1 Eoin 1:8 - An Bíobla Naofa 1981

⁸ Má deirimid nach bhfuil aon pheaca orainn meallaimid sinn féin agus níl an fhírinne ionainn.

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

⁸ Má deirimid nach bhfuil peaca orainn, bímid dár mealladh féin agus níl an fhírinne ionainn.

Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁸ Má deirimíd nach bhfuil aon pheacadh déanta againn, atáimíd d’ár mealladh féin, agus ní fhuil an fhírinne ionnainn.

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

⁸ Dá nabram nach bhfuil peacadh oruinn, atámuid dár mealladh féin, agus ní bhfuil an fhirinne aguinn.

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

⁸ Má deirimid nach bhfuil aon pheaca orainn meallaimid sinn féin agus níl an fhírinne ionainn.

1 Eoin 1:8 Tagairtí Cros

1 Ríthe 8:46

tabhair cluas ó na flaithis dá n‑impí agus dá n‑achainí, agus seas leo.

2 Ríthe 20:15

Dúirt sé: “Cad a chonaic siad i do phálas?” “Chonaic siad gach rud atá i mo theach,” arsa Hiziciá. “Níl aon ní i mo stórais nár thaispeáin mé dóibh.”

2 Croinicí 6:36

“Má pheacaíonn siad i d'aghaidh - mar níl duine beo nach ndéanann peaca - agus go dtiocfaidh fearg ort leo agus iad a thabhairt suas dá namhaid i dtreo go dtabharfaí chun siúil iad mar dhaoir go tír i gcéin nó i gcóngar;

Iób 14:4

Uch nach gcailltear an glan Ar mhalairt slí leis an neamhghlan!

Iób 15:14

Céard é an duine go mbeadh sé íon? Agus gin na mná go mbeadh sé fíréanta?

Iób 25:4

Arbh fhéidir d'aon duine a bheith fíréanta i láthair Dé? Arbh fhéidir don té a gineadh ó bhean a bheith ionraic?

Iób 9:2

Is eol dom go deimhin gurb amhlaidh atá; Agus conas is féidir do dhuine bheith fíréanta os comhair Dé?

Salm 143:2

Ná glaoigh ar do ghiolla chun breithiúnais; óir níl aon neach fíréanta i d'fhianaise.

Seanfhocal 20:9

Cé ar féidir leis a rá: “Ghlan mé mo chroí, táim saor ó mo pheaca?”

Cóheilit 7:20

Ar an taobh eile dhe níl duine ar domhan chomh fíréanta sin go ndéanann sé an mhaith i gcónaí agus nach ndéanann sé peaca in aon chor.

Íseáia 53:6

Sinn uile, amhail caoirigh, bhíomar ar seachrán, gach aon ag dul a bhealach féin. Agus d'aifir an Tiarna airsean ár gcionta go léir.

Íseáia 64:6

Bhíomar go léir ar nós duine atá neamhghlan agus ár ndea-ghníomhartha uile mar ghiobail bhrocacha. Tá muid seargtha ar fad mar bheadh duilleoga, dár siabadh linn ag ár gcionta ar nós na gaoithe.

Irimia 2:35

Deir tú: ‘Táimse saor ó locht, tá a fhearg iompaithe uaim.’ Agus féach anois mé ag tabhairt breithe ort mar go n‑abrann tú: ‘Níor pheacaigh mé.’

Léivític 13:12

“Ach má leathann an lobhra ar fud an chnis ar fad, má bhreacann sí cneas an othair ó cheann go bonn, go bhfios don sagart,

Eoin 8:44

Is ón diabhal, mar athair, sibhse agus is iad mianta bhur n‑athar a theastaíonn uaibh a dhéanamh. Ba dhúnmharfóir é siúd ó thús, agus níor sheas sé san fhírinne, mar níl aon fhírinne ann. Nuair a labhraíonn sé an bhréag labhraíonn sé as a stór féin, mar is bréagaire é agus is é athair an bhréagaire é.

Rómhánaigh 3:10

de réir mar atá scríofa: Níl oiread agus aon fhíréan amháin fágtha;

Rómhánaigh 3:23

mar tá an peaca déanta acu uile agus iad uile in uireasa ghlóire Dé;

1 Corantaigh 3:18

Ná bíodh aon dul amú ar aon duine; aon duine agaibh a áiríonn é féin a bheith eagnaí de réir ghnás an tsaoil seo, bíodh sé ina amadán le go mbeadh sé eagnaí dáiríre.

Galataigh 6:3

Nuair is dóigh le duine gan aird gur mór le rá é féin, is á mhealladh féin atá sé.

1 Tiomóid 6:5

agus an iomarbhá úd a bhíonn ag daoine a bhfuil a n‑intinn ag meathlú agus an fhírinne caillte acu. Is dóigh leo gurb údar saibhris an chráifeacht.

2 Tiomóid 3:13

Ach is in olcas a rachaidh na drochdhaoine agus na mealltóirí - daoine atá ag dul amú iad féin agus ag cur daoine eile amú.

Séamas 1:22

Ná cuirigí dallamullóg oraibh féin; ní hé amháin go gcaithfidh sibh éisteacht leis an mbriathar, caithfidh sibh é a chur i ngníomh chomh maith.

Séamas 1:26

An té nach gcoinníonn guaim ar a theanga níl sé ach ag cur dallamullóg air féin más dóigh leis go bhfuil sé ag cleachtadh an chreidimh; is fánach é a chleachtadh creidimh.

Séamas 3:2

Is iomaí slí ina bpeacaímid go léir agus an té nach bpeacaíonn ó bhriathar is duine foirfe eisean, agus é ar a chumas an cholainn ar fad a shrianadh.

2 Peadar 2:13

agus iompróidh siad urchóid mar luach saothair a n‑urchóide. Is geal leo an drabhlás sa lá; máchailí agus smáil iad ag ragarnaíl ina gcollaíocht agus ag carús libh.

1 Eoin 1:10

Má deirimid nach ndearnamar aon pheaca bréagnaímid é agus níl a fhocal ionainn.

1 Eoin 1:6

Má deirimid go bhfuilimid i bpáirt leis agus sinn ag siúl sa dorchacht, déanaimid an bhréag agus ní hí an fhírinne a chleachtaimid.

1 Eoin 2:4

An té a deir go n‑aithníonn é agus nach gcoinníonn a aitheanta is bréagach é agus níl an fhírinne sa duine sin.

1 Eoin 4:20

Má deir duine: “Mo ghrá-sa Dia” agus gur fuath leis a bhráthair, is bréagach é, mar an té nach dtugann grá don bhráthair ar léir dó é, ní féidir leis grá a thabhairt do Dhia nach bhfaca sé riamh.

2 Eoin 1:2

i ngeall ar an bhfírinne a mhaireann buan ionainn agus a mhairfidh ionainn go brách:

3 Eoin 1:3

Bhí an-áthas orm, ar theacht do chuid de na bráithre, gur thug siad teastas ar do fhírinne, mar atá, go siúlann tú san fhírinne.