102 ကျမ်းစာထဲက ငွေကြေးအကြွေးနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ အခန်းငယ်များ

မိတ်ဆွေရေ၊ ကိုယ့်ရဲ့စိတ်နှလုံးကို အထူးသဖြင့် ဂရုစိုက်ရမယ်နော်။ ကိုယ့်ကို တည်ဆောက်မှုမပေးတဲ့အရာတွေကို ရှောင်ကြဉ်ရမယ်။ အရာရာတိုင်းက ကိုယ့်အတွက် ဖြစ်ခွင့်ရှိပေမယ့် အားလုံးက ကိုယ့်အတွက် အကျိုးရှိတာမဟုတ်ဘူး။ ဒါကြောင့် ဆုံးဖြတ်ချက်တိုင်းကို သတိထားရမယ်။ ဘုရားသခင်ဆီက ဉာဏ်ပညာကို တောင်းခံပြီး ကိုယ့်ရဲ့ စိတ်ခံစားချက်တွေက ကိုယ့်ကို မစိုးမိုးစေနဲ့။ စိတ်ခံစားချက်တွေက ကိုယ့်ကို မှားယွင်းတဲ့လမ်းကို ပို့ဆောင်သွားနိုင်တယ်။

မက္ခရာဇ်က ကိုယ့်အတွက် အခက်အခဲတွေကြုံတွေ့တဲ့အချိန်မှာ အဆင်ပြေစေမယ့် ဖြေရှင်းချက်တွေကို ပေးလာတတ်တယ်။ ဒါပေမယ့် သတိထားရမယ်နော်။ မက္ခရာဇ်ရဲ့ ဖြေရှင်းချက်တွေရဲ့ အဆုံးသတ်က အမြဲတမ်း သေခြင်းပဲ။ ငွေကြေးအကြွေးတင်တာက ဘယ်တော့မှ အဖြေမဟုတ်ဘူး။ ဘုရားသခင်ရှေ့မှောက်ကို သွားပါ။ သူ့ဆီမှာ ကိုယ်လိုအပ်တဲ့ အကူအညီကို ရလို့ရပါတယ်။ ယေရှုက ကိုယ့်ရဲ့လိုအပ်ချက်တွေအားလုံးကို သိတယ်။ ကိုယ့်ကို ကူညီချင်တယ်။ ကိုယ့်ရဲ့ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးတွေကို ယေရှုဆီမှာ ထားခဲ့လိုက်ပါ။ စိတ်ငြိမ်းချမ်းမှုကို ရရှိပါလိမ့်မယ်။ ဒါမှ ကိုယ့်လက်ထဲမှာရှိတဲ့ အရာတွေကို ပိုမိုရှင်းလင်းစွာ မြင်နိုင်မယ်။ အဲဒီအရာတွေက ကိုယ့်ကို အကြွေးတွေကနေ လွတ်မြောက်အောင် ကူညီပေးပါလိမ့်မယ်။ အကြွေးကနေ လွတ်မြောက်သွားရင် နောက်တစ်ခါ ပြန်မသွားမိစေနဲ့။ ယေရှုက ကိုယ့်ကို ကောင်းချီးမင်္ဂလာနဲ့ ပြည့်စုံပြီး ရှက်စရာကင်းတဲ့ ဘဝမှာ လျှောက်လှမ်းစေချင်တယ်။ "ငါသည် သင့်ကို အလျှင်းမစွန့်ပစ်။ အလျှင်းမပယ်ရှား" လို့ ဘုရားသခင်က မိန့်တော်မူထားတယ်လို့ ဟေဗြဲဩဝါဒစာ ၁၃း၅ မှာ ပြောထားတယ်လေ။ ကိုယ်ရှိတာလေးနဲ့ ရောင့်ရဲတင်းတိမ်နေပါ။ လောဘမထားပါနဲ့။

အ ချင်း ချင်း ထံ မေတ္တာ ကြွေး မှ တစ် ပါး မည် သူ့ ထံ မည် သည့် ကြွေး မျှ မ ခံ နှင့်။ သူ တစ် ထူး ကို မေ တ္တာ ရှိ သူ သည် ပ ညတ် တ ရား ကို အ ပြည့် အ စုံ စောင့် ရှောက် လေ ပြီ။

အ ခွန် ခံ ထိုက် သူ့ အား အ ခွန်၊ အ ကောက် ခံ ထိုက် သူ့ အား အ ကောက်၊ ခန့် ညား ထိုက် သူ့ အား အ ခန့် အ ညား၊ ရို သေ ထိုက် သူ့ အား အ ရို အ သေ ကို မင်း အ သီး အ သီး အား ပေး သင့် သည့် အ လျောက် ဆက် ပေး ကြ လော့။

ကြွယ် ဝ သော သူ သည်၊ နွမ်း ပါး သော သူ တို့ ကို အုပ် ချုပ် ရ၏။ မြီ စား လည်း မြီ ရှင့် ထံ ကျွန် ခံ ရ၏။

အ သို့ ဆို သော်၊ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် က တိ တော် အ တိုင်း ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ပေး တော် မူ မည် ဖြစ် သော ကြောင့်၊ သင် တို့ သည် မြောက် မြား သော လူ မျိုး ခြား တို့ ထံ ချေး ယူ ခြင်း ကင်း လျက်၊ ချေး ငှား ခြင်း ကို လည်း ကောင်း၊ အ အုပ် အ စိုး ခံ ခြင်း ကင်း လျက်၊ အုပ် စိုး ခြင်း ကိုလည်း ကောင်း၊ ပြု ရ ကြ လိမ့် မည်။

အ ပြစ် မြီ စား တို့ အ ပေါ် တွင် ကိုယ် တိုင် ဖြေ လွှတ် ကြ သ ကဲ့ သို့ အ ကျွန်ုပ် တို့၏ အ ပြစ် မြီ များ ကို ဖြေ လွှတ် တော် မူ ပါ။

ပ ညာ ရှိ၏ အိမ်၌၊ နှစ် သက် ဖွယ် သော ဘ ဏ္ဍာ နှင့် နံ့ သာ ဆီ ပေါ များ၏။ မိုက် မဲ သူ မူ ကား၊ ဖြုန်း တီး တတ်၏။

လော ဘ ကင်း၍ ကိုယ် ပိုင် ပ စ္စည်း နှင့် ရောင့် ရဲ ကြ လော့။ အ သို့ ဆို သော် ငါ သည် သင့် ကို မည် သည့် အ ခါ မျှ စွန့် ထား မည် မ ဟုတ် ဟု မိန့် တော် မူ ချက် ရှိ သ ဖြင့်၊

ကျေး ဇူး ခံ သင့် သူ တို့ အား ကျေး ဇူး ပြု ခွင့် ရှိ လျှင်၊ မ တွန့် တို နှင့်။လက် ဝယ် ပေး ရန် ရှိ လျက်၊ သွား တော့ နက် ဖြန် ပြန် လာ မှ ပေး မည် ဟု၊ အ ပေါင်း အ ဖော် အား မ ပြော နှင့်။

တစ် ဦး ကို မုန်း ၍ တစ် ဦး ကို ချစ် ခြင်း၊ တစ် ဦး ကို လိုက် နာ၍ တစ် ဦး ကို မ လေး မြတ် ခြင်း မ ပြု ဘဲ၊ သ ခင် နှစ် ဦး ထံ မည် သူ မျှ အ စေ မ ခံ နိုင် သည့် နည်း တူ သင် တို့ သည် ဘု ရား သ ခင်၏ အ စေ၊ ဓ န၏ အ စေ နှစ် ရပ် ကို မ ခံ နိုင် ကြ။

