Iób 21 - An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

Caibidil XXI. Gu bfuil fós, cuid ronna na ndrochdhaoine paillt ar an tsaoghalsa gu minic.

¹ Acht do fhreagaír Iób, agus a dubhairt,

² Eístigh go dúthrachdach rem bríathra, agus bíodh so bhur núrgháirdighthe.

³ Fuilingidh dhamhsa go labhruinn; agus tar éis mé do labhairt, déanuidh magadh fós.

⁴ Ar mo shonsa, an ré duine atáim ag gearán? achd dá mbeith sin marsin, cred as a mbíath mo spiorad buáidheartha?

⁵ Féuchuidh orumsa, agus bíodh iongnadh oruibh, agus leagaidh bhur lámh air bhur mbéul.

⁶ Eadhon a nuáir chuimhnighim atáim eaglach, agus glacaidh critheagal greim dom fheóil.

⁷ Créd é an tadhbhar as a mairidh an drochdhuine, as a seanuid, a mbíd fós, neartmhar a ccumhachtaibh?

⁸ Daingnighthear a síol iona radhare maille ríu, agus a sliochd as coinne a súl.

⁹ Atáid a ttighthe daingean ó eagla, ní mó bhíos slat Dé orra.

¹⁰ Ginidh a ttarbh, agus ní fhaillighionn sé; beiridh a mbó láogh, agus ní theilgionn sí a gamhuin.

¹¹ Cuirid síad a ndaóine beaga úatha amach amhuil tréud, agus do níd a cclann damhsa.

¹² Glacuid an tiompán agus an chláirseach, agus gáirdighid ré guth a norgáin.

¹³ Caithid a láethe a saidhbhrios, agus a móiment téid síad san nuáigh.

¹⁴ Uimesin a deirid re Día, Dealuigh rinn; óir ní bhfuil fonn aguinn a néolus do shlightheach.

¹⁵ Cred é an Tuilechumhachdach, ás a ndéanamaóisne serbhís dó? agus cred í an tarbha do gheabhamáois, dá nguidhmís chuige?

¹⁶ Féuch, ní bhfuil a maith féin ann a láimh: is fada comhairle na ndrochdháoine uáimse.

¹⁷ Ca mhionca cuirthear coinneal na ndrochdhaoine as? agus cá mhionca thig a naidhmhilleadh orra? roinnidh Día dólás ióna fheirg.

¹⁸ Atáid mar chonnlach ar aghaidh na gaóithe, agus mar lóchán bheirios an stoirim lé.

¹⁹ Taisgidh Día a éaicceart súas a ccoinne a chloinne: do bheir sé luáigheachd dó, agus aitheonuidh sé é.

²⁰ Do chífid a shúile a aidhmhilleadh, agus ibhthigh sé dfeirg a Nuilechumhachdaigh.

²¹ Oír cred é an sólás atá aige iona thigh na dhiaigh, a núair ghearrthar amach uibhir a mhíos ann a lár?

²² An múinfidh duine ar bith éolus do Dhía? ó ní se breitheamhnus ar an ndroing bhíos árd.

²³ Téid áon déag a niomláine a neirt, ar mbeith dhó go hiomlán a socamhal agus a suáimhneas.

²⁴ Atáid a chíocha lán do bhainne, agus atáid a chnámha ar na máothughadh ó smior.

²⁵ Agus éugaidh duine oile a searbhus a anma, agus ní ithionn choidhche maille re sólás.

²⁶ Luighfid síad araon ionann annsa chriáidh, agus foileachuid na péiste íad.

²⁷ Féuch, atá fios bhur smúainidh agamsa, agus na ttionnsganta smuáineas sibh lé héagcóir am aghaidh.

²⁸ Oír a dearthaói, Cáit a bhfuil teagh an phrionnsa? agus cáit a bhfuilid áite comhnuighthe na ndrochdhaóine?

²⁹ Nach ar fhiafruigheabhair don luchd ghabhus an tslighe thoruibh? agus nach tuicthí a ccomharthuighe,

³⁰ Go ccoigeoltar an droch dhuine a ccoinne láe a naidhmhillte? béarthar amach íad chum laói an díoghaltais.

³¹ Cía innéosas a shlighe as coinne a aighthe? agus cía chúiteochus ris gacha ndéarna sé?

³² Gidheadh béarthar chum na huáighe é, agus fanfuidh sé annsa túama.

³³ Budh milis leis fóide an ghleanna, agus tairreonguidh gach áonduine na dhiaigh, mar atá ro iomad roimhe.

³⁴ Maiseadh cred as a ccobharthaóise misi go díomhaóin, ó thárla nemhfhírinne ann bhur bhfreagarthuibh?