«Часта я чуў такія рэчы! Усе вы нікчэмныя пацяшыцелі.
«Часта я чуў такія рэчы! Усе вы — марныя пацяшыцелі.
Чуў я шмат такога; нікчэмныя суцешнікі ўсе вы!
У адказ сказаў Ёў:
Дык чаму ж вы надарма пацяшаеце мяне, калі ў адказе вашым застаецца падман?»
Чаму вы аддаляецеся ад слоў праўды? Бо няма між вамі нікога, хто б мог дакараць мяне.
Або ці можна з’есці прэснае — тое, што не пасолена? Або ці ёсць смак у яечным бялку?
Ты ведаеш ганьбу маю, і сорам мой, і знявагу маю. Перад Табою — усе тыя, што прыгнятаюць мяне;
Хай будзе пустым іх панадворак, і ў палатках іх не будзе таго, хто б жыў у іх.
Тыя, што з любові, – ведаючы, што я дзеля абароны Евангелля пастаўлены,
Ведайце, браты мае дарагія: хай кожны чалавек будзе хуткі да слухання, павольны да гутаркі ды няскоры да злосці.