Marteze e sello an AOTROU ouzh va glac'har, hag e roio an AOTROU vad din e-lec'h ar mallozhioù a hiziv.
Sant Marc 9:24 - Bibl Koad 21: Ar Bibl e Brezhoneg evit ar Vretoned Kerkent tad ar bugel a grias gant daeroù: Me a gred, Aotrou! Sikour ac’hanon em diskredoni! Testamant Nevez 1897 (Jenkins) Ha rag‐tal tad ar bugel a griaz hag a lavaraz, en eur wela: Cridi a ran, Aotrou, sicour ac’hanoun em incredulite. |
Marteze e sello an AOTROU ouzh va glac'har, hag e roio an AOTROU vad din e-lec'h ar mallozhioù a hiziv.
Distro, ha lavar da Ezekiaz rener va fobl: Evel-henn e komz an AOTROU, Doue David da dad: Klevet em eus da bedenn, gwelet da zaeroù, setu ez an da yac'haat ac'hanout. A-benn tri deiz e pigni da di an AOTROU,
Pa gastizez an den en ur c'hourdrouz anezhañ evit e bec'hed, e kuzumez evel an tagn ar pezh a zo priziusañ dezhañ. Ya pep den n'eo nemet c'hwez! Ehan
Lavarout a ri dezho ar gomz-mañ: Va daoulagad a deuz e daeroù noz-deiz ha ne baouezont ket, rak ar werc'hez, merc'h va fobl, a zo bet freuzet gant ur freuz bras, gant ur gouli poanius.
Jezuz o welout ar bobl o redek a vandenn, a c’hourdrouzas ar spered hudur hag a lavaras dezhañ: Spered mut ha bouzar, me a c’hourc’hemenn dit, kae kuit anezhañ ha na da ken ennañ.
Oc’h en em zerc’hel a-dreñv ouzh treid Jezuz, o ouelañ, en em lakaas da zourañ e dreid gant he daeroù. Hag o zorchas gant blev he fenn, e pokas e dreid hag ec’h olevas anezho gant ar c’hwezh-vat.
Neuze, o tistreiñ ouzh ar wreg, e lavaras da Simon: Gwelout a rez ar wreg-mañ? Deuet on en da di ha ne’c’h eus ket roet dour din evit gwalc’hiñ va zreid, met hi he deus douret va zreid gant he daeroù hag he deus o sec’het gant he blev.
Evel ma oa Pêr o prederiañ war ar weledigezh, ar Spered a lavaras dezhañ: Setu, tri den a c’houlenn ac’hanout.
hag a lavaras: Korneli, da bedenn a zo bet selaouet ha Doue en deus bet soñj eus da aluzenoù.
Rak skrivet em eus deoc’h en ur glac’har bras, va c’halon leun a enkrez ha gant kalz a zaeroù, ha ne oa ket evit ho klac’hariñ met evit reiñ da anavezout deoc’h ar garantez vras am eus evidoc’h.
Rak salvet oc’h dre ar c’hras, war-bouez ar feiz. Ha kement-se ne zeu ket ac’hanoc’h, donezon Doue eo.
rak roet en deus deoc’h ar c’hras, abalamour da Grist, nann hepken da grediñ ennañ met c’hoazh da c’houzañv evitañ,
Dre-se ivez e pedomp dalc’hmat evidoc’h, evit ma kavo hon Doue ac’hanoc’h dellezek eus ho kalvidigezh ha ma peurc’hraio gant galloud holl soñjoù hegarat e vadelezh hag oberenn ar feiz,
Breudeur, ret eo deomp trugarekaat Doue dalc’hmat evidoc’h, evel ma’z eo dereat, abalamour ma kresk ho feiz muioc’h-muiañ ha ma fonn ar garantez hoc’h eus an eil e-keñver egile,
o kaout eñvor eus da zaeroù hag o c’hoantaat gwelout ac’hanout evit bezañ leuniet a levenez,
Anavezout a rit penaos goude-se, pa fellas dezhañ kaout ar vennozh da hêrezh, e voe taolet kuit rak ne gavas ket ur cheñchamant a volontez, petra bennak ma en goulennas gant daeroù.
o sellout ouzh Jezuz, ar rener hag ar peuroberer eus hor feiz, eñ hag en deus gouzañvet ar groaz ha disprizet ar vezhusted abalamour d’al levenez a oa kinniget dezhañ, hag a zo azezet a-zehou da dron Doue.
Eñ eo an hini, e-pad deizioù e gig, o vezañ kinniget pedennoù ha goulennoù gant kriadennoù bras ha gant daeroù d’an hini a c’helle e saveteiñ eus ar marv, hag o vezañ bet selaouet en abeg d’e zoujañs Doue,