Faigheann duine bás i mbarr a chumais, Agus é go sona sásta ar fad,
Téid áon déag a niomláine a neirt, ar mbeith dhó go hiomlán a socamhal agus a suáimhneas.
Tá lúth na hóige ag borradh ina chnámha, Ach luífidh sé leis sa chré
Caitheann siad a ré faoi lúcháir, Agus téann siad síos go Seól faoi shíocháin.
Ansin a luífinn síos faoi shuaimhneas, Rachainn a chodladh agus ligfinn mo scíth,
Ná bíodh eagla ort má éiríonn duine saibhir; má mhéadaíonn ar mhaoin a theaghlaigh.