သင် တို့ တွင် တစ် ယောက် ယောက် သည် မြော် စင် ကို ဆောက် လို သော် ဦး စွာ ထိုင်၍ ကုန် ဝင် ရန် တွက် လျက် အ ပြီး သတ် အောင် လောက် သည် မ လောက် သည် ကို မ စစ် ဘဲ မည် သူ ဆောက် အံ့ နည်း။မ လောက် လျှင် တိုက် မြစ် ချ ပြီး မှ အ ပြီး မ သတ် နိုင် သ ဖြင့်၊ကျမ်း တတ် နှင့် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ အား ကိုယ် တော် က ဥ ပုသ် နေ့ တွင် လူ နာ ကို ကျန်း မာ စေ အပ် သ လော၊ မ အပ် သ လော ဟု မေး တော် မူ သော် ဆိတ် ဆိတ် နေ ကြ၏။ကြည့် မြင် သူ တို့ က ဤ သူ အ စ ပြု သော် လည်း အ ပြီး သတ် အောင် မ ဆောက် နိုင် ဟု ကဲ့ ရဲ့ ကြ လိမ့် မည်။

ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ တော် ခံ ရ သူ တို့ သည်၊ နေ ပြည် ကို ပိုင် ခွင့်၊ အ မင်္ဂ လာ ခံ ရ သူ တို့ သည်၊ ပယ် ရှား ခွင့် ခံ ရ ကြ သည့် အ လျောက်၊

ဆို၍ မ ဖြေ ခြင်း ထက်၊ မ ဆို ခြင်း သည် သာ ၍ ကောင်း ၏။

အ တိုး စား၍ အ မြတ် အား ဖြင့် စီး ပွား တိုး တက် စေ သော သူ သည်၊ ဆင်း ရဲ သူ တို့ အား သ နား တတ် သူ့ အ ဖို့ သာ လျှင်၊ ဆည်း ပူး ရာ ရောက် ၏။

ဝိ ရိ ယ စိုက် သူ၏ အ ကြံ အ စည် များ သည်၊ ပို မို သည့် အ ဖြစ် သို့လည်း‌ ကောင်း၊ လျင် လွန်း သူ ရှိ သ မျှ တို့၏ အ ကြံ အ စည် များ လည်း၊ လို လေ သေး သည့် အ ဖြစ် သို့လည်း‌ ကောင်း၊ ရောက် စေ တတ်၏။

သင် သည် တ ရား ဘက် နှင့် အ တူ လမ်း သွား လျက် ရှိ စဉ် သင့် တင့် အောင် အ လျင် အ မြန် ပြု လော့။ သို့ မ ဟုတ် ထို သူ သည် တ ရား သူ ကြီး ထံ အပ် နှံ၍ တ ရား သူ ကြီး က လည်း အာ ဏာ သား ထံ အပ် သ ဖြင့် သင့် ကို ထောင် ချ မည့် စိုး ရိမ် ရန် ရှိ၏။ကျန် သော ကြေး တစ် ပြား ကို မျှ မ ဆပ် မ ချင်း ထောင် ထဲ မှ သင် ထွက် ရ မည် မ ဟုတ် ငါ အမှန် ဆို ၏။

သူ သည် နေ့ ရှိ သ မျှ သ နား လျက်၊ ချေး ငှား လျက်၊ သား မြေး တို့ လည်း ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ခံ ရ ကြ၏။

လက် ဝါး ရိုက်၍ ကြွေး မြီ အ တွက် အာ မ ခံ တို့ နှင့်၊ ပါ ဝင် သူ မ ဖြစ် နှင့်။သင်၌ ဆပ် ပေး ရန် မ ရှိ လျှင်၊ အိပ် ရာ ကို ပင် ယူ သွား လိမ့် တ ကား။

မည် သူ မ ဆို သူ တစ် ပါး ထံ တစ် စုံ တစ် ရာ ကို အ ခ မဲ့ ငှါး ၍ ဥ စ္စာ ရှင် မ ပါ ဘဲ သေ သည် ဖြစ် စေ၊ အင်္ဂါ ပျက် ယွင်း သည် ဖြစ် စေ၊ မု ချ လျော် စေ။

သူ စိမ်း အ တွက် အာ မ ခံ သူ သည်၊ အ မှန် နစ် နာ လိမ့် မည်။ လက် ဝါး ရိုက် ခြင်း ကို မုန်း ထား သော သူ ကား၊ စိတ် ချ လက် ချ နေ ရ လိမ့် မည်။

ငွေ ကို တပ် မက် ခြင်း သည် အ ဆိုး အ မျိုး မျိုး၏ အ မြစ် မူ လ ဖြစ် သည့် အ လျောက် အ ချို့ သည် လိုက် စား သ ဖြင့် ယုံ ကြည် ခြင်း တ ရား လမ်း မှ လွှဲ သွား၍ များ ပြား စွာ သော က နှင့် ကိုယ် ကို ထုတ် ချင်း ခွင်း ကြ ပြီ။

