ад любой ежы адмовілася душа іх і наблізіліся яны да самых брамаў смерці.
Усякая ежа абрыдла душы іхняй, і блізка былі яны ад брамаў сьмерці.
Ці адкрытыя былі табе брамы смерці, і ці бачыў ты дзверы цемры?
Няхай дойдзе да Цябе малітва мая; нахілі вуха Тваё да просьбы маёй.
Бо Той, Хто спаганяе за кроў, успомніў пра іх, не забыўся на плач убогіх.
Казаў я: «У палавіне дзён маіх пайду я да брамы пекла; прасіў я рэшту гадоў маіх».