І сёньня чаго мне чакаць, Госпадзе? надзея мая на Цябе.
бо сьцёгны мае напоўненыя распаленымі [ранамі], і няма цэлага месца ў целе маім.
Бо крыжавіна мая напоўнілася ліхаманкай, і няма нічога здаровага ў маім целе.
Уздыханьні мае апярэджваюць хлеб мой, і стогны мае ліюцца, як вада,
Мае вантробы кіпяць і не перастаюць; сустрэлі мяне дні смутку.
Я хаджу пачарнелы, але не ад сонца; устаю на сходзе і крычу.
новую песьню сьпявайце Яму; зладжана пойце Яму, з ускліцаньнем,
Усе мы равем, як мядзьведзі, і вуркочам, як галубы; чакаем суду, і няма яго, - ратунку, але ён далёкі ад нас.