Catagóir
110 Véarsaí Bíobla faoi Theach Dé
A chara, is tearmann í teach Dé, áit shábháilte, áit sóláis. Is ann a bhíonn muid ag foghlaim faoi, ag fáil treorach uaidh, agus ag ullmhú chun ár misean ar an saol seo a chomhlíonadh.
Dá bhrí sin, ba chóir dúinn go léir fonn a bheith orainn a bheith ina theach, agus meas a bheith againn air mar an áit ina bhfuil sé i láthair. Is é an Tiarna ár stór is mó, mar sin ní mór dúinn a bheith ina maoir mhaithe ar gach a thug sé dúinn.
Molaim du teacht i gcónaí le hurraim chuig teach Dé, ag aithint gur áit naofa í ina bhfuil a ghlóir. Mar a dúirt an salmaire Dáiví: "Is fearr lá amháin i do chlóis ná míle in áit eile. B'fhearr liom seasamh ag geata teach mo Dhé ná maireachtáil i dtithe na n-olc." (Salm 84:10)
Aóinní amháin dathchuingidh mé air an TTIGHEARNA, ag sin a ní íarrfad; mo chomhnuighe a ttigh an TIGHEARNA air feádh láethe mo sháoghail, dféuchuin air scéimh an TIGHEARNA, agus bheith go moch ionа theampall.
Oír is féarr lá ann do chúirtibhsi ná míle. Do bféarr leam bheith am dhoirseóir a ttigh Dé, ná bheith am chomhnuidhe a bpáilliún an chiontuigh.
A né nach bhfuil a fhios aguibh gur sibh teampoll Dé, agus go gcómhnuigheann Shiorad Dé ionnaibh? Má thruáilligheann einneach teampoll Dé, sgriosfuidh Día an tí sin; óir atá teampoll Dé náomhtha, noch as sibhse.
Agus do bhí eagla air, agus a dubhairt, Cread é úamhnuighe na háitesi! ní háit ar bith so ach tigh Dé, agus a se so geata fhlaitheamhnuis.
Agus do mhúsguil Iácob as achodladh, agus a dubhairt, Go deimhin atá an TIGHEARNA sa náitsi; agus ní raibh a fhios agamsa. Agus do bhí eagla air, agus a dubhairt, Cread é úamhnuighe na háitesi! ní háit ar bith so ach tigh Dé, agus a se so geata fhlaitheamhnuis.
Gan tréigean an chomhchruinnighe do níomaóid a gceann a cheile, do réir nóis dhruinge áirighe; achd ag teagusg a chéile: agus go madh móide dhéanam sín, an mhéid as léir dhibh an lá úd ag drúd rinn.
Agus an chlochsa, do chuir mé mar philéir, biaidh na thigh Dé: agus do nuile ní dá ttiubhra tú dhamh do bhéura misi go dearbhtha a dheachmhadh dhuitsi.
An chéad chuid do chéad thórthuibh thfearuinn do bhéura tú go tigh an TIGHEARNA do Dhía. Ní bhruithfe tú meannán a mbainne a mhathar.
¶ Annsin déirgheadar roighne aithreadh Iúdah agus Bheniamin na seasamh, agus na sagairt, agus na Lebhitigh, maille ris a nuile dhuine dar thóg Día a spiorad, do dhul súas do dhéanamh tighe an TIGHEARNA atá ann Ierusalem.
Achd ma ním muill ré theachd, chum a fheasa do bheith agad cionnas as cóir dhuit thú féin diomchar a dtigh Dé, eadhon eagluis Dé bhí, posda agus daingean na fírinne.
Agus a dubhairt sé ríu, Atá sgríobhtha, Goirfidhthear teach urnuighthe dom theachsa; achd do rinneabhairsi tuinídhe biothamhnach dhe.
Achd atá Críosd mar mhac a gceannas a thighe féin; agár ab sinne a thígh, má chungbhamuid go daingean go teachd don chrích dheigheanuigh dóthchas agus gairdeachas na muinighne.
Achd fós ní a dteampluibh laimhdhéanta atá an tí as Airde na chomhnuide; do réir mar a deir an fáidh,
Oír ní bhfuil tígh ar bíth nach duine éigin thógbhus é; agus an tí do thóg na huile neíthe sé Día é.
Muna bhfoirgníghe an TIGHEARNA an tigh, is díomhaóin oibrighid an lucht fhoirgnighios é: muna ccumhduighe an TIGHEARNA an chathair, is go díomhaóin do ní an fear coimhéada faire.
Go dearbhtha leanfuidh maith agus trócaire mé air feadh mo sháoghail: agus do dhéanad áitreabh a ttigh mo THIGHEARNA go bráth.