ငါ့ သား၊ သင် သည် အ ပေါင်း အ ဖော် အ တွက် လည်း‌ ကောင်း၊ သူ စိမ်း အ တွက် လည်း‌ ကောင်း၊ လက် ဝါး ရိုက်၍ အာ မ ခံ မိ သည် ဖြစ် လျှင်၊ခ ဏ အိပ် လျက်၊ ခ ဏ ပျော် လျက်၊ အိပ် ပျော် ခွင့် ရှိ စေ ရန် ခ ဏ လက် ပိုက် လျက် နေ ခိုက်၊သင်၌ ဆင်း ရဲ ခြင်း သည် ဓား ပြ ကဲ့ သို့ လည်း‌ ကောင်း၊ နွမ်း ပါး ခြင်း သည် သူ ရဲ ကဲ့ သို့ လည်း‌ ကောင်း၊ သင့် ရောက် လိမ့် မည်။တ ရား မဲ့ သူ နှင့် ဒု စ ရိုက် ပြု သူ သည်၊ ကောက် ကျစ် သော နှုတ် ဖြင့် ကျင် လည် ခြင်း၊မျက် ရိပ် ပြ ခြင်း၊ ခြေ ဖြင့် အ မှတ် ပြု ခြင်း၊ လက် ဖြင့် သ ညာ ပေး ခြင်း များ ကို ပြု လုပ် တတ် ၏။ကောက် ကျစ် သော စိတ် နှင့် ပြည့်၍။ အ ခါ ခပ် သိမ်း အ ဆိုး ကို သာ ကြံ စည် သ ဖြင့်၊ ရန် တွေ့ ခြင်း ကို ဖြစ် ပွား စေ တတ် ၏။ထို့ ကြောင့်၊ သူ ၌ ရုတ် တ ရက် ဘေး သင့် သ ဖြင့်၊ ပြု ပြင် ခွင့် နှင့် ကင်း သော ကျိုး ပျက် ရာ သို့ ရောက် လိမ့် မည်။ထာ ဝ ရ ဘု ရား မုန်း ထား ရာ ခြောက် ပါး၊ မု ချ ဆို သော်၊ စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ တော် မူ သော အ ရာ ခု နစ် ပါး ဟူ မူ ကား၊မောက် မော် သော မျက် နှာ၊ မု သာ သုံး သော လျှာ၊ အ ပြစ် ကင်း သူ ၏ အ သွေး ကို သွန်း သော လက်၊ဒု စ ရိုက် ကို ကြံ စည် သော စိတ် နှ လုံး။အ ဆိုး ပြု ရန် လျင် မြန် သော ခြေ၊ မု သာ သုံး၍ မ မှန် သော သက် သေ၊ ညီ အစ် ကို ချင်း ရန် ဖြစ် ပွား စေ သူ တို့ တည်း။ကိုယ် နှုတ် မြွက် သော စ ကား ဖြင့် ကျော့ ဖမ်း ခံ ရ လေ ပြီ။ငါ့ သား၊ အ ဘ၏ ပ ညတ် ကို စောင့် ထိန်း ၍၊ အ မိ ၏ တ ရား ကို မ စွန့် ဘဲ နေ လော့။နှ လုံး ပေါ် တွင် အ စဉ် ချည်၍၊ လည်၌ ပတ် ရစ် လော့။ထို ပ ညတ် တ ရား သည်၊ သင် သွား လာ သော အ ခါ လမ်း ပြ လျက်၊ အိပ် သော အ ခါ စောင့် ရှောက် ပြီး လျှင်၊ နိုး သော အ ခါ လည်း နှုတ် ဆက် လိမ့် မည်။အ သို့ ဆို သော်၊ ထို ပ ညတ် သည် မီး ခွက် သ ဖွယ်၊ တ ရား လည်း အ လင်း သ ဖွယ်၊ ဖြစ် သည့် ပြင်၊ ဆုံး မ ပဲ့ ပြင် ခြင်း သည်၊ မိန်း မ ဆိုး မှ လည်း‌ ကောင်း၊ နှုတ် ဖြင့် မြှောက် ပင့် တတ် သော မိန်း မ ရွှင် မှလည်း‌ ကောင်း၊ သင့် ကို ကွယ် ကာ စောင့် ရှောက် စေ ခြင်း ငှာ၊ အ သက် လမ်း သ ဖွယ် ဖြစ် ၏။ထို သို့ သော မိန်း မ သည် အ ဆင်း လှ သော် လည်း၊ တပ် မက် သော စိတ် မ ရှိ နှင့်။ မျက် စ ဖြင့် သင့် ကို မ ကျော့ မိ စေ နှင့်။လူ သည် ပြည် တန် ဆာ ကြောင့် ပြုန်း တီး ၍၊ တစ် လုပ် စာ မျှ သာ ရ တတ်၏။ မျောက် မ ထား သော မိန်း မ သည်၊ လူ၏ အ သက် ရ တ နာ ကို လိုက် ရှာ တတ် ၏။လူ သည် အ ဝတ် မ လောင် ဘဲ၊ မီး ကို ပိုက် ပွေ့ နိုင် သ လော။ခြေ မ လောင် ဘဲ၊ မီး ကျီး ကို နင်း နိုင် သ လော။ထို နည်း တူ၊ သူ့ မ ယား ထံ ဝင် ရောက် မှား ယွင်း သော သူ သည်၊ အ ပြစ် ဒဏ် နှင့် မ ကင်း မ လွတ် ရာ။ငါ့ သား၊ သင် သည် အ ပေါင်း အ ဖော် တို့ လက် တွင်း သို့ ရောက် သော်၊ လွတ် မြောက် ခွင့် ရ စေ ရန် ထို သူ့ ထံ တိုး လျှိုး တောင်း ပန် လော့။မွတ် သိပ် သ ဖြင့် အ သက် မွေး ရန် သာ၊ ခိုး သော သူ့ ကို အ ရှက် မ ခွဲ တတ် ကြ သော် လည်း၊တွေ့ မိ လျှင် သူ သည် ခု နစ် ဆ ဆပ် ပေး၍၊ အိမ်၌ ရှိ သ မျှ ဥ စ္စာ ကို ပင် လျော် ပေး ရ၏။သူ့ မ ယား နှင့် မှား ယွင်း သူ သည်၊ ဉာဏ် မ ရှိ။ ကိုယ့် အ သက် ကို ဖျက် ဆီး လို သော သူ သာ လျှင်၊ ထို သို့ ပြု တတ်၏။ရိုက် နှက် ခြင်း၊ အ ရှက် ကွဲ ခြင်း ကို ခံ ရ သည့် ပြင်၊ ကဲ့ ရဲ့ ခြင်း နှင့် လည်း ကင်း လွတ် မည် မ ဟုတ်။အ သို့ ဆို သော်၊ မ ရှု စိတ် သော သ ဘော ကြောင့်၊ လင် ကြီး သည် ဒေါ သ မီး လောင် သ ဖြင့်၊ လက် စား ချေ ရာ ကာ လ တွင် ညှာ တာ လိမ့် မည် မ ဟုတ်။လျော် ပြစ် ငွေ ကို မည် မျှ ကို ပ မာ ဏ မ ပြု တတ်။ လက် ဆောင် ပ ဏ္ဏာ များ စွာ အပ် ပေး သော် လည်း၊ မ ကျေ မ နပ်။ကိုယ့် မျက် စိ အိပ် ခွင့်၊ မျက် ခမ်း စက် ခွင့် မ ပြု ဘဲ၊ ဒ ရယ် ကဲ့ သို့ လည်း‌ ကောင်း၊ ငှက် ကဲ့ သို့လည်း‌ ကောင်း၊ ဖမ်း မိ သူ့ လက် မှ ကိုယ် ကို လွတ် မြောက် စေ လော့။

ဖြောင့် မတ် သူ သည် ကိုး ရာ မဲ့ လျက်၊ သူ့ သား မြေး တို့ လည်း တောင်း စား လျက် နေ ရ ကြ သည် ကို၊ ငယ် ရွယ် စဉ် မှ စ၍၊ ယ ခု အို မင်း သည့် ကာ လ တိုင် အောင်၊ ငါ မ မြင် ရ စ ဖူး။

လူ မျိုး တော် ဖြစ် သော သင် နှင့် အ တူ နေ သူ ဆင်း ရဲ သား အား ငွေ ကို ချေး လျှင် မြီ ရှင် မ လုပ် ရ။ ငွေ တိုး လည်း မ ယူ ရ။

တပ် မက် ခြင်း သို့ မ ဟုတ်၊ သက် သေ ခံ တော် မူ ချက် များ ဘက် သို့၊ အ ကျွန်ုပ် စိတ် နှ လုံး ကို ညွှတ် စေ တော် မူ ပါ။အ ချည်း အ နှီး ဖြစ် သော အ ရာ များ ကို မျက် မှောက် မ ပြု စေ ဘဲ၊ နည်း လမ်း တော် များ ၌ အ သက် ရှင် စေ တော် မူ ပါ။

ပြင် ပ ရှိ အ မှု အ ရေး ကို ပြု ပြင်၍၊ လယ် ယာ အ သင့် ရှိ ပြီး မှ၊ အိမ် ထောင် လော့။

အ ကယ်၍ သူ တစ် ပါး အား တစ် စုံ တစ် ရာ ကို ချေး ငှါး လျှင်၊ ပေါင် နှံ မည့် အ ရာ ကို သူ့ အိမ် အ တွင်း ဝင်၍ မ ယူ ဘဲ၊ပြင် ပ၌ ရပ် နေ လျက် ချေး ယူ သူ ထုတ် ပေး စေ။

အ ဘယ့် ကြောင့် ဆို သော်၊ ငွေ ရ တ နာ သည် အ ရိပ် အ ကာ သ ဖွယ် ဖြစ် သည့် နည်း တူ၊ ပ ညာ လည်း အ ရိပ် အ ကာ သ ဖွယ် ဖြစ်၏။ အ သိ ပ ညာ အ ကျိုး ဟူ မူ ကား၊ ပ ညာ ရှင့် အ သက် ကို ရှည် စေ တတ် သ တည်း။

