Вынішчыў скуру маю і цела маё, сцёр косці мае.
Ён зьнішчыў цела маё і скуру маю, патрушчыў косткі мае.
выснажыў плоць маю і скуру маю, паламаў мае косьці;
Мая скура пачарнела на мне, і косці мае высахлі ад спякоты.
Разяўляюць яны на мяне свае пашчы, быццам леў драпежны і рыклівы.
Калі я маўчаў, састарэлі косці мае ад стагнання майго цэлы дзень.
Вось жа палюбіў Ты праўду ў сэрцы і патаемна адкрыў Ты мне мудрасць.
Павалены, ляжу я аж да раніцы, быццам леў, так сцёр усе косці мае; ад раніцы да вечара марнуеш мяне.
Ізраэль — заблуканая авечка, ільвы палявалі на яе. Першы еў яе цар асірыйцаў, а апошні, Набукаданосар, цар Бабілона, паламаў ёй косці.