A-raok ma c'hwezh avel an deiz ha ma tec'h kuit ar skeudennoù, deus en-dro, va muiañ-karet, bez evel ar c'hazelenn pe evel hini bihan an heizez war ar menezioù Beter.
Romaned 13:12 - Bibl Koad 21: Ar Bibl e Brezhoneg evit ar Vretoned An noz a zo aet war-raok hag an deiz a dosta. Diwiskomp eta oberoù an deñvalijenn ha gwiskomp armoù ar sklêrijenn. Testamant Nevez 1897 (Jenkins) An noz a zo avanset mad, hag an deiz a dosta; taolomp eta diouzomp oberou an devalijen, ha gwiskomparmou ar sclerijen. |
A-raok ma c'hwezh avel an deiz ha ma tec'h kuit ar skeudennoù, deus en-dro, va muiañ-karet, bez evel ar c'hazelenn pe evel hini bihan an heizez war ar menezioù Beter.
En deiz-se e taolo un den d'ar gozed ha d'al logod-dall, e idoloù arc'hant hag e idoloù aour, en doa graet dezhañ evit o azeuliñ.
Sellout a reot evel dic'hlan ar golo arc'hant eus ho skeudennoù kizellet, hag ar gwiskad aour eus ho skeudennoù teuzet. O zeurel a ri pell evel un hudurniezh, hag e lavari dezho: Er-maez ac'hann!
An holl draoù-se a c’hoarvezas ganto evit servijañ da skouer, hag int bet skrivet evit hon deskadurezh, deomp-ni hag a zo deuet d’an amzerioù diwezhañ.
Setu ar pezh a lavaran, breudeur, an amzer a zo berr a-vremañ. Ar re o deus ur wreg ra vint evel pa n’o defe ket,
Rak hon armoù a vrezel n’int ket kigel, met galloudek int dre Zoue evit diskar ar c’hreñvlec’hioù,
er ger a wirionez, e galloud Doue, en armoù ar reizhder a zalc’her a-gleiz hag a-zehou,
da ziwiskañ, evit ar pezh a sell ouzh ho puhez tremenet, an den kozh a vrein gant droukc’hoantoù tromplus,
Rak gwechall e oac’h teñvalijenn, met bremañ oc’h sklêrijenn en Aotrou. Kerzhit eta evel bugale ar sklêrijenn,
Na zilezomp ket hor bodadeg, evel m’o deus hiniennoù ar c’hiz d’ober, met en em aliomp an eil egile, ha kement-se muioc’h-muiañ dre ma welit an deiz o tostaat.
Evel-se eta ni ivez, o kaout en-dro deomp ur goabrenn ken bras a destoù, taolomp kuit diouzhimp pep bec’h hag ar pec’hed a bak ac’hanomp ken aezet, ha redomp gant dalc’h el lañs a zo digoret deomp,
Setu perak, oc’h en em ziwiskañ eus pep loustoni hag eus an holl zrougiezh, degemerit gant douster ar ger a zo bet plantet ennoc’h hag a c’hell saveteiñ hoc’h eneoù.
C’hwi ivez, gortozit gant pasianted, kreñvait ho kalonoù, rak donedigezh an Aotrou a zo tost.
O tilezel eta pep fallentez, pep touellerezh, pep troidellerezh, pep gwarizi ha pep droukkomz,
O vezañ ma tle an holl draoù-se eta bezañ teuzet, peseurt tud ne dlefec’h ket bezañ dre ar santelezh eus ho puhez ha dre an doujañs-Doue,
An Aotrou ne zaleo ket da gas da benn e bromesa evel ma ez eus lod a gred, met diskouez a ra pasianted en hor c’heñver, o vezañ na fell ket dezhañ ez afe den da goll met e teufe an holl d’ar geuzidigezh.
Bugale vihan, houmañ eo an eur diwezhañ, hag evel ma hoc’h eus klevet e teu an enepkrist, bez’ ez eus adalek bremañ meur a enepkrist. Dre gement-se ec’h ouzomp eo deuet an eur diwezhañ.
Eürus an hini a lenn hag ar re a selaou gerioù an diougan-mañ, hag a vir an traoù a zo bet skrivet ennañ, rak an amzer a zo tost.