Acht an ccoimhneochaidh Día go deimhin ar an ttalumh? féuch, ní fhaghann flaitheas, agus flaitheas na bhflaitheas ionad duit; cá mhéid ní as lugha ná sin fhéudas an tighse do rinne misé? Acht cheana féach air urnaigh do shearbhfhoghantuigh, agus air a ghearán, O a THIGHEARNA mo Dhía, déisteachd ris an ngairm agus ris an nurnuigh, noch ghuidhios do shearbhfhoghantuigh ad fhiadhnuise a niugh: Go bhfoisceoltá do shúile leath ris an ttighso do ló agus doidhche, eadhon leath ris a náit noch a dubhairt tú, Biáidh mainm ann sin: iondus go néistigh tú ris an nguidhe dhéanas do shearbhfhoghantuigh ann sa náitse. Agus tangadar sinnsir Israel uile, agus do thógbhadar na sagai t a náirc súas. Agus éistsi re gearán do shearbhfhoghantuigh, agus do phobuil Israel, a núair do dhéanuid guidhe ann sa naítse: agus cluinse ann hionad comhnuigh féin air neamh: agus a núair chluínfios tú, tabhair maitheamhnus dóibh.
Dó thréoruígh tusa ann do thrócaire an pobal noch do fhúascuil tú: tug tú éolus dóibh ann do neart chum háitribh náomhtha.
Do bhéara mé íad dom shlíabh náomhtha, agus do dhéana mé lúathgháireach íad ann mo thigh urnaighe: glacfuighear a nofráil loisge agus a níodhbartha ar maltóruibh; óir goirfighear dom thigh tigh na hurnuighe do nuile phobal.
Agus a dubhairt sé ré luchd reactha an gcolam, Tóguidh iád sin as so, ná déunuidh tigh Mátharsa na thigh ceannuigheachda. Agus do chuimhnigheadar a dheisciobailsean go raibh sgriobhtha, Duáidh éud do thighesi súas mé.
Bíthi bhur ttochd, a uile fhéoil, a lathair an TIGHEARNA: óir atá sé ar na thógbháil súas as a áitreabh náomhtha.
Coinnimh do chos a nuair rachus tú go tigh Dé, agus go madh réidhe bhias tú do chluinsion, ná do thabhairt íodhbartha na namadán uáit: óir ní mheasuid síad go ndéanuid olc.
Cred é a gheanamhla hionad suighe, a THIGHEARNA na slógh. Oír is féarr lá ann do chúirtibhsi ná míle. Do bféarr leam bheith am dhoirseóir a ttigh Dé, ná bheith am chomhnuidhe a bpáilliún an chiontuigh. Oír is grían agus scíath an TIGHEARNA Día: do bhéaraidh an TIGHEARNA grása agus glóir: ní chuinneochaidh sé maith ón luchd do shiubhlus go díreach. A THIGHEARNA na slógh, is beannuighe an duine chuirios a dhóigh ionnadsa. A tá manam fonnmhar, mar an ccéadna ag meirtniughadh re dúil a ccúirtibh an TIGHEARNA: gáirigh mo chroidhe ag mfeóil amach chum an Dé bhí.
Lingidh a steach ann a gheatuighibh maille ré tabhairt buidheachuis, iona chúirtibh lé moladh: molaidh é, agus beannuigh a ainm.
Oir gidh be aít ann a bhfuilid días nó tríur ar ná gcruinneaghadh am ainmsi, a táimsí ann sin ann a lár súd.
Anois béid mo shúile foscuilte, agus mo chlúasa aireach don nurnaigh dhéantar annsa náitse. Oír do thogh mé anois agus do noamhuigh mé an tighse, chor go mbía mainm ann go bráth: agus beíd mo shúile agus mo chroidhe ann a ccomhnuigh.
Uime sin ní bhfuiltí ní sa mhó bhur gcoimhightheachuibh ná bhur gcoigcríochuibh, achd bhur luchd áonchaithreach do na náomhuibh, agus bhur luch tighe Dé; Ann a rabhabhair a nallód ag siubhal do réir nóis an tsáoghailse, do réir an phrionnsa agá bhfuil cúmhachda a naiéir, agus na sbiorúide óibrigheas a nois a gcloinn na heasúmhlachda: Ar mbeith díbh áitighthe ar fhonndameint na nabsdal agus na bhfáigheadh, ar mbeith Díosa Críosd féin na chloich chinn ag an ccuáinne; As a bhfásann an teaguis uile súas ar mbeith dhó go ceart ceanguilte dha chéile annsan chum bheith na theampoll náomhtha sá Dtighearna: Ann a bhfuil sibhse mar an gcéudna ar bhur gcomthógbháil súas ionnus go mbíadh sibh bhur dteaghuís chomhnuidhe ag Día trés an Spioruid.
