Бо мы марнеем ад гневу Твайго і ў абурэнні Тваім стурбаваліся.
Бо мы зьнікаем ад гневу Твайго, ад ярасьці Тваёй мы спалоханыя.
Упадзе тысяча побач з табою, і дзесяць тысяч праваруч ад цябе; але да цябе не наблізіцца:
Здымі з мяне пакаранне Тваё, гіну я ад удару рукі Тваёй.
Грэх вуснаў іх — слова саміх вуснаў, няхай заблытаюцца яны ў пыхлівасці сваёй. З-за праклёну і хлусні, якія прамаўляюць яны.
і загубіў дні іх ў марнасці і гады іх у страху.
Хто зразумеў вялікасць Твайго гневу і сілу абурэння Твайго?
Бо ўсе нашы дні прамінаюць у гневе Тваім, спыняюцца гады нашыя, быццам дыханне.
І ўжо прыйшла ранішняя варта, і вось, Госпад, назіраючы за лагерам егіпцян праз вогненны і воблачны слуп, збянтэжыў войска іх;
Разгневаны, будзеш таптаць зямлю, у абурэнні знішчыш народы.
На каго ж гневаўся Ён на працягу сарака гадоў? Ці не на тых, што зграшылі, чые косці параскіданы па пустыні?