Romana 11 - Baiboly Katolika Baiboly Katolika
Romana 11

¹ Koa hoy izaho: Moa dia narian’Andriamanitra va ny olony? Sanatria izany! Fa izaho koa dia Israelita, taranak’i Abrahama, sy fokon’i Benjamina,

² ka tsy narian’Andriamanitra ny olony, izay efa fantany rahateo. Tsy fantatrareo va ilay itantaran’ny Soratra Masina ny fitarainan’i Elia tamin’Andriamanitra namely an’i Israely hoe:

³ Tompo ô, efa namono ny mpaminaninao izy ireo, sy efa nandrava ny ôtelinao; izaho dia izaho irery no sisa, ary izaho indray aza fofoiny ho faty.

⁴ Nefa izao no navalin’Andriamanitra azy: Misy fito arivo lahy no efa natokako ho Ahy, sy tsy nandohalika tamin’i Baala.

⁵ Toy izany koa ankehitriny, misy sisa ihany, araka ny fifidianan’ny fahasoavana.

⁶ Ary raha avy amin’ny fahasoavana izany, dia tsy mba avy amin’ny asa; fa raha avy amin’ny asa, dia tsy mba fahasoavana intsony.

⁷ Ahoana àry izany? I Israely tsy nahazo izay notadiaviny, fa izay nofidin’Andriamanitra no nahazo; ny sisan’izay nohajambaina,

⁸ araka ny voasoratra hoe: Mandraka androany, dia fanahy donto, sy maso tsy mahita, ary sofina tsy mahare no nomen’Andriamanitra azy ireo.

⁹ Hoy koa i Davida: Aoka ny latabany hanjary fandrika sy tonta ho azy ireo, ary ho fanafintohinana sy famaliana azy.

¹⁰ Aoka ny masony ho jamba tsy hahita, ary ny lamosiny hamokoka mandrakariva.

¹¹ Koa hoy izaho: Moa dia tafintohina, ka lavo tsy ho tafarina intsony va izy ireo? Sanatria izany! Fa ny fahalavoany no nahatonga famonjena ho an’ny Jentily, mba hahavelom-pialonana an’i Israely.

¹² Koa raha ny fahalavoany no tonga haren’izao tontolo izao, ary ny nihenàny no zary haren’ny Jentily, hanao ahoana re ny hafenoany?

¹³ Aminareo Jentily no itenenako: amin’ny maha-Apôstôlin’ny Jentily ahy, dia manome voninahitra ny fandraharahana nomena ahy aho,

¹⁴ mba hahavelom-pialonana an’ireo tapako, ka hamonjy ny sasany amin’izy ireo, raha azo atao.

¹⁵ Raha ny fanariana azy àry no fampihavanana an’izao tontolo izao, hanao ahoana kosa ny fandraisana azy: tsy ho fitsanganana avy any amin’ny maty va?

¹⁶ Raha masina ny santatra, dia masina koa ny sisa rehetra; ary raha masina ny fotony, dia masina koa ny rantsany.

¹⁷ Ary raha saingy notapahina ny rantsana sasany, ka ianao izay toy ny hazo ôliva naniry ho azy no natsofoka hisolo ireny, sy tonga miombona amin’ny fototra mbamin’ny ranon’ny fototr’ôliva,

¹⁸ dia aza mirehareha amin’ny rantsany; fa raha mirehareha ianao, tsy ianao no mitondra ny fotony, fa ny fotony no mitondra anao.

¹⁹ Angamba ianao hanao hoe: «Notapahina ireny rantsany ireny, mba hanatsofohana ahy.»

²⁰ Marina ihany izany; ireny dia notapahina noho ny tsy finoany, fa ianao kosa natsofoka noho ny finoanao; ka aza miavonavona, fa matahora.

²¹ Satria, raha ny tena sampana aza tsy notsitsin’Andriamanitra, matahora fa tsy hitsitsy anao akory Izy.

²² Koa fantaro àry fa sady mora fo Andriamanitra no saro-po koa: saro-po amin’izay lavo izy, fa mora fo aminao kosa, raha maharitra amin’ny hamoram-pony ianao; fa raha tsy izany dia hotapahina koa ianao.

²³ Fa ry zareo ireny kosa no hatsofoka indray, raha tsy mikiry amin’ny tsy finoany izy; satria hain’Andriamanitra ny hanatsofoka azy indray.

²⁴ Fa ianao tsy tena rantsany aza, fa nalaina tamin’ny fototr’ôliva naniry ho azy, azo natsofoka amin’ny fototr’ôliva tsara, ka mainka ny tena rantsany no ho azo atsofoka amin’ny fototr’ôliva nanapahana azy!

²⁵ Fa mba tsy hanaovanareo ny tenanareo ho hendry, dia tsy tiako tsy ho fantatrao, ry hava-malala, izao zava-miafina izao: nilatsaka amin’ny hajambana ny sasany amin’i Israely, mandra-piditry ny hafenoan’ny Jentily.

²⁶ Ary amin’izany dia ho voavonjy avokoa i Israely rehetra, araka ny voasoratra hoe: Hivoaka avy ao Siôna ny Mpanafaka, ka hanesotra ny tsy fahamarinana rehetra amin’i Jakôba,

²⁷ dia ho tanteraka amin’izany ny fanekena nataoko tamin’izy ireo, rehefa voaesotra ny fahotany.

²⁸ Raha amin’ny Evanjely, dia mbola fahavalo izy noho ianareo; fa raha amin’ny fifidianana kosa, dia malala izy noho ny razany;

²⁹ satria tsy misy anenenany ny fanomezan-tsoa sy ny fiantsoan’Andriamanitra.

³⁰ Fa ianareo fahiny mba tsy nanaiky an’Andriamanitra ihany, nefa noho ny tsy naneken’izy ireny dia nahazo famindram-po ankehitriny.

³¹ Toy izany koa izy ireny ankehitriny, tsy manaiky an’Andriamanitra izy, nefa noho ny famindram-po azonareo, dia hahazo famindram-po toraka izany koa.

³² Fa samy nohidian’Andriamanitra tamin’ny tsy fanekena ny olona rehetra, mba samy hamindrany fo avokoa.

³³ Endrey, lalina tsy manam-paharitana ny fahendrena amam-pahaizan’Andriamanitra, tsy azo fantarina ny fitsaràny, ary tsy takatry ny saina ny lalany!

³⁴ Fa iza moa no nahalala izay hevitry ny Tompo, ary zovy no mpanolo-tsaina Azy?

³⁵ Sa iza no nanome azy aloha, mba hahazoany valin’izany?

³⁶ Avy aminy sy noho Izy ary ho Azy ny zavatra rehetra. Eny, Izy anie no homem-boninahitra mandrakizay! Amen.