အ ထင် မ လွဲ ကြ နှင့်၊ ဘု ရား သ ခင် သည် ပြောင် လှောင် ခြင်း ကို ခံ တော် မ မူ လူ သည် စိုက် ပျိုး သည့် အ တိုင်း ပင် ရိတ် သိမ်း ရ လိမ် မည်။

ဉာဏ် မဲ့ သော သူ သည်၊ လက် ဝါး ရိုက်၍၊ အ ပေါင်း အ ဖော် ရှေ့ အာ မ ခံ တတ်၏။

လိ မ္မာ သော သူ သည်၊ ဘေး ကို မျှော် မြင်၍ ပုန်း ရှောင် တတ်၏။ မ လိ မ္မာ သော သူ တို့ မူ ကား၊ သွား မြဲ သွား၍ ဒဏ် ခံ ရ၏။

ငါ လာ သည့် ကာ လ အ လှူ ငွေ ကောက် ခံ ခြင်း မ ရှိ ရ ခြင်း ငှာ ခု နစ် ရက် တွင် ပ ထ မ နေ့ တိုင်း အ သီး အ သီး ချမ်း သာ သည့် အ လျောက် သီး ခြား ဆည်း ပူး ကြ လော့။

ကိုယ် တော် ကို မ ပြစ် မှား မိ စေ ရန်၊ ဗျာ ဒိတ် တော် ကို နှ လုံး တွင် သို ထား ပါ ပြီ။

သူ တော် ကောင်း သည်၊ သား မြေး တို့ အား အ မွေ ကို ခံ စေ တတ် ၏။ အ ပြစ် သား ၏ ဥ စ္စာ မူ ကား၊ ဖြောင့် မတ် သူ တို့ အ ဖို့ သို ထား လျက် ရှိ ၏။

ဖြောင့် မတ် သူ သည်၊ နှုတ် ဖြင့် ဉာဏ် ပ ညာ အ ကြောင်း မြွက် ဆို လျက်၊ လျှာ ဖြင့် မျှ တ ခြင်း အ ကြောင်း ပြော ဆို တတ်၏။စိတ် နှ လုံး ထဲ၌ ကိုယ့် ဘု ရား သ ခင့် တ ရား တော် တည် ရှိ၍၊ ခြေ တစ် လှမ်း မျှ မ ချော် ရ။

အ တိုး အ မြတ် စား ခြင်း များ နှင့် ကင်း လျက်၊ မည် သူ့ ကို မျှ မ နှိပ် စက် ဘဲ၊ အ ပေါင် ခံ ပ စ္စည်း ကို ပြန် ပေး ခြင်း၊ မည် သူ့ ကို မျှ မ လု ယက် ဘဲ၊ မွတ် သိပ် သူ့ အား အ စာ ကျွေး လျက်၊ အ ဝတ် မဲ့ သူ အား စောင် ခြုံ ခြင်း၊ အ ဓ မ္မ မှု ကို လက် ချုပ် တည်း ခြင်း၊ လူ အ ချင်း ချင်း၌ သ မ္မာ တ ရား အ တိုင်း ဆုံး ဖြတ် ခြင်း၊

နည်း ပါး ရာ၌ သ စ္စာ ရှိ သူ သည် များ ပြား ရာ၌ သ စ္စာ ရှိ တတ်၏။ နည်း ပါး ရာ၌ မ ဖြောင့် မတ် သူ သည် များ ပြား ရာ၌ မ ဖြောင့် မတ် တတ်။ထို ကြောင့် မ ဖြောင့် မတ် သော ဓ န နှင့် စပ် လျဉ်း၍ သင် တို့ သ စ္စာ မဲ့ ခဲ့ လျှင် မှန် သော ဝ တ္ထု ကို မည် သူ အပ် နှံ အံ့ နည်း။သူ တစ် ထူး တို့ ဝ တ္ထု နှင့် စပ် လျဉ်း၍ သင် တို့ သ စ္စာ မဲ့ ခဲ့ လျှင် သင် တို့ ပိုင် ထိုက် ရာ ဝ တ္ထု ကို မည် သူ ပေး အံ့ နည်း။

နက် ဖြန် မည် သို့ ဖြစ် မည် မ သိ ဘဲ လျက် ယ နေ့ ဖြစ် စေ၊ နက် ဖြန် ဖြစ် စေ၊ ထို ထို မြို့ သို့ သွား၍ တစ် နှစ် နေ ခိုက် အ မြတ် အ စွန်း ရ အောင် ကူး သန်း ရောင်း ဝယ် မည် ဟု ပြော ဆို သူ အ ချင်း တို့၊ သင် တို့ အ သက် ကား မည် သို့ နည်း။ သင် တို့ သည် တစ် ခ ဏ မျှ ထင် ပေါ်၍ ပျောက် လွင့် တတ် သော အ ခိုး အ ငွေ့ သ ဖွယ် ဖြစ် ၏။

နှုတ် မြွက် တော် မူ သော တ ရား သည်၊ ရွှေ၊ ငွေ အ ထောင် အ သောင်း ထက်၊ အ ကျွန်ုပ် အ ဖို့ ကောင်း ပါ၏။

မ ဖင့် မ နွှဲ လုံ့ လ ထုတ် လျက်၊ စိတ် စေ တ နာ ထက် သန် လျက်၊ အ ရှင် ဘု ရား၏ အ စေ တော် ကို ခံ လျက်၊ရွှင် လန်း စွာ မျှော် လင့် လျက်၊ ဒု က္ခ ရောက် ရာ၌ တည် တံ့ လျက်၊ အ မြဲ ပ ဌ နာ ပြု လျက်၊ ဆင်း ရဲ သော တ ပည့် တော် တို့ အား ပေး ကမ်း လျက်၊ ဧည့် ဝတ် ပြု လျက် နေ ကြ လော့။

အ စ အ ဦး၌ လော ဘ အ လိုက်၊ ဥ စ္စာ ပိုင် ရ သော် လည်း၊ အ ဆုံး တွင်၊ အ မင်္ဂ လာ တည် လိမ့် မည်။

ငါ တို့ မှာ ထား ခဲ့ သည့် အ တိုင်း သေ ဝပ် စွာ နေ ထိုင် လျက်၊ ကိုယ့် အ မှု အ ရေး ကို ဂ ရု စိုက် လျက်၊ ကိုယ့် လက် ဖြင့် လုပ် ကိုင် လျက် ကြိုး စား ကြ စေ ရန်လည်း ကောင်း၊ ငါ တို့ နှိုး ဆော် ကြ၏။