Agus bíghidhse mar bhéochlochaibh, tógtha súas bhur dtigh spioradálta, bhur sagartachd náomhtha, chum íodhbarthadh spioradálta dforáil, ar a mbiáidh gean ag Día tré Iósa Críosd.
Cuimhnighim na neithesi, agus dóirtim orum amach manam: óir dó chuáidh mé ris an ccoimhthionól, do chuáidh mé léo go tigh Dé, lé guth lúathgháire agus molta, le hiomad ag congmhail láoi féile.
Agus a dubhairt an TIGHEARNA ris, Do chúala mé do ghuidhe agus híarratus, noch do rinne tú am fhiadhnuise: do bheannuigh mé an tighso, noch do rinne tú, do chur manma ann go bráth; agus béid mo shúile agus mo chroidhe ann go síorruidhe.
Agus ag fanmhuin, gach láoi déantoil ann sa teampoll, agus ag briseadh aráin ó thigh go tigh, do chaithdís bíadh maille lé gáirdeachas agus lé simplidheachd chroidhe, Ag moladh Dé, agus ag fagháil ceana ón phobal uile. Agus do chuir an Tighearna leis a neagluis gach láoi, an dream do sláinéochtháoi.
Acht air mo shonsa, tiocfa mé a steach ann do thigh a niomadamhlachd do thrócaire: agus ann heagla do dhéagh adhradh go nuige do theampall náomhtha.
Achd ar dteachd do Chríosd na árdshagart na neitheann maith do bhí chum teachda, tré thabearnácail bá mó agus bá diongmhálta, nách dearnadh ré lámhuibh, ionann sin ré radh agus, nach don nobairse; Agus fós ní tré fhuil ghabhar na láodh, achd tré na fhuil féin; do chuáidh sé a steach éun uáir amháin sna hiosdadhuibh náomhtha, ar bhfagháil fúasluighthe shíorruidhe dhúinne.
(Acht an deimhin go ccoimhneochuidh Día a bhfochair dáoine ar an ttalamh? féach, ní fhéadann neamh agus neamh na neamh thusa do chongmháil; cred é nios lugha ná sin an tighse do rinne misi!) Bíodh meas agad uimesin ar urnaigh do shearbhfhoghantuigh, agus air a íarratus, a THIGHEARNA mo Dhía, do thabhairt éisteachd don ghairm agus don athchuinge ghuidheas do shearbhfhoghantuigh ad lathair: Acht do rinne misi tigh comhnuigh dhuit, agus ionad háitreibhe go bráth. Iondus go mbíath do shúile foscuilte air an ttighse do ló agus doidhche, air a náit dar labhair tú go ccuirfeá thainm ann; déisteachd ris an nguidhe do ní do shearbhfhoghantuigh annsa náitse. Tabhair éisteachd ar a nadhbharsin do ghearánuibh do shearbhfhoghantuigh, agus dód phobail Israel, noch do dhéanuid síad chum na háitesi: cluin thusa ó hionad comhnuigh, eadhon ó neamh; agus a núair chluinfios tú, tabhair maitheamhnus dóibh.
Ar a nadhbharsin gach uile neach do chluinn na bríathrasa agamsa, agus do ní íad, saimhléochaidh mé lé duine glic é, neach do rinne a thigh air chárraig: Agus do thúirling an fhearthainn, agus tangadar na tuilte, agus do shéideadar na gaótha, agus do bhúaileadar ar an ttigh úd; agus níor thúit sé: óir do bhí a fhuinniméd air charraig.
Oír tháinic aimsir an bhreitheamhnuis do tosughadh ó thigh Dé: agus más uáinne thosuighthear é, créd bhus críoch don druing atá easúmhal do shoisgéul Dé?
Atáid thfíaghnuiseadh rodhearbhtha: is dot thigh is iomchubhuidh naómhthacht go bráth, a THIGHEARNA.
Annsin do fholuigh néull lóistin an chomchruinnigh, agus do líon glóir an TIGHEARNA an tabernacuil. Agus nior bhféidir do Mhaóise dul a stéach a lóistín an chomchruinnigh, do chionn gur chomhnuigh an néull air, agus gur líon glóir an TIGHEARNA an tabernacuil.
A né, nach bhfuil a fhios aguibh, gur ab é bhur gcorp teampoll an Spiorad Náoimh, noch atá ionnuibh, agus atá aguibh ó Dhía, agus nach libh fein sibh?
