Цяпер, прашу, павярніцеся да мяне, бо перад абліччам вашым не скажу няпраўды.
Цяпер, прашу, паслухайце мяне, бо на вачах вашых не скажу няпраўды.
Але прашу вас, зірнеце на мяне; ці ж буду я казаць няпраўду перад абліччам вашым?
Ці ж твая пустая гаворка прымусіць людзей маўчаць і не будзе каму спыніць цябе, калі ты пасміхаешся з іншымі?
а вас буду выкрываць, як завадатараў хлусні, вас усіх — як марных лекараў.
Калі гэта не так, хто можа мяне аспрэчыць, што я схлусіў, і нікчэмнасцю палічыць мае словы?»
не скажуць вусны мае несправядлівасці і язык мой не будзе гаварыць хлусні!
Ад шчырага сэрца мае словы, і чыстую праўду кажуць вусны мае.
Бо праўдзівыя і без падману словы мае, і перад табой [я] дасканалы ў веданні.