ထို ကြောင့် ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် သည် ကျေး ကျွန် သင်း ပင်း တို့ နှင့် စာ ရင်း ရှင်း လို သော ဘု ရင် မင်း တစ် ပါး နှင့် တူ၏။ရှင်း မိ သော် ရွှေ ဒင်္ဂါး နှစ် သန်း ကြွေး မြီး တင် သူ တစ် ဦး ကို ရှေ့ တော် သို့ သွင်း လာ ကြ သ ဖြင့် ဆပ် ပေး ရန် မ ရှိ သော ကြောင့်ထို သူ မှ စ၍ သား မ ယား ဥ စ္စာ ပ စ္စည်း ရှိ သ မျှ ကို ရောင်း ချ ဆပ် ပေး စေ ဟု အမိန့် ရှိ တော် မူ သော်ထို ကျွန် သည် ပျပ် ဝပ် ရှိ ခိုး လျက် အ ရှင် သည်း ခံ တော် မူ ပါ။ ကုန် စင် အောင် ဆပ် ပါ မည် ဟု တင် လျှောက် သည့် ကာ လ၊အ ရှင် သည် က ရု ဏာ သက် သ ဖြင့် သူ့ ကို လွှတ်၍ ကြွေး မြီ ကို လည်း ပ လပ် စေ၏။ထို သူ မူ ကား ထွက် သွား လျက် ငွေ တစ် ရာ တင် သော မြီ စား ကျွန် ချင်း တစ် ယောက် ကို တွေ့ သော် ဖမ်း ဆီး၍ လည် ကို ညှစ် ပြီး လျှင် ငါ့ ငွေ ကို ဆပ် လော့ ဟု တောင်း ဆို သည့် ကာ လ၊ထို ကျွန် ချင်း သည် ပျပ် ဝပ် လျက်၊ သည်း ခံ ပါ ဦး။ ကုန် စင် အောင် ဆပ် ပါ မည် ဟု တောင်း ပန် သော် လည်းသင် တို့ သည် စိတ် ပြောင်း လဲ လျက် သူ ငယ် များ ကဲ့ သို့ မ ဖြစ် လျှင် ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် သို့ အ လျှင်း ဝင် ရ မည် မ ဟုတ် ဟု ငါ အ မှန် ဆို ၏။သည်း မ ခံ ဘဲ သွား၍ မ ဆပ် မ ချင်း ထောင် ချ လေ၏။အ ခြား သော ကျွန် ချင်း တို့ သည် ထို အ ချင်း အ ရာ ကို သိ မြင် သော် အ လွန် ဝမ်း နည်း၍ အ ရှင့် ထံ သွား လျက် အ လုံး စုံ သံ တော် ဦး တင် ကြ သည့် အ တိုင်း အ ရှင် သည် ထို သူ့ ကို ခေါ် ၍၊အ ချင်း ကျွန် ဆိုး၊ သင် တောင်း လျှောက် သော ကြောင့် ကြွေး မြီ ရှိ သ မျှ ကို ငါ ပ လပ် စေ ပြီ။ငါ သည် သင့် ကို သ နား သည့် နည်း တူ၊ ကျွန် ချင်း ဖြစ် သူ့ ကို သင် သ နား သင့် သည် မ ဟုတ် လော ဟု မိန့် ဆို လျက်အ မျက် တော် ထွက်၍ ကြွေး ရှိ သ မျှ ကို မ ဆပ် မ ချင်း အာ ဏာ သား တို့ ထံ အပ် ထား တော် မူ၏။သင် တို့ ရှိ သ မျှ လည်း ညီ အစ် ကို ချင်း ကို စိတ် ပါ ကိုယ် ရောက် အ ပြစ် မ လွှတ် လျှင် ကောင်း ကင် ဘုံ ရှင် ငါ့ ခ မည်း တော် သည် ထို နည်း တူ စီ ရင် တော် မူ လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

သော က ကို ဖြစ် စေ သော ဘ ဏ္ဍာ များ စွာ ထက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ခန့် ညား လျက် ရ သော အ နည်း ငယ် သည်၊ သာ ၍ မြတ် ၏။

သ နား ညှာ တာ၍ ချေး ငှား သူ သည် ကောင်း စား လျက်၊ တ ရား စီ ရင် ရာ ၌ အောင် လိမ့် မည်။

သူ တော် ကောင်း သည်၊ ဆင်း ရဲ သား တို့ အ မှု ကို ထောက် ရှု သိ မြင် တတ်၏။ လူ ဆိုး မူ ကား၊ သိ မြင် နား လည် ခြင်း နှင့် ကင်း ၏။

ခု နစ် နှစ် လျှင် တစ် ကြိမ် လည်း လွတ် ငြိမ်း ခြင်း ပြု ကြ ရ မည့် နည်း ဟူ မူ ကား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ထောက်၍ လွတ် ငြိမ်း စေ ဟု ကြော် ငြာ ပြီး သော ကြောင့် မြီ ရှင် ဟူ သမျှ သည် အ ပေါင်း အ ဖော် ဆွေ မျိုး သား ချင်း တို့ ထံ၊ ချေး ငှါး ရာ ကို မ တောင်း မ ယူ ဘဲ၊ လွတ် ငြိမ်း စေ ရ မည်။မ စ သည့် အ တွက်၊ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လုပ် ဆောင် ပြု မူ ရာ ရာ ၌၊ ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ပေး တော် မူ မည် ကို ထောက်၍၊ တွန့် တို သော စိတ် မ ရှိ ဘဲ ပေး ကမ်း ကြ လော့။နေ ပြည် ရှိ ဆွေ မျိုး သား ချင်း ဆင်း ရဲ နွမ်း ပါး သူ တို့ အား လက် လွယ် ကြ လော့ ဟူ၍ ငါ မိန့် မှာ သည့် အ ကြောင်း ကား၊ နွမ်း ပါး သူ တို့ သည် နေ ပြည် အ တွင်း ပြတ် စဲ မည် မ ဟုတ် သော ကြောင့် တည်း။ဆွေ မျိုး သား ချင်း ဖြစ် သော ဟေ ဗြဲ ယောက်ျား၊ မိန်း မ တစ် ဦး သည်၊ သင့် ထံ ကိုယ် ကို ရောင်း ချ ရ လျှင်၊ ခြောက် နှစ် စေ စား ပြီး မှ သတ္တ မ နှစ် တွင် လွတ် သွား ခွင့် ပေး လော့။လွတ် သွား ခွင့် ပေး သည့် ကာ လ၊ လက် ချည်း မ လွှတ် ဘဲသင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ပေး တော် မူ သည် နှင့် အ မျှ သိုး ဆိတ် အုပ်၊ ကောက် နယ် တ လင်း၊ ဖိ နင်း ရာ စ ပျစ် ကျင်း များ မှ လည် ဆွဲ သ ဖွယ် ပေး ကမ်း လျက်၊အိ ဂျစ် ပြည် တွင် ကျွန် ခံ ရ သော သင် တို့ ကို ကိုယ့် ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရွေး နုတ် တော် မူ ခဲ့ ကြောင်း အောက် မေ့ ကြ လော့။ သို့ နှင့် အ ညီ ယ နေ့ ဤ မိန့် မှာ ချက် ကို ငါ ပေး ၏။သို့ ရာ တွင် သင်၌ ကောင်း စား သည့် အ လျောက်၊ သင် မှ စ၍ အိမ် သူ အိမ် သား တို့ ကို ချစ် ခင် သော ကျွန် က၊ ကျွန် တော် မ ထွက် လို ပါ ဟု ပြော ဆို လျှင်၊အိမ် တံ ခါး သို့ ကပ်၍၊ စူး နှင့် ထုတ် ချင်း နား ဖောက် ခံ ပြီး မှ၊ သင့် ထံ အ စဉ် ကျွန် ခံ စေ။ ကျွန် မိန်း မ ကို လည်း၊ အ ထက် နည်း အ တိုင်း ပြု ရ မည်။သူ ရင်း ခ တစ် ဝက် နှင့် ခြောက် နှစ် ပတ် လုံး အ စေ ခံ ပြီး ဖြစ် သော ကြောင့် လွှတ် ရန် ခဲ ယဉ်း သည် ကို မ အောက် မေ့ ကြ လင့်။ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ပြု လေ ရာ ရာ၌ ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ပေး တော် မူ လိမ့် မည်။နွား၊ သိုး၊ ဆိတ် တို့ တွင် အ ဦး ဖွား သော အ ထီး ဟူ သ မျှ ကို သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ သီး သန့် ထား ရ သည့် အ လျောက် ထို နွား ကို စေ စား ခြင်း၊ ထို သိုး ဆိတ် ကို အ မွေး ညှပ် ခြင်း မ ပြု ဘဲ၊