Achd tig an uáir, agus atá sí ann a nois, an tan adharfuidh an luchd adhra fírinneacha an Tathair a spiorad agus a bhfirinne: oír go deimhin iárruidh an tathair a leitheid so dá adhradh féin. Is Spiorad Día: agus an dream adhras é as éigin dóibh a adhra a spioraid agus a bhfírinne.
An bhfuil an tighse, goirthear am ainmsi, na phruchlais shladmhóireadh ann bhur radharcsa? Féuch, eadhon do chonnairc misi sin, a deir an TTIGHEARNA.
Eírigh agus innis dom sherbhíseach Dáibhi, Gur mar so a deir an TIGHEARNA, A ndéana tú tigh dhamsa chum comhnuidhe ann? An tan nar chomhnuigh mé a néaintigh ó nuáir fá ttug mé clann Israel amach as an Négipt, aon gus a niugh, ach do shiubhail mé a bpáillinn agus a ló stín. Ann sna huile áitibh ar shiubhail mé lé cloinn Israel uile nar labhair mé éanfhocal ré héintreibh Disrael, noch dar aithin mé mo phobal Israel do bheathughadh, gha rádh, Cred fá nach ccurthaoi tigh cedair súas damhsa?
¶ Agus do congmhadar clann Israel, agus na sagairt, agus na Lebhítigh, agus an chuid oile do chloinn na daóirsine, sollamain choisrighthe an tighesi Dé maille re gáirdeachus,
Tuilleamh fós, do bhrígh gur chuir mé mo dhúil a ttigh mo Dhé, atá agum dom sheilbh dhílis féin, dór agus dairgiod, noch do bhronn mé do thigh mo Dhé, ós cionn ar ghléas mé uile a ccoinne an tighe naomhtha,
Oír béaruid clann Israel agus clann Lebhi ofráil a narbha, a nfiona nuáidh, agus na hola, do na séomradhuibh, mar a bhfuilid soithighe na sanctóra, agus na sagairt mhiniostralus, agus na doirseóirigh, agus an luchd ceóil: agus ní thréigfemne tigh ar Ndé.
Agus a dúbhairt sé riú, Eistigh riomso, a Lebhíteacha, náomhuigh sibh feín a nois, agus náomhuigh tigh an TIGHEARNA Día bhur naithreadh, agus beiridh amach an salchar as an náit náomhtha.
Agus do chonnairc an pobal uile an piléur néullach na sheasamh ag dorus an tabernacuil: agus do éirgheadar an pobal uile na seasamh, agus do adhair gach áonduine aca a ndorus a lóistin féin.
Bí ar do chiomhéad anois; óir do thogh an TIGHEARNA thú do dheanadh tighe don tsanctóir: bí láidir, agus déana é.
Oír a duáigh éad do thighesi súas mé; agus do thuit achmhusán na druinge do scannluigh thú orum.
Agus tangadar, gach éanduine aca, ar chorruigh a chroidhe súas é, agus gach éanduine do rinne a spíorad aontadhach, agus tugadar leó ofráil an TIGHEARNA chum oibre thabernacuil an chomhchruinnigh, agus chum a sherbhíse uile, agus chum a éaduighe náomhtha.
Agus a dubhairt seision ríu, Créd fá rabhabhair dom lorgaireachdsa? An né nach raibh a fhios agaibh gur bhéigin damhsa bheith ag déanamh ghnódhaighthe Mathar?
¶ Agus tárla, a nuáir thangadar na ságairt amach as á náit ro náomhtha, gur lion an néull tigh an TIGHEARNA, Iondus nár fhéadadar na sagairt seasamh do mhiniostralachd treas an néull: óir do líon glóir an TIGHEARNA tigh an TIGHEARNA.
Maseadh créd é sin, a dhearbhráithreacha? ar dteachd a gceann a cheile dhíbh, atá salm, atá teagusg, atá teanguidh, atá foillsiughadh, atá míniughadh ag gach duine agaibh. Déuntar na huile neithe chum follamnuighthe.
Ar a nadhbharsin, a dhearbhráithre, ó atá sáoirse aguinn ré dhul a steach don naóimhiosdadh tré fhuil Iosa, Nó go deimhin do choisgfeidís dá bheith dhá bhforáil? do bhrígh ar mbeith do luchd na niodhbarthadhsin dforáil ar na nglanadh éunuáir amháin, nach bíadh ní sa mhó coinnsías pheacuigh aca. An tslighe núadh bhéo, noch do ullmhuigh sé dhúinn, trés an mbrat, as ionann sin ré a rádh, agus tré na fheóil féin; Agus tré shagart mór agá bhfuil ceannas thighe Dé; Druideam air ar naghaidh maille ré croídhe fírinneach sáirdheimhneach a gcreideamh, ar mbeith dár gcroídhibh ar na ccróthadh ó dhrochchoinnsías, agus ar mbeith dár gcorp ionnailte ré huisge glan.
