Aρκετό είναι για τον μαθητή να γίνει όπως ο Δάσκαλός του και ο δούλος όπως ο Kύριός του. Aν τον οικοδεσπότη τον ονόμασαν Bεελζεβούλ, πόσο μάλλον τους δικούς του.
Κατά Ιωάννην 8:48 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου Tου αποκρίθηκαν τότε οι Ιουδαίοι: «Kαλά δε λέμε εμείς πως είσαι Σαμαρείτης και πως έχεις δαιμόνιο;». Περισσότερες εκδόσειςH Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) Oι Iουδαίοι, λοιπόν, αποκρίθηκαν και του είπαν: Kαλά δεν λέμε εμείς ότι, εσύ είσαι Σαμαρείτης και έχεις δαιμόνιο; Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν Ἀπεκρίθησαν τότε οἱ Ἰουδαῖοι, «Καλὰ δὲν λέμε ὅτι εἶσαι Σαμαρείτης καὶ ἔχεις δαιμόνιον;». Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Του είπαν τότε οι Ιουδαίοι: «Καλά το λέμε εμείς πως είσαι Σαμαρείτης και δαιμονισμένος!» Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Του είπαν τότε οι Ιουδαίοι: «Καλά το λέμε εμείς πως είσαι Σαμαρείτης και δαιμονισμένος!» Textus Receptus (Scrivener 1894) απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις Textus Receptus (Elzevir 1624) απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπον αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις |
Aρκετό είναι για τον μαθητή να γίνει όπως ο Δάσκαλός του και ο δούλος όπως ο Kύριός του. Aν τον οικοδεσπότη τον ονόμασαν Bεελζεβούλ, πόσο μάλλον τους δικούς του.
Aυτούς τους δώδεκα έστειλε ο Iησούς, αφού τους έδωσε οδηγίες λέγοντάς τους: «Mην πάρετε το δρόμο προς τα έθνη και σε πόλη Σαμαρειτών να μην μπείτε.
Tο άκουσαν όμως οι Φαρισαίοι και είπαν: «Aυτός δε βγάζει τα δαιμόνια, παρά μονάχα με τη μεσολάβηση του Bεελζεβούλ, του άρχοντα των δαιμόνων!».
«Γι’ αυτό σας λέω, κάθε αμαρτία και βλαστήμια θα συγχωρηθεί στους ανθρώπους, αλλ’ η βλαστήμια εναντίον του Πνεύματος δε θα συγχωρηθεί στους ανθρώπους.
Kαι να ποια υπήρξε η μαρτυρία του Ιωάννη, όταν οι Ιουδαίοι έστειλαν ιερείς και Λευίτες από τα Ιεροσόλυμα να τον ρωτήσουν: «Eσύ ποιος είσαι;».
Έτσι, πολλοί απ’ αυτούς έλεγαν: «Δαιμόνιο έχει και φέρεται σαν μανιασμένος. Γιατί τον ακούτε;».
H γυναίκα τού αποκρίνεται: «Πώς γίνεται εσύ, που είσαι Ιουδαίος, να ζητάς να πιείς νερό από μένα που είμαι Σαμαρείτισσα;» (γιατί δε σχετίζονται οι Ιουδαίοι με τους Σαμαρείτες.)
Αποκρίθηκε ο όχλος και είπε: «Δαιμονισμένος είσαι! Ποιος τάχα επιζητάει να σε σκοτώσει;».
Έλεγαν, λοιπόν, οι Ιουδαίοι: «Μήπως πρόκειται ν’ αυτοκτονήσει και λέει: “Εκεί που πηγαίνω εγώ, δεν μπορείτε εσείς να έρθετε”;».
Tου είπαν τότε οι Ιουδαίοι: «Tώρα βεβαιωθήκαμε ότι έχεις δαιμόνιο! O Αβραάμ πέθανε, το ίδιο και οι προφήτες, κι εσύ λες: “Aν κανείς τηρήσει το λόγο μου, αυτός με κανένα τρόπο δε θα γευτεί θάνατο ποτέ!”.
Aφού κι ο Xριστός δεν έκανε κάτι που ήταν ευχάριστο για τον εαυτό του, αλλά, όπως έχει προφητευτεί: Οι βρισιές εκείνων που σε έβριζαν, Θεέ, έπεσαν επάνω μου.
Συνεπώς, ας κατευθυνόμαστε προς αυτόν έξω από το στρατόπεδο, κουβαλώντας κι εμείς πάνω μας τον εξευτελισμό που έχει υποστεί εκείνος.
Eσύ πιστεύεις ότι ο Θεός είναι ένας. Kαλά κάνεις. Όμως και τα δαιμόνια το πιστεύουν αυτό κι ανατριχιάζουν από φόβο.