1 Eoin 1:8 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁸ Má deirimíd nach bhfuil aon pheacadh déanta againn, atáimíd d’ár mealladh féin, agus ní fhuil an fhírinne ionnainn.

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

⁸ Má deirimid nach bhfuil peaca orainn, bímid dár mealladh féin agus níl an fhírinne ionainn.

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

⁸ Dá nabram nach bhfuil peacadh oruinn, atámuid dár mealladh féin, agus ní bhfuil an fhirinne aguinn.

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

⁸ Má deirimid nach bhfuil aon pheaca orainn meallaimid sinn féin agus níl an fhírinne ionainn.

An Bíobla Naofa 1981

⁸ Má deirimid nach bhfuil aon pheaca orainn meallaimid sinn féin agus níl an fhírinne ionainn.

1 Eoin 1:8 Tagairtí Cros

Eoin 8:44

Is ó bhúr n‐Athair, an diabhal, sibh‐se, agus is é mian bhúr n‐athar is toil libh do dhéanamh. Dúnmharbhthóir ab eadh eisean ó thosach, agus níor sheas sé sa bhfírinne, óir ní fhuil fírinne ann. Nuair do‐bheir sé an t‐éitheach, is uaidh féin labhras sé: óir is bréagaire é, is é athair an éithigh é.

Rómhánaigh 3:10

mar tá scríobhtha, Ní fhuil aon duine fíréanta ann, ní fhuil duine amháin;

Rómhánaigh 3:23

óir do rinne an uile dhuine peacadh, agus atáid i n‐easbaidh glóire Dé;

1 Corantaigh 3:18

Ná mealladh aon duine é féin. Má mheasann aon duine dhíbh bheith glic san tsaoghal so, bíodh sé ’n‐a amadán, chum go n‐éireochadh sé glic.

Galataigh 6:3

Óir má mheasann aon duine gur nidh éigin é féin, agus gur neamh‐nidh é, meallann sé é féin.

1 Tiomóid 6:5

conspóidí daoine droch‐aigeantach atá dall ar an bhfírinne, mheasas gur adhbhar tairbhe an crábhadh.

2 Tiomóid 3:13

Acht éireochaidh droch‐dhaoine agus mealltóirí níos measa agus níos measa, ag mealladh agus d’á mealladh féin.

Séamas 1:22

Acht cuiridh an briathar i ngníomh, gan bheith ’n‐bhur lucht éisteachta amháin, gh’‐bhur mealladh féin.

Séamas 1:26

Má mheasann aoinneach nach gcuireann srian le n‐a theangain, gur duine cráibhtheach é, acht bhíos ag mealladh a chroidhe féin, is cráibhtheacht gan brigh atá ag an duine sin.

Séamas 3:2

Óir is iomdha tuisleadh do‐gheibh gach duine againn. Má tá aoinneach nach dtuisligheann i mbriathraibh béil, duine lán‐fhoirbhthe is eadh é, duine go bhfuil ar chumas dó srian do chur le n‐a cholainn ar fad.

2 Peadar 2:13

agus do‐gheobhaidh siad tuarastal a gcuirptheachta. Is geal leo mar phléisiúr bheith ag dreabhlas i lár an lae; dream salach, máchaileach, iad go scléipeach ’n‐a bhféastaibh grádha, ag caitheamh fléidhe dhóibh ’n‐bhur gcuideachtain.

1 Eoin 1:10

Má deirimíd nach bhfuil peacadh déanta againn, bréagnuighmíd é, agus ní fhuil a bhriathar ionnainn.

1 Eoin 1:6

Má deirimíd go bhfuil cumann againn leis, agus sinn ag siubhal san dorchadas, is bréag do‐ghnímíd, agus ní fhuilmíd ag déanamh na fírinne:

1 Eoin 2:4

An té adeir, Atá aithne agam air, agus nach gcoimheádann a aitheanta, is bréagaire é, agus ní fhuil fírinne ar bith ann.

1 Eoin 4:20

Má deir aoinneach, Atá grádh do Dhia agam, agus fuath dó bheith aige d’á bhráthair, is bréagaire é; óir an té atá gan grádh do’n bhráthair do chonnaic sé, ní féidir leis grádh do thabhairt do Dhia nach bhfaca sé.

2 Eoin 1:2

as ucht na fírinne chómhnuigheas ionnainn, agus bhéas linn go síorraidhe.

3 Eoin 1:3

Is mór an gáirdeachas do bhí orm nuair tháinig na bráithre chugam ag tabhairt fiadhnaise leo ar an bhfírinne atá ionnat, cionnas táir ag siubhal san bhfírinne.