Óir an t-é a dh’árdóchaidh é féin, ísleófar é; agus an t-é a dh’ísleóchaidh é féin, árdófar é.
Lúcás 14:11 - Na Cheithre Soisgéil agus Gníoṁartha na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire) Óir gach aoinne a dh’árdóchaidh é féin, ísleófar é; agus an t-é a dh’ísleóchaidh é féin, árdófar é. An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn) Mar ísleofar an té a ardaíos é féin, agus ardófar an té a íslíos é féin.” Na Ceithre Soiscéil agus Gníomhartha na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara Óir gach duine a árduigheas é féin, ísleochar é: agus an té a ísligheas é féin, árdóchar é. Tiomna Nua 1951 (de Siúnta) Óir an té árduigheas é féin, ísleochar é; agus an té ísligheas é féin, árdóchar é. An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell) Oír gidh bé árduigheas é féin ísleóchthar é; agus gidh bé ísligheas é féin, áirdeóchthar é. An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012 Óir gach aon duine a ardaíonn é féin, ísleofar é, agus an té a íslíonn é féin, ardófar é.” An Bíobla Naofa 1981 Óir gach aon duine a ardaíonn é féin, ísleofar é, agus an té a íslíonn é féin, ardófar é.” |
Óir an t-é a dh’árdóchaidh é féin, ísleófar é; agus an t-é a dh’ísleóchaidh é féin, árdófar é.
D’oibrigh sé cómhacht le n-a láimh; do sgaip sé lucht an uabhair ’n-a gcroidhe agus ’n-a n-aigne.
Do leag sé lucht cómhacht ó n-a gcathaoireachaibh ríoga, agus d’árduigh sé lucht na h-úmhluigheachta.
Agus dubhairt sé leis an t-é a thug an cuireadh dhó féin: Nuair a dhéanfair dínnéar nó suipéar ná glaoidh ar do cháirdibh, ná ar do bhráithre, ná ar do ghaolta, ná ar do chómharsanaibh saidhbhre, le h-eagla dtabharfaidís sin cuireadh thar a cheann duit-se, agus go dtabharfaí do chuid thar n-air duit.
Deirim libh, do chuaidh sé sin abhaile ar staid na ngrást, murab ionan a’s an fear eile. Óir gach duine dh’árdóchaidh é féin, úmhlófar é; agus gach duine a dh’úmhlóchaidh é féin, árdófar é.