хай п’юць і хай забудуцца на беднасць сваю, і хай больш не ўспамінаюць пра смутак свой.
Няхай вып’е такі і забудзецца на бядоту сваю, і ня памятае больш цяжару свайго.
хай ён вып'е і забудзе беднасьць сваю і не згадае больш пра сваю пакуту.
Бо забудзешся ты на сваё гора і ўзгадаеш яго, як воды, што сплылі.
і віно, якое развесяляе сэрца чалавека; Ты ажыўляеш аблічча алеем, а хлеб умацоўвае чалавечае сэрца.
Дай сіцэры таму, хто гіне, а віна тым, хто з горкай душою:
Ты вусны свае адкрый для нямога і для спраў усіх сыноў, што прападаюць;
І не ўпівайцеся віном, у якім распуста, але напаўняйцеся Духам,