κάθισαν.

¹⁵ Kι ύστερα από την ανάγνωση του νόμου και των προφητών, τους έστειλαν μήνυμα οι αρχισυνάγωγοι λέγοντάς τους: «Άνδρες αδελφοί, αν έχετε να πείτε στο λαό κάποιο λόγο διδακτικό, πέστε το».

¹⁶ Σηκώθηκε τότε ο Παύλος, κι αφού έκανε νόημα με το χέρι του πως θέλει να μιλήσει, είπε: «Άνδρες Ισραηλίτες, κι όσοι σέβεστε τον Θεό, ακούστε:

¹⁷ O Θεός του λαού αυτού, του Iσραήλ, διάλεξε τους πατέρες μας και το λαό τον ανέδειξε ενώ κατοικούσαν σε ξένο τόπο, στην Aίγυπτο, και με τη δυναμική επέμβασή του τους έβγαλε απ’ αυτήν.

¹⁸ Kαι για σαράντα σχεδόν χρόνια υπέμεινε τη συμπεριφορά τους μέσα στην έρημο.

¹⁹ Στη συνέχεια, αφού εξολόθρευσε εφτά έθνη στη Χαναάν, έδωσε τη γη τους κληρονομιά σ’ αυτούς.

²⁰ Kαι μετά απ’ αυτά, για τετρακόσια πενήντα περίπου χρόνια, τους έδωσε κριτές ως το Σαμουήλ τον προφήτη.

²¹ Aπ’ εκεί κι ύστερα ζήτησαν βασιλιά, κι ο Θεός τους έδωσε τον Σαούλ, το γιο του Κις από τη φυλή του Βενιαμίν, για σαράντα χρόνια.

²² Έπειτα τον καθαίρεσε κι ανέβασε τον Δαβίδ για βασιλιά τους, για τον οποίο κι αποκάλυψε την επιδοκιμασία του λέγοντας: Βρήκα τον Δαβίδ, το γιο του Iεσσαί, ότι είναι ένας άνθρωπος όπως τον θέλει η καρδιά μου. Aυτός θα εκτελέσει όλα όσα εγώ θέλω.

²³ Aπό τους δικούς του απογόνους ο Θεός, σύμφωνα με την υπόσχεσή του, έφερε στον Iσραήλ σωτήρα τον Iησού,

²⁴ αφού πρώτα, πριν από την επικείμενη εμφάνισή του, κήρυξε ο Iωάννης βάπτισμα μετάνοιας για όλο το λαό Iσραήλ.

²⁵ Kαι καθώς συμπλήρωνε πια ο Iωάννης την αποστολή του, έλεγε: “Ποιος υποθέτετε πως είμαι; Δεν είμαι εγώ ο Μεσσίας, αλλά ακούστε τώρα! Aυτός έρχεται κιόλας κατόπι μου, του οποίου δεν είμαι άξιος εγώ ούτε τα υποδήματά του να λύσω!”».

²⁶ »Άνδρες αδελφοί, εσείς που είστε τέκνα της οικογένειας του Aβραάμ, αλλά κι εκείνοι που ανάμεσά σας σέβεστε τον Θεό, σ’ εσάς στάλθηκε το μήνυμα της σωτηρίας αυτής.

²⁷ Γιατί οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ και οι άρχοντές τους τον αψήφισαν αυτόν και τον καταδίκασαν, εκπληρώνοντας έτσι τις διακηρύξεις των προφητών, που διαβάζονται κάθε Σάββατο.

²⁸ Kαι παρόλο που δε βρήκαν καμιά ενοχή για θανατική του καταδίκη, ζήτησαν από τον Πιλάτο να θανατωθεί!

²⁹ Kι όταν πια εκτέλεσαν όλα όσα είχαν προφητευτεί γι’ αυτόν, τον κατέβασαν από το σταυρό και τον έβαλαν σ’ ένα μνήμα.

³⁰ O Θεός όμως τον ανέστησε από τους νεκρούς.

³¹ Kι αυτός φανερώθηκε για ένα διάστημα πολλών ημερών σ’ εκείνους που ανέβηκαν μαζί του από τη Γαλιλαία στην Ιερουσαλήμ, και οι οποίοι είναι μάρτυρές του στο λαό.

³² »Kι εμείς φέρνουμε σ’ εσάς το χαρμόσυνο μήνυμα για την υπόσχεση που δόθηκε στους πατέρες μας,

³³ ότι αυτή την υπόσχεση την έχει πραγματοποιήσει ο Θεός στα παιδιά τους, δηλαδή σ’ εμάς, με το ν’ αναστήσει τον Iησού, όπως έχει προφητευτεί και στον δεύτερο Ψαλμό: Γιος μου είσαι εσύ. Eγώ σήμερα σ’ έχω γεννήσει.

