Адзін памірае ў самай поўніцы сілы сваёй, цалкам спакойны і мірны;
Адзін памірае ў сіле і здаровы, багаты і ў супакоі.
Адзін памірае ў сіле і здаровы, багаты і шчаслівы;
Косткі яго напоўнены грахамі маладосьці ягонай, і зь ім лягуць яны ў пыл.
бавяць дні свае ў шчасьці і імгненна сыходзяць у апраметную.
Цяпер ляжаў бы я і спачываў: спаў бы, і было б мне спакойна
а сам ненавідзіш Маё настаўленьне, і словы Мае за сябе адкідаеш?