Lúcás 4:39 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

³⁹ Agus do sheas sé os a cionn, agus do smachtuigh sé an fiabhras; agus d’imthigh sé dhí: agus d’éirigh sí ar an láthair, agus do‐rinne sí friotháileamh ortha.

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

³⁹ Agus sheas sé os a cionn, agus bhagair sé ar an bhfiabhras, agus dʼfhág sé í; agus dʼéirigh sí ansin gan mhoill agus rinne freastal orthu.

Na Ceithre Soiscéil agus Gníomhartha na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara

³⁹ Agus ina sheasamh dó ós a cionn, smacht sé an fiabhras, agus chuir sé ar shiubhal é. Agus ar an bhomaite d’éirigh sise agus rinne sí freastal ortha.

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

³⁹ Agus ar seasamh dhosan ós a cionn, do imdhearg sé an fiabhrus; agus dfag an fíabhrus í: agus ar néirghe dhisi do lathair do rinne sí friotholamh dhóibh.

Na Cheithre Soisgéil agus Gníoṁartha na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

³⁹ Agus do sheasaimh sé os a cionn agus d’órduigh sé do’n éagcruas imtheacht, agus d’imthigh an t-éagcruas di. Agus d’eirigh sí láithreach agus dhein sí friothálamh ortha.

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

³⁹ Agus ina sheasamh dó os a cionn thug sé ordú géar don fhiabhras, agus dʼfhág an fiabhras í; agus mʼéirigh sí ar an mball agus thosaigh ag freastal orthu.

An Bíobla Naofa 1981

³⁹ Agus ina sheasamh dó os a cionn thug sé ordú géar don fhiabhras, agus d'fhág an fiabhras í; agus d'éirigh sí ar an mball agus thosaigh ag freastal orthu.

Lúcás 4:39 Tagairtí Cros

Marcas 1:29

Ar n‐imtheacht as an tsionagóig dóibh, thángadar isteach i dtigh Shíomóin agus Aindriais, i n‐éinfheacht le Séamas agus le h‐Eoin.

Lúcás 4:35

Agus do smachtuigh Íosa é, g‐á rádh, Bí id’ thost, agus tar amach as. Agus tar a éis do’n deamhan a threascairt ar lár, tháinig sé amach as gan aon díoghbháil do dhéanamh dhó.

Lúcás 4:41

Agus tháinig deamhain as mórán, leis, ag liughraigh dhóibh, g‐á rádh, Is tusa Mac Dé. Acht do smachtuigh sé iad, agus ní leigeadh sé dhóibh labhairt, óir do b’eol dóibh gurbh é an Criost é.

Lúcás 8:24

Agus thángadar chuige, agus do dhúisighéadar é, g‐á rádh, A Mháighistir, a Mháighistir, atáimíd d’ár mbádhadh. Agus do dhúisigh sé, agus do bhagair sé ar an ngaoith agus ar ghargaint na tuinne: agus do stadadar agus tháinig ciúnas.