ညှဉ်း ပန်း ခံ ရ သူ တို့ အ ဖို့ တ ရား သ ဖြင့် ဆုံး ဖြတ် လျက်၊ ဆာ မွတ် သူ တို့ ကို ကျွေး မွေး လျက်၊ အ ကျဉ်း ခံ ရ သူ တို့ ကို လွှတ် တော် မူ ၏။

မ တ ရား သ ဖြင့် ရ သော အ စီး အ ပွား များ စွာ ထက်၊ တ ရား သ ဖြင့် ရ သော အ နည်း ငယ် သည် သာ၍ မြတ် ၏။

အ ဓ မ္မ မှု ကို ပြု ရ ကြ စေ ရန်၊ ဖြောင့် မတ် သူ တို့ ဝေ ပုံ အ ပေါ် တွင်၊ လူ ဆိုး တို့ အာ ဏာ စက် တည် ခွင့် မ ရှိ ရာ။

ရယ် မော ခွင့် ရ ကြ ရန် စား သောက် ပွဲ ကို လည်း‌ ကောင်း၊ အ သက် ရွှင် လန်း ခွင့် ရ ကြ ရန် စ ပျစ် ရည် ကို လည်း‌ ကောင်း၊ စီ မံ တတ် ကြ သည့် ပြင်၊ ငွေ သည် အ လို ရှိ တိုင်း ပြန် လှန် နိုင်၏။

နှ လုံး ရည် ကောင်း သော မိန်း မ ကို၊ မည် သူ တွေ့ ရ သ နည်း။ ထို မိန်း မ သည် ပ တ္တ မြား ထက် လွန်၍ ထိုက် တန်၏။ခင် ပွန်း သည်၊ သူ၌ စိတ် ချ သ ဖြင့်၊ အ မြတ် နှင့် ပြည့် စုံ လိမ့် မည်။ခင် ပွန်း အား လည်း၊ အ ဆိုး မ ဖက်၊ တစ် သက် လုံး ကောင်း စား စေ တတ်၏။သိုး မွေး နှင့် ဝါ ကို ရှာ၍၊ လက် ဖြင့် စိတ် တိုင်း ကျ လုပ် တတ်၏။ကုန် သင်္ဘော ကဲ့ သို့၊ ဝေး သော အ ရပ် မှ စား ရန် ကို ဆောင် ခဲ့ တတ်၏။မိုး မ လင်း မီ ထ လျက်၊ အိမ် သူ အိမ် သား တို့ အား စား ရန် ကိုလည်း‌ ကောင်း၊ ကျွန် မ တို့ အား လုပ် ငန်း ကိုလည်း‌ ကောင်း၊ စီ မံ တတ်၏။စဉ်း စား ဆင် ခြင်၍၊ မြေ ကွက် ကို ဝယ်၏။ ကိုယ် တိုင် လုပ် ရ သော အ ကျိုး ဆက် နှင့်၊ စ ပျစ် ခြံ ကို စိုက် ပျိုး၏။ခွန် အား ကို ခါး စည်း၍၊ လက် ရုံး လည်း သန် မာ စေ တတ်၏။ကိုယ်၏ ကုန် သွယ် ခြင်း ကောင်း သည် ဟု သိ မြင်၍၊ မီး ခွက် သည် တစ် ညဉ့် လုံး မ ငြိမ်း တတ်။ရစ် ကို ကိုင် ဝင့်၍၊ ဝင် ရိုး ဖြင့် ဗိုင်း ငင့် တတ်၏။ငါ့ သား၊ မည် သို့ နည်း။ ငါ့ ရင် သွေး၊ မည် သို့ နည်း။ ငါ သ စ္စာ ဆို၍ ဖွား ရ သော သား၊ မည် သို့ နည်း။ဆင်း ရဲ သူ တို့ အား လက် ဆန့်၍ လည်း‌ ကောင်း၊ နွမ်း ပါး သူ တို့ အား လက် လှမ်း၍ လည်း‌ ကောင်း၊ ပေး ကမ်း တတ်၏။အိမ် သူ အိမ် သား အ ပေါင်း တို့ သည်၊ အ ဝတ် နီ ဝတ် ဆင် ရ ကြ သော ကြောင့်၊ မိုး ပွင့် ကျ သော်၊ စိုး ရိမ် ရန် မ ရှိ။ကိုယ် အ ဖို့ အိပ် ရာ ခင်း များ ကို ရက်၍၊ ပိတ် ချော နှင့် မောင်း သော အ ထည် ကို ဝတ် ဆင် တတ်၏။ခင် ပွန်း လည်း မြို့ တံ ခါး ဝ တွင်၊ ပြည် ရှိ လူ ကြီး များ နှင့် အ တူ ထိုင်၍ ဩ ဇာ ရှိ၏။ပိတ် တ ဘက် ကို ရက်၍ ရောင်း တတ်၏။ ကုန် သည် တို့ အား ခါး စည်း များ ကို ရောင်း ချ တတ်၏။ခွန် အား နှင့် ဂုဏ် အ သ ရေ ကို ဆင် ယင် ရ သ ဖြင့်၊ နောက် နောင် ထောက် ရှု၍၊ ရယ် ရွှင် ခွင့် ရှိ၏။ဉာဏ် ပ ညာ နှင့် ယှဉ်၍ နှုတ် မြွက် သည့် ပြင်၊ က ရု ဏာ တ ရား လည်း လျှာ တွင် တည်၏။အိမ် သူ အိမ် သား တို့၏ အ မှု အ ရေး ကို စောင့် ကြည့် လျက်၊ ပျင်း ရိ ခြင်း အ စာ ကို မ စား တတ်။သား သ မီး တို့ သည်၊ ထ၍ ချီး မြှောက် ကြ၏။ခင် ပွန်း က လည်း၊ များ စွာ သော အ မျိုး သ မီး တို့ သည်၊ နှ လုံး ရည် ကောင်း လျက် ပြု လုပ် ကြ သော် လည်း၊ ရှင် မ သည် ထို ထို သူ တ ကာ တို့ ထက် လွန် ကဲ ပြီ ဟူ၍ ချီး မွမ်း၏။မိန်း မ တို့ အား၊ သင့် အင် အား ကိုလည်း‌ ကောင်း၊ ဘု ရင် မင်း တို့ ကို ဖျက် ဆီး တတ် သော သူ တို့ အား၊ အ မှု အ ရေး များ ကိုလည်း‌ ကောင်း၊ မ အပ် နှင့်။ဖွယ် ရာ ခြင်း သည်၊ လှည့် စား၍၊ အ ဆင်း လှ ခြင်း လည်း၊ အ ချည်း နှီး ဖြစ် တတ်၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ခန့် ညား သော မိန်း မ မူ ကား၊ ချီး မွမ်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ထို မိန်း မ အား၊ ကိုယ် တိုင် လုပ် ရ သော အ ကျိုး ဆက် ကို အပ် ပေး၍၊ မြို့ တံ ခါး ဝ တွင် လည်း၊ ကိုယ့် အ မှု အ ရာ များ ကို ချီး မွမ်း ပါ စေ။

အ ညှဉ်း အ ပန်း ၌ ကိုး စား ခြင်း အ လု အ ယက် ကြောင့် ဝင့် ဝါ ခြင်း မ ပြု ကြ နှင့်။ တိုး ပွား သည့် ပ စ္စည်း များ ကို မ စွဲ လမ်း ကြ လင့်။