Féuch, atáim ag deanamh tighe dainm mo THIGHEARNA Dé, da choisreagadh dhó, agus do losgadh túise déaghbholaidh dá lathair, agus don narán taisbéanta laetheamhuil, agus do na hofráluibh loisge maidin agus tráthnóna, annsna sabboidibh, agus annsna reéibh núadha, agus a bhféastuighibh sollamanta ar TTIGHEARNA Dé. Atá so dúalach air Israel go bráth.
Diolfa mé mo mhóide ris an TTIGHEARNA anois ós coinne a phobail uile, A ccúirtibh thighe an TIGHEARNA, ann do mheadhónsa, a Ierusalem. Moluidh an TlGHEARNA.
Tuilleamh oile do dhéana mé cunnradh síothchána ríu; biáidh sé na chunnradh shíorruidhe aca: agus áiteocha mé íad, agus foirlíonfa mé íad, agus suigheocha mé mo shanctóir iona lár go bráth. Biáidh fós mó thabernacuil maille ríu: fós, budh misi a Ndía, agus budh íadsan mo phobalsa.
Agus do dhéana mé comhnuighe a measg chloinne Israel, agus béud am Dhía aca. Agus aitheonuid síad gur mé an TIGHEARNA a Ndía, noch thug a mach íad as crích na Hégipte, ionnus go gcoimhneochuinn na measg: is misi an TIGHEARNA a Ndía.
Feuchuidhe, beannuighidhsi an TIGHEARNA, sibhsi a sheirbhíseacha an TIGHEARNA uile, sheasfas a ttigh an TIGHEARNA sna hoidhchibh. Tógbhaidh súas bhur lámha chum na sanctóra, agus beannuigh an TIGHEARNA.
Do chluinid mo cháoirighsi mo ghúth, agus aithnighim iád, agus leanuid síad me: Agus do bheirim an bheatha mharrthanach dhoibh; agus ni rachaid siád a mugha go bráth, agus ní fhúaideóchaidh eínneach as mo láimh iad. Mathair, noch thug dhamhsa íád, as mó é ná na huile; agus ní fhéudann éinneach a bhfuadach as láimh Mathar.
Is beannuighe an té thoghas tú, agus do bheirir a ngar, do dhéana sé comhnuighe ann do chuirtibh: saiseochthar sinne re neithibh maithe do thighe, do theampuill náomhtha.
Annsin do fhreagair seision agus do labhair sé riomsa, ag rádh, Ise so briathar an TIGHEARNA re Serubbabel, ag rádh, Ní lé slúagh, nó lé cumhachdaibh, acht lé mo spioraidse, a deir TIGHEARNA na slógh.
Agus tiucfa a ccrích annsna láethibh deighionacha, go ndaingneochthar slíabh thighe an TIGHEARNA a mullaigh na slíabh, agus go ttóigfear ós cionn na ccnoc é; agus rithfidh a nuile chineadh chuige. Ann sa ló sin teilgfidh duine a iodhuil airgid, agus a iodhail óir, noch do rinne dhó féin dá nadhradh, chum na mobhladh agus chum na míoltóg leathair; Do dhul a scealpuibh na gcarrac, agus a mullaghaibh na gcairgeach ngarbh, ar eagla an TIGHEARNA, agus ar son ghlóire a mhórdhachda, a nuáir éireochus sé do chrothadh na talmhan go húathbhásach. Scuiridhsi ón duine agá bhfuil a anal iona pholláiribh: óir cred ionar chóir meas do bheith air? Agus rachaid mórán do dhaóinibh agus a déaruid, Tigidh uáibh, agus déanom suas go slíabh an TIGHEARNA, go tigh Dé Iácob; agus múinfidh sé dhúinn a shlighthe, agus siubholam iona chasánuibh: óir is amach as Síon rachus an dligheadh, agus focal an TIGHEARNA as Ierusalem.
Do dhéanad comhnuighe ann do thabearnacuil go bráth: biáidh mo dhóigh a ccuim do sciathán. Selah.
Anois socruighidh bhur ccroidhthe agus bhur nanam díarruidh bhur TTIGHEARNA Dé; éirgidh ar a nadhbharsin, agus ullmhuighidh sanctoir an TIGHEARNA Dé, do thabhairt aírce chunnartha an TIGHEARNA, agus shoitheach náomhtha Dé, don tigh do dhéantar dainm an TIGHEARNA.
