ПСАЛТЫР 38:6 - Біблія (пераклад В. Сёмухі)

Вось, Ты далоняю вымераў дні мае, а век мой - як нішто прад Табою. Сапраўды, поўная марнасьць - кожны жывы чалавек.

Сьмярдзяць, гнаяцца раны мае дзеля дурасьці маёй.

Сасмярдзелі і нагнаіліся раны мае праз дурноту маю.

ПСАЛТЫР 38:6
13 Крыжаваныя спасылкі

Я хаджу пачарнелы, але не ад сонца; устаю на сходзе і крычу.

Цела маё ў чарвяках і запыленых струпах; скура мая лопаецца і гнаіцца.

Шмат смуткаў бязбожнаму; а таго, хто на Госпада мае надзею, атачае міласьць.

Чаго ж ты журышся, душа мая, чаго ты маркоцішся? Май надзею на Бога; бо я буду славіць Яго, Збаўцу майго, і Бога майго.

Божа, мы чулі на вушы свае, бацькі нашыя нам апавядалі пра дзею, якую ўчыніў Ты ў іхнія дні, у дні пракаветныя.

і ня чуе голасу заклінача, самага спраўнага ў заклёнах.

бо ў сьмерці няма пра Цябе памятаньня: у магіле хто Цябе славіць будзе?

Госпадзе, Божа сіл! хто моцны, як Ты, Госпадзе? І праўда Твая навокал Цябе.

Як журавель, як ластаўка, падаваў я голас, сумаваў як голуб; паныла глядзелі вочы мае на неба: Госпадзе! цесна мне; уратуй мяне.

Рэкламныя спасылкі