ЁВА 21 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

Ёў 21

¹ І адказаў Ёў, і сказаў:

² «Паслухайце ўважліва словы мае, і няхай будуць яны на пацяшэньне вашае.

³ Дазвольце, і я буду казаць, а пасьля словаў маіх сьмейцеся сабе.

⁴ Ці ж я гавару супраць чалавека, і ці ж няслушна маю быць нецярплівы?

⁵ Паглядзіце на мяне і аслупянейце, і ўдарце рукою ў вусны свае.

⁶ Калі я ўзгадваю гэта, я палохаюся, і дрыжаньне калоціць цела маё.

⁷ Чаму жывуць бязбожнікі, дажываюць да старасьці, і багацеюць?

⁸ Насеньне іхняе моцнае ў іх, і ўнукі іхнія гадуюцца на вачах іхніх.

⁹ Дамы ў іх забясьпечаныя ад страху, і няма кары Божай над імі.

¹⁰ Бугай у іх заўсёды плодны і не зьнемагае, і карова целіцца, і не скідае [цяляці].

¹¹ Дзеці іхнія, як статак, выходзяць, і малыя іхнія гуляюць вакол іх.

¹² Яны сьпяваюць пад бубны і гусьлі і весяляцца пры гуках жалейкі,

¹³ і праводзяць у радасьці дні свае, і спакойна зыходзяць у адхлань.

¹⁴ Яны кажуць Богу: “Адыйдзіся ад нас! Ня хочам ведаць шляхоў Тваіх.

¹⁵ Хто такі Усемагутны, каб служыць Яму, і што Ён нам дапаможа, калі будзем маліць Яго?”

¹⁶ Маюць яны ў руках сваіх дабрабыт, хоць думкі іхнія далёка ад Яго.

¹⁷ Як часта тухне лямпа бязбожнікаў і нахлынае на іх загуба? Ці [часта] ў гневе [Божым] прыходзяць на іх пакуты?

¹⁸ Ці яны падобныя да мякіны на ветры і да попелу гарачага, які вецер разносіць?

¹⁹ [Скажаш:] “Бог захоўвае для дзяцей ягоных кару Сваю”. Няхай аднагародзіць Ён яму, каб ён ведаў.

²⁰ Няхай убачаць вочы ягоныя загубу яго, і няхай нап’ецца ён гневу Усемагутнага.

²¹ Бо які будзе клопат яму пра дом ягоны, калі лік месяцаў ягоных спыніцца?

²² Ці ж можа хто вучыць веданьню Бога? А Ён судзіць найвышэйшых.

²³ Адзін памірае ў сіле і здаровы, багаты і ў супакоі.

²⁴ Начыньні ягоныя поўныя малака, і косткі ягоныя напоўнены сьвежым шпікам.

²⁵ А іншы памірае ў горычы душы і ня цешыўся дабром.

²⁶ Аднак разам будуць яны спаць у парахне, і абодвух апануюць чэрві.

²⁷ Вось, я ведаю думкі вашыя і намеры вашыя, каб нашкодзіць.

²⁸ Бо вы кажаце: “Дзе дом шляхетнага, а дзе намёт бязбожніка?”

²⁹ Ці вы не пыталіся некага з падарожнікаў і словаў іхніх вы не зразумелі,

³⁰ што ліхотнік захаваны ў дзень загубы і збаўлены ў дзень гневу?

³¹ Хто будзе дакараць яго за шляхі ягоныя? І за тое, што ён зрабіў, хто аднагародзіць яму?

³² Яго прынясуць да магілы, і пра дамавіну ягоную задбаюць.

³³ Салодкімі яму будуць груды зямлі, бо за ім ідуць усе людзі, і перад ім — безьліч.

³⁴ Дык чаму ж вы надарма пацяшаеце, калі ў адказе вашым адзін падман?»