Agus a deirimsi riot, Gur ab tusa Peadar, agus gur ab ar an gcarruicsi thóigeabhus misi méagluis féin; agus nach béaruid geatuidhe ifeirn búaidh uirrthe.
¶ Anois, mo Dhía, guidhim thú, bídís do shúile foscuilte, agus bídís do chlúasa aireach don nurnuigh noch do dhéantar san náitsi.
Eirghidhe súas air a tslíabh, agus tugaidh adhmad libh, agus cuiridh an tigh súas; agus biáidh dúil agamsa ann, agus biáidh mé ar mo ghlórughadh, a deir an TIGHEARNA.
Agus Is íadso na cantairigh, cinn aithreadh na Lebhíteach, noch do bhí sáor annsna séomradhuibh: óir do bhádar ar siubhal san nobair sin do ló agus doidhche.
Agus a nuáir do shuigheadar na saóir bunáit theampuil an TIGHEARNA, do chuireadar na sagairt iona cculadhuibh maille re stocuibh, agus na Lebhítigh mic Asaph maille re cimbaluibh, do mholadh an TIGHEARNA, do réir órduigh Dháibhi rígh Israel. Agus do chanadar le chéile fa seach ag moladh agus ag tabhairt buidheachuis don TIGHEARNA; do bhrigh go bhfuil sé maith, agus go mairionn a thrócaire Disrael go bráth. Agus do gháireadar an pobal uile lé gáir mhoir, a nuáir do mholadar an TIGHEARNA, do bhrígh gur shuigheadar bunáit thighe an TIGHEARNA.
Uime sin as mían rium na fir do dhéunamh úrnuighe sa nuile áit, ag tógbháil súas a lámh náomhtha, gan fheirg gan amharus.
Oir foileochuigh sé mé iona pháilliún a ló a nuilc: coimhéudfuidh mé go secréideach a nuáignios a thabernacuil; ar charruic thóigfios sé súas mé.
Agus ní fhácuidh mé teampoll innte óir a sé an Tíghearna Día Uilechumhachdach agus an Túán as teampoll di.
Agus tháinic glóir an TIGHEARNA don tigh a slighe an gheata a bhfail a radharc don leath shoir. Marsin do thóig an spiorad súas mé, agus thug don chúirt dob fhaide a steach mé; agus, féuch, do líon glóir an TIGHEARNA an tigh.
¶ A ttaobh an tighesi atá tú cur súas, má shiubhluighionn tú am reachduibhse, agus mo bhreitheamhnuis do chur a néaifeachd, agus maitheanta uile do choimhéad ag siubhal ionta; coimhlionfa misi mfocal annsin duitse, noch do labhair mé le Dáibhi hathair: Agus biaidh mé am chomhnuidhe a measg chloinne Israel, agus ní thréigfe mé mo phobal Israel.
Agus tug Maóise aithne, agus tugadar fá deara fógra ar feadh an champa, dhá radh, Ná déanadh fear nó bean ní is mó dobair ar ofráil na sanctora. Marso do thoirmiosgadh an póbal ó ní do thabhairt. Oír budh lór an túrsgan do bhí aca do dhéanamh na hoibre uile, agus ní budh mó.
Do dhéana seision tigh dhamhsa, agus daingneochaidh misi a chatháoir riogha go bráth.
¶ Agus tárla na dhiaigh so, go raibh dinntinn ag Ioas tigh an TIGHEARNA do leasughadh.
Achd fós ní a dteampluibh laimhdhéanta atá an tí as Airde na chomhnuide; do réir mar a deir an fáidh, Sé neamh mo chathaóir, agus an talamh sdól mo chos: créd é an tigh thóigéubhus sibh dhamh? a deir an Tighearna: nó créud é mionad cómhnuighe?
Agus tug sé teagasg úadh, ag rádh riú, An né nach bhfuil sgríobhtha, Go ngoirfithear tigh úrnuighthe dom thighse, ag na huile chineadhachuibh? Achd do rinneabhairsi tuinidhe bhiothamhnach dhe.
Uime sin mas íthe, nó ibhe dháoibh, nó gidh bé ar bith ní do ní sibh, go madh chum glóire Dé dhéana sibh na huile neithe.
