Nahum 3 - An Bíobla Naofa 1981

Bagairt ar Nínivé

¹ Is mairg do chathair na fola, atá lomlán de chamastaíl agus líonta le creach agus nach bhfuil teorainn leis an slad a dhéanann sí,

² Bloscadh fuipeanna, tormáil rothaí, capaill ar cosa in airde, carbaid ar léim lúith!

³ Eachra ag ionsaí, claimhte ag bladhmadh, sleánna ag drithliú... sluaite gonta, na mílte marbh, coirp gan áireamh a bhaineann tuisle as cách!

⁴ De dheasca oll-líon na ngníomhartha striapachais a rinne an striapach ghrástúil sciamhach, atá oilte ar orthanna draíochta, agus a chuir daoirse ar na náisiúin lena cuid striapachais agus ar chiníocha lena horthanna draíochta,

⁵ féach, táimse i d'aghaidh, a deir Tiarna na Slua. Tógfaidh mé suas do sciortaí chomh hard le d'aghaidh agus taispeánfaidh mé do nochtacht do na náisiúin agus do náire do na ríochtaí.

⁶ Caithfidh mé cac ort, náireoidh mé thú agus déanfaidh mé seó bóthair díot.

⁷ Agus gach uile dhuine a bhreathnóidh ort, teithfidh sé uait, á rá: “Tá Nínivé léirscriosta!” Cé a chaoinfidh í? Cad as a bhfaighidh mé sólásaithe di?

Sampla na Teibhe

⁸ An bhfuil tusa níos fearr ná an Teibh, cathair a bhí suite ar bhruach na hAbhann? (Bhí uiscí ina timpeall) Bhí an fharraige aici mar urbhalla agus na huiscí mar bhábhún.

⁹ B'iad an Aetóip agus an Éigipt a neart. (Ní raibh aon teorainneacha aici.) B'iad Pút agus an Libe a comhghuaillithe.

¹⁰ Ach ina dhiaidh sin féin tugadh chun siuíl í; d'imigh sí léi i mbraighdeanas; rinneadh deargár ar a páistí chomh maith ag cúinní na sráideanna uile; cuireadh a daoine uaisle ar chrainn agus ceanglaíodh a fir cháiliúla le slabhraí.

¹¹ Cuirfear thusa ar meisce freisin agus beidh tú ar mearbhall céille. Caithfidh tusa tearmann a lorg ón namhaid chomh maith.

Ní Tairbhe Cóir Chosanta

¹² Tá do dhúnta go léir cosúil le crainn fígí atá ag tabhairt fígí luatha uathu; má chroitear iad titfidh na torthaí isteach i mbéal an alpaire.

¹³ Féach ar do thrupaí, níl iontu ach mná. Tá geataí do thíre ar dianleathadh roimh do naimhde, agus do bharraí comhla loiscthe ag tine.

¹⁴ Tarraing uisce le haghaidh an léigir; neartaigh do dhúnta; satail ar an láib; pasáil an chré; beir greim ar an múnla brící.

¹⁵ Ansin loiscfidh an tine thú; ciorróidh an claíomh thú; (ídeoidh sé thú mar a dhéanfadh an lócaiste). Déan thú féin chomh líonmhar leis an lócaiste; déan thú féin chomh hiomadúil leis an dreoilín teaspaigh.

¹⁶ Cuir le do chuid trádálaithe chun go mba líonmhaire iad ná réaltaí neimhe; leathann na lócaistí a sciatháin agus eitlíonn siad leo;

¹⁷ bíodh do chosantóirí mar dhreoilíní teaspaigh agus do scríobhaithe chomh tiubh le saithe feithidí, a thuirlingíonn ar na ballaí lá fuar. Ach nuair a éiríonn an ghrian, imíonn siad as radharc agus ní bhíonn a fhios ag aon duine cá mbíonn siad.

Caoineadh

¹⁸ Faraor! Cad é mar a chodlaíonn do chuid aoirí, (a rí na hAsaíre)! Cad é mar atá do laochra i dtoirchim suain! Tá do mhuintir scaipthe ar na sléibhte agus níl aon duine ann chun iad a chruinniú arís.

¹⁹ Níl aon legheas ar do lot; is marfach í do chneá. An uile dhuine a chloiseann do scéal, buaileann sé bosa mar gheall ort. Óir cé air nár luigh do dhanarthacht gan staonadh?