Нада мною пранесліся гневы Твае, і страхі Твае забілі мяне.
Нада мною прайшоў жар [гневу] Твайго, пагрозы Твае вынішчаюць мяне,
а зь імя Твайго радуюцца кожны дзень, і праўдаю Тваёю хваляцца,
Ахуталі мяне путы смерці і пакуты пякельныя нахлынулі на мяне. Натрапіў я на бяду і пакуту.
Напэўна, вада затапіла б нас, ручай праплыў бы праз душу нашу;
Ссохлася, як цагліна, горла маё, і язык мой прыстаў да гартані маёй, у парахно смерці звёў Ты мяне.
Ува мне самім душа мая маркотная, таму ўспамінаю Цябе з зямлі Ярдана і Гэрмону, з гары Мізар.
Князі Юды сталіся падобныя да тых, што перасоўваюць межы; вылью на іх, як ваду, гнеў Свой.