လော က စည်း စိမ် ရှိ လျက် ညီ အစ် ကို ချင်း ဆင်း ရဲ သည် ကို သိ မြင်၍ သ နား စိတ် ချုပ် ချယ် သူ၌ ဘု ရား သ ခင် အား ချစ် ခြင်း မေတ္တာ သည် မည် သို့ တည် သ နည်း။

ဒွိ ဟ နှင့် စား လျှင် မူ ကား စိတ် မ ချ ဘဲ စား သော ကြောင့် အ ပြစ် စီ ရင် ရာ ရောက်၏။ စိတ် မ ချ ဘဲ ပြု သ မျှ သည် အ ပြစ် ဖြစ်၏။

သင် တို့ အ နက် တစ် ယောက် ယောက် ၌ ဉာဏ် ပ ညာ ယုတ် လျော့ လျှင် အ ပြစ် မ တင် ဘဲ သူ ခပ် သိမ်း တို့ အား ကြွယ် ဝ စွာ သ နား တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင့် ထံ တောင်း လျှောက် စေ။ သ နား တော် မူ လိမ့် မည်။

ဆုံး မ ခြင်း ကို ငြင်း ပယ် သော သူ သည်၊ ဆင်း ရဲ၍ အ ရှက် ကွဲ ရ လိမ့် မည်။ ပဲ့ ပြင် ခြင်း ကို လိုက် နာ သော သူ မူ ကား၊ ဂုဏ် ရှိ လိမ့် မည်။

မည် သူ မ ဆို သူ တစ် ပါး ထံ တစ် စုံ တစ် ရာ ကို အ ခ မဲ့ ငှါး ၍ ဥ စ္စာ ရှင် မ ပါ ဘဲ သေ သည် ဖြစ် စေ၊ အင်္ဂါ ပျက် ယွင်း သည် ဖြစ် စေ၊ မု ချ လျော် စေ။ဥ စ္စာ ရှင် ပါ လျှင် မ လျော် ရ။ ပ ခုံး ခွန် နှင့် ဖြစ် က ပ ခုံး ခွန် တွင် ပြေ ငြိမ်း ပြီ။

ချေး ငှား ရ ပြီး လျှင် လူ ဆိုး မ ဆပ် နိုင်၊ ဖြောင့် မတ် သူ မူ ကား၊ သ နား ညှာ တာ ၍ ပေး ကမ်း ရ၏။

အ သောက် အ စား ကြူး သော သူ သည်၊ ဆင်း ရဲ ရ လျက်၊ အိပ် ကြူး ခြင်း လည်း၊ ညစ် စုတ် သော အ ဝတ် ဖြင့် ခြုံ ရ လိမ့် မည်။

ခ ရစ် တော် ပေး တော် မူ သော လွတ် ခွင့် ရ သူ ဖြစ် သည် နှင့် အ ညီ၊ ကျွန် ထမ်း ပိုး အောက် ပြန် မ လျိုး ဘဲ တည် ကြည် စွာ နေ ကြ လော့။

ထို ကြောင့် ညီ အစ် ကို တို့၊ ဘု ရား သ ခင့် က ရု ဏာ တော် ကို ထောက်၍ ငါ နှိုး ဆော် တိုက် တွန်း သည် မှာ၊ ဘု ရား သ ခင် နှစ် သက် တော် မူ ဖွယ် သန့် ရှင်း သော သ က္ကာ၊ ရှင် သော ပူ ဇော် သ က္ကာ အ ဖြစ် သင် တို့ ကိုယ် ခ န္ဓာ များ ကို ဉာဏ် ဆိုင် ရာ ဝတ် ဖြစ် သည့် အ လျောက် ဆက်ကပ် ကြ လော့။ညီ အစ် ကို ချင်း အ ဖြစ် သင်္ဂ ဟ ဝတ် အ တိုင်း တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် ချစ်၍ ကိုယ့် ထက် ဂုဏ် တင် လျက်၊မ ဖင့် မ နွှဲ လုံ့ လ ထုတ် လျက်၊ စိတ် စေ တ နာ ထက် သန် လျက်၊ အ ရှင် ဘု ရား၏ အ စေ တော် ကို ခံ လျက်၊ရွှင် လန်း စွာ မျှော် လင့် လျက်၊ ဒု က္ခ ရောက် ရာ၌ တည် တံ့ လျက်၊ အ မြဲ ပ ဌ နာ ပြု လျက်၊ ဆင်း ရဲ သော တ ပည့် တော် တို့ အား ပေး ကမ်း လျက်၊ ဧည့် ဝတ် ပြု လျက် နေ ကြ လော့။သင် တို့ ကို ညှဉ်း ပန်း သော သူ တို့ အား၊ မ ကျိန် ဆဲ ဘဲ မေ တ္တာ ပို့၍ ကောင်း ကြီး ပေး ကြ လော့။ရွှင် လန်း သူ တို့ နှင့် ရွှင် လန်း ခြင်း၊ ငို ကြွေး သူ တို့ နှင့် ငို ကြွေး ခြင်း ပြု ကြ လော့။စိတ် ကြီး မ ဝင်၊ ဉာဏ် ကောင်း သည် ဟု မ ထင် ဘဲ အ နိမ့် အ ညံ့ နှင့် ရောင့် ရဲ လျက် အ ချင်း ချင်း တစ် သ ဘော တည်း ရှိ ကြ လော့။အ ဆိုး အ တွက် အ ဆိုး ကို မ တုံ့ မ ပြန် ဘဲ လူ ခပ် သိမ်း တို့ ရှေ့ သင့် လျော် စွာ ပြု မူ ကြံ စည် ကြ လော့။ကိုယ့် တာ ဝန် အ တိုင်း လူ ခပ် သိမ်း တို့ နှင့် အ သင့် အ တင့် နေ ကြ လော့။လက် စား ချေ ခြင်း သည် ငါ ပိုင် ဖြစ် သည့် အ လျောက် ငါ ဆပ် ပေး မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း ကျမ်း ချက် ရှိ သ ဖြင့် အို ချစ် သူ တို့၊ ကိုယ် တိုင် လက် စား မ ချေ ဘဲ အ မျက် တော် ဒဏ် ကို ခွင့် ပြု ကြ လော့။ယ ခု ခေတ် ကာ လ နှင့် အ သွင် တူ ခြင်း မ ရှိ ဘဲ မည် သည့် အ ရာ မှာ ဘု ရား သ ခင့် အ လို တော် အ တိုင်း ကောင်း မွန် စုံ လင်၍ နှစ် သက် တော် မူ ရာ ဖြစ် ကြောင်း ပိုင်း ခြား သိ မြင် ရ အံ့ သော ငှါ စိတ် သ ဘော အ သစ် ရ လျက် ပုံ သ ဏ္ဌာန် ပြောင်း ခြင်း ရှိ ကြ လော့။

ဆုံး မ ခြင်း ကို နှစ် သက် သော သူ သည်၊ အ သိ ပ ညာ ကို နှစ် သက် ၏။ ပဲ့ ပြင် ခြင်း ကို မုန်း ထား သူ မူ ကား၊ ဉာဏ် တုံး ၏။

ဒု က္ခ ရောက် သည့် ကာ လ ငါ့ ကို ပ ဌ နာ ပြု လျှင်၊ ငါ ကယ် လွှတ် သ ဖြင့်၊ ဘုန်း တော် ကို ချီး မြှောက် ခွင့် ရ လိမ့် မည်။