¶ Go madh beannuigh an TIGHEARNA Dia ar naithreadh, do chuir a leithéid so a ccroidhe an righ, do scíamhadh thighe an TIGHEARNA noch atá ann Ierusalem:
Anois an tan do chríochnuigh Solamh a ghuidhe, tháinic an teine a núas ó neamh, agus do dhóith sí a nófráil loisge agus na híodhbartha; agus do líon glóir an TIGHEARNA an tigh. Agus air an treas lá fithchiod don tseachdmhadh mí dochuir sé an pobal úadh da ttighthibh, lúathgháireach súgach a ccroidhe ar son na maitheasa do thaisbéin an TIGHEARNA do Dháibhi, agus do Sholamh, agus dá phobal Israel. Marso do chríochnuigh Solamh tigh an TIGHEARNA, agus tigh an rígh: agus a nuile ní dá ttáinic a gcroidhe Sholumh do dhéanamh a ttigh an TIGHEARNA, agus iona thigh fein, do chuir deireadh leis go seanamhuil. ¶ Agus dfoillsigh an TIGHEARNA é féin do Sholamh san noidhche, agus a dubhairt sé ris, Do chuála mé hurnaigh, agus do thogh mé an náitsi dhamh féin mar thigh íodhbartha. Má dhruidim neamh, chor nach mbia fearthuinn ann, nó má fhúagruim do na lócustuibh an talumh do mhilleadh, nó má chuirim pláigh a measg mo phobail; Má umhluighid mo phobal, noch ghoirthear am ainmsi, iad féin, agus guidhe, agus maghaidhsi díarruidh, agus filleadh ó na ndroichshlighthibh; annsin cluinfe misi ó fhlaitheamhnus, agus maithfe mé a bpeacadh, agus leigheosuidh mé a bhfearann. Anois béid mo shúile foscuilte, agus mo chlúasa aireach don nurnaigh dhéantar annsa náitse. Oír do thogh mé anois agus do noamhuigh mé an tighse, chor go mbía mainm ann go bráth: agus beíd mo shúile agus mo chroidhe ann a ccomhnuigh. Agus air do shonsa, má shiubhluigheann tú am fhiadhnuise, mar do shiubhail hathair Dáibhi, agus a dhéanamh do reír a nuile neíthe dar aithin mé dhíot, agus go ccoimheadfa tú mo reachda agus mo breitheamhnuis; Annsin cothochuidh mé cathaóir do rioghachda, do réir mo chunnartha red athair Dáibhi, dhá rádh, Ní fhailleochuidh duine dhíotsa bheith na úachdarán ann Israel. Acht má fhilltí úaim, agus go ttréigfidhe mo statúidigh agus maitheanta, noch do chuir mé romhuibh, agus go rachtaói agus go ndéantaói serbhís do dheeibh oile, agus go nadhórthaói íad; Agus níor fhéudadar na sagairt dul a steach go tigh an TIGHEARNA, do bhrígh gur líon glóir an TIGHEARNA tigh an TIGHEARNA.
Fosgluidh dhamhsa geatuigh na fíréantachda: rachad a steach ionta, agus molfad an TIGHEARNA: Abradh Israel a nois, go bhfuil a thrócaire go síorruidhe. Isé so geata an TIGHEARNA, rachaid na fíréun a steach ann.
Agus a dubhairt an TIGHEARNA re Maóise, Glac chugad spiósra, dheaghbhaluidh, stácte agus onicha, agus galbánum: na spiósra deaghbhaluidhsi maille re túis ghloinn: oiread re cheille dá gach chuid díobh: Agus do dhéana tú perfiúm dhe, ollamh cumasc do réir ealadhan an cumuscthe, ré chéile, fiórghlan agus naómhtha: Agus brúidhfe tú cuid de sin ro mhín, agus cuirfe tú cuid do as coinne na fiadhnuise ann sa tabernacuil an chomhcruinnigh, aít a tteigeamha misi riot: biáidh sé ro náomhtha dhaóibh. Agus ar son na perfiúme do dhéana tú, ni dhéantaoi dhíbh feín do reír a chumaisc sin: bíaidh sé dhuitsi naomhtha don TIGHEARNA. Giodh bé ar bioth dhéanas samhuil dó sin do bholtnughadh, géarrfuighear é amach ó na dhaóinibh.
Agus, féuch, is mían leam tigh chur súas dainm mo THIGHEARNA Dé, mar do labhair an TIGHEARNA rem athair Dáibhi ga rádh, Do mhac, noch chuirfios mé ad ionad, ann do chathaoir ríogha, cuirfe sé tigh súas dom ainmsi.
Ag rádh ríu, Atá sgriobhtha, Mo thighse is tigh urnuighe é; achd cheana do rinneabhairsi tuimighthe bhiothamhnach dhe.
