Seanfhocal 19 - An Bíobla Naofa 1981

¹ Is fearr an bochtán a mhaireann go fíréanta ná an té atá saibhir ach claon ina shlite.

² Ní maith í an díograis gan an machnamh; an té a bhrostaíonn a chéim, cailleann sé an tslí.

³ A bhaois féin a scriosann conách duine, ach is ar an Tiarna a thugann sé aghaidh a chaoraíochta.

⁴ Méadaíonn cairde le méadú maoine, ach tréigeann a aon chara an bochtán.

⁵ Ní rachaidh an finné bréige gan phionós, agus ní rachaidh fear na mbréag slán.

⁶ Bíonn a lán ar thóir fabhar ón bhfial; is cara ag gach aon duine an té a scaipeann bronntanais.

⁷ Bíonn fuath ag a dheartháireacha go léir don bhochtán, nach mó ná sin mar a theitheann a chairde uaidh. ...Bíonn focail de dhíth air, ach ní bhíonn siad ar láimh aige.

⁸ An té a aimsíonn an eagna, fónann sé dó féin; an té a dhéanann cúram den tuiscint, aimsíonn sé sonas.

⁹ Ní rachaidh an finné bréagach gan phionós, agus scriosfar an té a spalpann éitheach.

¹⁰ Ní cuí don amadán maireachtáil i sócamas, agus is lú ná sin is cuí do dhaor bheith i gceannas ar fhlatha.

¹¹ Cuireann ciall srian le fearg duine, agus is glóir dó scaoileadh le coir.

¹² Is geall le glam leoin fearg rí, ach le drúcht ar fhéar a ghnaoi.

¹³ Scriosann amadán mic a athair; is geall le sconna ar sileadh scabhlaeireacht mná.

¹⁴ Tagann teach agus maoin mar oidhreacht athar, ach tagann bean chiallmhar ó láimh an Tiarna.

¹⁵ Cuireann leisce duine i dtoirchim suain, ach beidh ocras fós ar an duine díomhaoin.

¹⁶ An té a choimeádann na haitheanta, coimeádann sé é fein; an té ar beag leis an briathar, gheobhaidh sé bás.

¹⁷ An té a bhíonn cineálta leis na boicht, tugann sé iasacht don Tiarna, déanfaidh sé cúiteamh ar son a ndearna sé.

¹⁸ Cuir smacht ar do mhac fad a mhaireann an dóchas; ná cuir romhat é mhilleadh ar fad.

¹⁹ Díolfaidh fear an drochmhianaigh as; scaoil leis agus is measa ná sin [a bheidh an scéal agat].

²⁰ Tabhair cluas do chomhairle, agus glac le teagasc, le go mbeadh breis gaoise agat as seo amach.

²¹ Is iomaí beartas a bhíonn á dtaibhreamh do dhuine, ach is é aidhm an Tiarna a sheasfaidh buan.

²² Bíonn súil le dílseacht ó dhuine, agus is fearr bochtán ná bréagaire.

²³ Seolann eagla Dé chun na beatha; an té a mbíonn sí aige, bíonn bia agus fothain aige, gan scéin roimh aon olc air.

²⁴ Tumann an leisceoir a chrobh sa mhias, ach ní bhacann le hé a bhreith chun a bhéil.

²⁵ Buail an scigire, agus mar sin is mó a bheidh an t‑aineolaí san airdeall; ceartaigh fear na tuisceana agus beidh breis eolais aige.

²⁶ An té a chuireann a athair as seilbh, agus a chuireann a mháthair chun siúil, is mac gan náire é agus ábhar masla.

²⁷ Ná tabhair cluas do theagasc a thuilleadh, a mhic, más d'fhonn faillí a dhéanamh ina bhfuil le rá ag an eolas é.

²⁸ Tugann an drochfhinné tarcaisne don cheart; alpann craos an urchóidigh an t‑olc.

²⁹ Tá [an bata] ullamh do scigirí, agus léasadh do dhroim na n‑amadán.