ЛЯВІТ 16:21 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

І ўскладзе Аарон абедзве рукі на галаву яго, і выкажа над ім усе правіны сыноў Ізраэля, усе іх злачынствы ды ўсе грахі іх, ускладзе іх на галаву яго і выганіць яго праз прызначанага чалавека ў пустыню.

Біблія (пераклад А.Бокуна)

І ўскладзе Аарон абедзьве рукі свае на галаву жывога казла, і выкажа над ім усе правіны сыноў Ізраіля, усе злачынствы іхнія і ўсе грахі іхнія, і ўзло­жыць іх на галаву казла, і выганіць яго праз прызначанага чалавека ў пустыню.

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

і пакладзе Аарон абедзьве рукі свае на галаву жывога казла, і вызнае над ім усе беззаконьні сыноў Ізраілевых і ўсе злачынствы іхнія і ўсе грахі іхнія, і пакладзе іх на галаву казла, і вышле з нарочным чалавекам у пустыню;

ЛЯВІТ 16:21 Крыжаваныя спасылкі

ЭЗДРЫ 10:1

Такім чынам, калі Эздра, плачучы і кленчучы перад святыняй Божай, маліўся і прасіў, сабралася каля яго вельмі вялікая грамада Ізраэля з мужчын, і жанчын, і дзяцей; і народ плакаў вялікім плачам.

ПСАЛТЫР 32:5

Дык выявіў я Табе правіну маю і не затаіў несправядлівасці сваёй. Я сказаў: «Вызнаю супраць сябе вінаватасць маю перад Госпадам». І Ты адпусціў бязбожнасць граху майго.

ПСАЛТЫР 51:3

Злітуйся нада мною, Божа, паводле міласэрнасці Тваёй; і паводле мноства літасцівасці Тваёй зруйнуй правіннасць маю.

ВЫХАД 29:10

прывядзі і бычка да палаткі сустрэчы, і хай Аарон і сыны яго ўскладуць рукі на галаву яго,

ВЫСЛОЎІ 28:13

Хто ўтойвае злачынствы свае — не будзе жыць у шчасці; хто прызнаецца і пакіне гэта, даб’ецца міласэрнасці.

ІСАІ 53:6

Усе мы, як авечкі, заблукалі, кожны з нас павярнуўся на дарогу сваю, а Госпад усклаў на Яго ўсю нашу несправядлівасць.

ЛЯВІТ 1:4

і пакладзе руку на галаву ахвяры, і будзе яна прынята як перамаленне за яго.

ЛЯВІТ 16:20

Калі ўжо скончыць ачышчэнне месца святога, палаткі сустрэчы і ахвярніка, тады прывядзе жывога казла.

ЛЯВІТ 16:22

Такім спосабам казёл панясе на сабе ўсе іх правіны ў зямлю бязлюдную, і выгнаны будзе казёл у пустыню.

ЛЯВІТ 26:40

Тады прызнаюцца яны ў злачынствах сваіх і бацькоў сваіх, якімі спаганіліся адносна Мяне і хадзілі супраць Мяне.

ЛЯВІТ 5:5

дык калі хто правініўся ў адной з гэтых рэчаў, хай прызнаецца ў сваім граху

РЫМЛЯНАЎ 10:10

Бо сэрцам верыцца дзеля справядлівасці, а вызнанне вуснамі – дзеля збаўлення.

2 КАРЫНФЯНАЎ 5:21

Бо Ён Таго, Хто не ведаў граху, учыніў за нас грахом, каб мы ў Ім сталіся справядлівасцю Божай.