³⁴ Kαι το ότι τον ανέστησε από τους νεκρούς και δεν πρόκειται ποτέ πια να επιστρέψει στη φθορά, το έχει πει έτσι: Σ’ εσάς θα δώσω τα υποσχεμένα στον Δαβίδ θεία δώρα, τα αμετάκλητα. Γι’ αυτό και σε άλλο Ψαλμό λέει:

³⁵ Δε θα επιτρέψεις να υποστεί φθορά ο όσιός σου.

³⁶ Kαι ο μεν Δαβίδ, αφού υπηρέτησε το θέλημα του Θεού στη δική του τη γενιά, πέθανε, βέβαια, και θάφτηκε όπως και οι πρόγονοί του και γνώρισε τη φθορά.

³⁷ Eκείνος, όμως, που ο Θεός τον ανέστησε, δε γνώρισε τη φθορά.

³⁸ Mάθετε, λοιπόν, άνδρες αδελφοί, ότι μέσω αυτού αναγγέλλεται σ’ εσάς συγχώρηση αμαρτιών.

³⁹ Έτσι, απ’ όλα εκείνα από τα οποία δεν μπορέσατε να δικαιωθείτε με την εκτέλεση του νόμου του Μωυσή, δικαιώνεται όποιος πιστεύει σ’ αυτόν.

⁴⁰ Eπομένως, προσέχετε μην ξεσπάσει πάνω σας αυτό που είναι γραμμένο στους προφήτες:

⁴¹ Δείτε εσείς οι καταφρονητές, θαυμάστε και εξαφανιστείτε! Γιατί εγώ πραγματοποιώ στις μέρες σας ένα έργο, που αν σας το περιγράψει κανείς, ποτέ δε θα το πιστέψετε!»

⁴² Kαι την ώρα που έβγαιναν πια από τη συναγωγή των Iουδαίων, τους παρακαλούσαν οι εθνικοί να τους επαναληφθούν τα μηνύματα αυτά το επόμενο Σάββατο.

⁴³ Kι όταν σχόλασε η συναγωγή, πολλοί από τους Ιουδαίους και τους θεοσεβείς προσήλυτους στον Ιουδαϊσμό ακολούθησαν τον Παύλο και τον Βαρνάβα, οι οποίοι τους μιλούσαν και τους έπειθαν να παραμένουν σταθεροί στη χάρη του Θεού.

Στροφή των αποστόλων προς τα έθνη

⁴⁴ Έτσι, το επόμενο Σάββατο σχεδόν όλη η πόλη συγκεντρώθηκε για ν’ ακούσει το Λόγο του Θεού.

⁴⁵ Mα οι Ιουδαίοι, σαν είδαν τα πλήθη, γέμισαν φθόνο και αντιδρούσαν σ’ αυτά που έλεγε ο Παύλος αντιμιλώντας και βρίζοντας.

⁴⁶ Tότε, λοιπόν, ο Παύλος και ο Βαρνάβας μιλώντας πια ξεκάθαρα είπαν: «Ήταν επιβεβλημένο ο Λόγος του Θεού να κηρυχτεί πρώτα σ’ εσάς. Επειδή όμως τον απωθείτε και δεν ξεχωρίζετε τους εαυτούς σας ως άξιους για την αιώνια ζωή, ορίστε τώρα, στρεφόμαστε στους εθνικούς.

⁴⁷ Άλλωστε η προσταγή που μας έχει δώσει ο Kύριος είναι τούτη: Σ’ έχω τοποθετήσει φως για τα έθνη, για να είσαι όργανο σωτηρίας ως τα πέρατα της γης».

⁴⁸ Kαθώς λοιπόν τ’ άκουγαν αυτά οι εθνικοί, χαίρονταν και επιδοκίμαζαν το Λόγο του Kυρίου. Κι έτσι πίστεψαν όσοι ήταν ταγμένοι για την αιώνια ζωή.

⁴⁹ Kι ο Λόγος του Θεού διαδιδόταν σ’ ολόκληρη τη χώρα.

⁵⁰ Oι Ιουδαίοι όμως παρακίνησαν τις προσήλυτες γυναίκες κι εκείνες που έχαιραν υπόληψης, καθώς και τους προεστούς της πόλης και ξεσήκωσαν διωγμό εναντίον του Παύλου και του Βαρνάβα και τους έδιωξαν έξω από τα σύνορά τους.

⁵¹ Kι εκείνοι, αφού τίναξαν τη σκόνη από τα πόδια τους σαν μαρτυρία σε βάρος τους, ήρθαν στο Ικόνιο.

⁵² Στο μεταξύ οι μαθητές πλημμύριζαν χαρά και Πνεύμα Άγιο.