Ann sin do chuáidh glóir an TIGHEARNA súas ón cherub, agus do sheas ós cionn thairsidhe an tighe; agus do bhí an tigh líonta do néull, agus do bhí an chúirt líonta do dhéalradh glóire an TIGHEARNA.
Cuimhnigh misi, ó mo Dhía, dá tháobh so, agus ná scrios amach mo dheighghníomhartha do rinne mé ar son thighe mo Dhé, agus ar son a oifigeach sin.
Annsa bhlíadhain a bhfuáir rígh Ussiah bás do chonairc mé an TIGHEARNA na shuighe a ccathaóir ríogha, go hárd agus ar na thógbháil súas, agus do líonadar a luchd leanamhna an teampall. Déana croidhe na ndaómesi méith, agus déana a cclúasa trom, agus druid a súile; deagla go bhfaicfidis le na súilibh, agus go ccluintidís lé na cclúasaibh, agus go ttuigfidís lé na ccroidhe, agus go bhfillfidís, agus go mbéidís slán. Annsin a dúbhairt misi, a THIGHEARNA, ga fad? Agus do fhreagair seision, Nó go bhfásuighthear na caithreacha gan áitreabhach, agus na tighthe gan fear, agus go mbía an talamh thríd amach na fhásach. Agus go náthruigh an TIGHEARNA daóine a nimchían, agus go mbía tréigean mór a lár na críche. ¶ Gidheadh biáidh deachmhadh ann, agus fillfidh, agus íostar é: mar budh crann teile, agus daruigh, a mbía a mbrígh ionnta, a nuáir theilgid a nduille: marsin an siol náomhtha bhus substaint dó sin. Os a chionn shúas do sheasadar na seraphinigh: do bhí sé scíatháin ar gach aon díobh; le cúpla dfoluigh sé a aghaidh, agus lé cúpla dfoluigh sé a chosa, agus lé cúpla do eitil sé. Agus do ghoir aon ar oile, agus a dubhradar, Is náomhtha, náomhtha, náomhtha, TIGHEARNA na slógh: atá an talamh uile líonta da ghlóir. Agus do chorruigheadar ursanna an doruis le guth an té do labhair, agus do líonadh an tigh le deatuigh.
As iomdha tíaghais a dtigh Matharsa: agus muna mbeith, dinnéosuinn dháoibh é. Atáim ag dul dullmhughadh áite dháoibh.
Anoís, a mhic, go raibh an TIGHEARNA maille leat; agus téigh air haghaidh, agus cuir tigh do THIGHEARNA Dé súas, mar do labhair sé dot thaóibh.
Is maith admháil do dhéanamh don TIGHEARNA, agus sailm do chanadh dot ainm, ó thusa is ro áirde: Agus áirdeochthar madharcsa mar unicorn: ungfuighthear mé ré hola úir. Agus do chífe mo shúil to mhían air mo naimhdibh, cluinfid mo chlúasa na ciontuigh éirghios am adhuigh. Bláithfigh an fíréun mar chrann pailme: mar chrann sédair a Lebanon fásfuidh sé. An lucht phlannduighthear a ttigh an TIGHEARNA, bláithfid siad a ccúirtibh ar Ndénne. Do bhéaraid fós toradh úatha a naóis léith; méith agus úr bhéid síad; Dfoillsiughadh go bhfuil mo THIGHEARNA, mo charraic ceart: agus nach bhfuil éaigceart ar bith ann. Dfoillsiughadh do thrócaire air maidin, agus thfírinne annsna hoidhchibh;
Cred an luáidheachd do bhéaras mé don TIGHEARNA ar son a thabhartas damh? Géabha me cupán an tslánuighthe, agus goirfead air ainm an TIGHEARNA. Coimhlíonfa mé mo mhóide don TIGHEARNA anois ós coinne a dhaóine uile.
Acht budh é so an cunnradh dhéanas mé ré tigh Israel; Tar éis na laethéadhsin, a deir an TIGHEARNA, cuirfidh mé mo dhligheadh annsa chuid a stigh dhíobh, agus scriobhtha mé iona ccroidhe é; agus biáidh mé am Dhía aca, agus béidsion na bpobal agamsa.
Atá na mhinisdir sna hionaduibh náómhtha, agus don tabearnacail fhirinnigh úd, noch do shúighidh an Tighearna, agus ní duine.
Do dhéuna mé posda a dteampoll mo Dhé don tí bheireas buáidh, agus ní racha sé ní sa mho amach: agus sgríobhthad ainm mo Dhé air, agus ainm chaithreach mó Dhé, Iarusalém núadh, noch thig a núas ó neamh ó mó Dhía: agus mainm núadh féin.