ကိုယ် တော့် ထံ မှ ဆု နှစ် ပါး ကို အ ကျွန်ုပ် တောင်း ပါ၏။ အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး ငြင်း ပယ် တော် မ မူ ပါ နှင့်။အ န တ္တ နှင့် မု သာ ကို အ ကျွန်ုပ် နှင့် ဝေး ကွာ စေ လျက်၊ နွမ်း ပါး ခြင်း၊ ပေါ များ ခြင်း ကို လည်း၊ ဖြစ် စေ တော် မ မူ ပါ နှင့်။ လို အပ် သော အ စာ ကို သာ သ နား တော် မူ ပါ။သို့ မ ဟုတ်၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ကြွယ် ဝ၍၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကား မည် သူ နည်း ဟု ဆို လျက်၊ ကိုယ် တော် အား ငြင်း ပယ် မည် ကို သော်လည်း‌ ကောင်း၊ နွမ်း ပါး သ ဖြင့် ခိုး စား မိ လျက်၊ အ ကျွန်ုပ်၏ ဘု ရား သ ခင့် နာ မ တော် အား ရှုတ် ချ မည် ကို သော်လည်း‌ ကောင်း၊ စိုး ရိမ် ပါ၏။

ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ တော် တွင် သ စ္စာ ဆို ခဲ့ လျှင်၊ ဖြေ ရန် မ နှောင့် နှေး နှင့်။ လူ မိုက် တို့ အား နှစ် သက် တော် မ မူ သော ကြောင့်၊ သင် ထား သော သ စ္စာ ဝတ် ကို ဖြေ လော့။

သင့် အ သက် တည် ရာ ချုပ် ရာ ဖြစ် သော နှ လုံး ကို၊ အ ထူး သ ဖြင့် စောင့် ရှောက် လော့။

သင်၏ မင်း တို့ သည် ဖီ ဆန်၍ ခိုး သူ နှင့် ပူး ပေါင်း လျက်၊ ရှိ သ မျှ ပင် လက် ဆောင် တံ စိုး ကို ငဲ့ ကွက် တပ် မက် ကြ၏။ ဖ သက် ဆိုး ကို ငဲ့ ညှာ မ စီ ရင်။ မု ဆိုး မ အ မှု ကို လည်း။ တင် သွင်း ခွင့် မ ပေး ကြ။

နွမ်း ပါး သူ့ ကို သ နား မ စ သူ သည်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ချေး ငှား ရာ ရောက် သ ဖြင့်၊ ပြု ခဲ့ ဖူး သော ကျေး ဇူး ကို၊ ဆပ် ပေး တော် မူ လိမ့် မည်။

ဥ ပ ဒေ သ တော် များ ကို ရှာ ဖွေ သည့် အ လျောက်၊ လွတ် လွတ် သွား လာ ပါ မည်။

တ ယောက် ဝန် ကို တ ယောက် ထမ်း ဆောင် သ ဖြင့် ခ ရစ် တော်၏ တ ရား တော် ကို ပြည့် စုံ စေ က ရ လော့။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ခန့် ညား ခြင်း သည်၊ ဉာဏ် ပ ညာ ဆိုင် ရာ ဆုံး မ ခြင်း ဖြစ်၏။ ဂုဏ် အ သ ရေ ၏ အ ရင် လည်း၊ နှိမ့် ချ ခြင်း တည် ရာ ၏။

အ ထူး ဆို သော် ညီ အစ် ကို တို့၊ မိုး ကောင်း ကင် ကို သော် လည်း ကောင်း၊ မြေ ကြီး ကို သော် လည်း ကောင်း၊ အ ခြား သော အ ရာ ကို သော် လည်း ကောင်း၊ တိုင် တည်၍ မ ကျိန် ဆို ကြ နှင့်။ စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် မ ခံ ရ စေ ခြင်း ငှာ သင် တို့ စ ကား မှာ ဟုတ် လျှင် ဟုတ် သည်၊ မ ဟုတ် လျှင် မ ဟုတ် ဖြစ် စေ ကြ လော့။

ဆင်း ရဲ သား တို့ အား စွန့် ကြဲ သော သူ သည်၊ ဆင်း ရဲ မည် မ ဟုတ်။ မျက် နှာ ကို လွှဲ သော သူ မူ ကား၊ များ စွာ သော ဆဲ ဆို ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။

သို့ ဖြစ်၍ မှောင် မိုက်၌ ဝှက် ထား သော အ ရာ များ ကို ထုတ် ဖော် လျက် စိတ် အ ကြံ အ စည် များ ကို ထင် ရှား စေ တော် မူ သော အ ရှင် ဘု ရား ကြွ လာ တော် မူ သော အ ချိန်၊ ချိန်း ချက် သော အ ချိန် မ တိုင် မီ စီ ရင် ခြင်း မ ပြု ကြ လင့်။ ထို အ ခါ မှ လူ အ သီး အ သီး သည် ဘု ရား သ ခင့် ထံ ခံ ထိုက် သော အ ချီး အ မွမ်း တော် ကို ခံ ရ လိမ့် မည်။

သီ လ ကြောင် ဖြစ် သူ ကျမ်း တတ် ဆ ရာ နှင့် ဖာ ရိ ရှဲ တို့၊ သင် တို့၌ အ မင်္ဂ လာ ရှိ၏။ သင် တို့ သည် ပင် စိမ်း၊ စ မွတ်၊ ဇီ ယာ၊ ဆယ် ဖို့ တစ် ဖို့ ကို လှူ လျက် ပ ညတ် တ ရား တော်၌ အ ရေး ကြီး သော တ ရား စောင့် ခြင်း၊ က ရု ဏာ ရှိ ခြင်း၊ သ စ္စာ တည် ခြင်း များ ကို လှပ် ထား ကြ သည် တ ကား။ ဆို ခဲ့ သော အ လှူ များ ကို မ လှပ် ထား ဘဲ အ ရေး ကြီး သော အ ရာ များ ကို စောင့် သင့်၏။

ပ ညာ ရှိ သည်၊ လူ မိုက် နှင့် အ မှု တွေ့ ရာ၊ စိတ် ဆိုး သော် လည်း ကောင်း၊ ပြုံး ရယ် သော်လည်း‌ ကောင်း၊ စိတ် မ ချမ်း မ သာ။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ မိုး ကောင်း ကင် ဘ ဏ္ဍာ တိုက် မြတ် ကို ဖွင့် ထား လျက်၊ ရာ သီ အ လျောက် မိုး ရွာ စေ၍၊ ပြု လေ ရာ ရာ ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ပေး တော် မူ သ ဖြင့်၊ သင် တို့ သည်၊ မြောက် မြား သော လူ မျိုး တို့ ထံ ချေး ယူ ခြင်း ကင်း လျက်၊ ချေး ငှါး ရ ကြ လ တ္တံ့။

ပ ရိ သတ် တော် ကြီး ၌ အ ကျွန်ုပ် ချီး မွမ်း ရာ ချီး မွမ်း ကြောင်း ဖြစ် တော် မူ သည့် အ လျောက်၊ ခန့် ညား သူ တို့ ရှေ့ သ စ္စာ ဝတ် များ ကို အ ကျွန်ုပ် ဖြေ သ ဖြင့်၊

မြေ ကြီး ပေါ် တွင် သေး နုပ် လျက်၊ ပ ညာ ချွန် သော အ ရာ လေး ပါး ဟူ မူ ကား။ခွန် အား သေး သော အ မျိုး ဖြစ် သော် လည်း၊ နွေ ဥ တု တွင် ရိ က္ခာ ကို သို ထား တတ် သော ပ ရွက် ဆိတ်၊

မေ တ္တာ နှင့် ကောင်း မှု ကို လုံ့ လ ထုတ် အံ့ သော ငှာ တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် ထောက် ထား ခြင်း၊အ ချို့ တို့ ဓ လေ့ အ တိုင်း စည်း ဝေး ဝတ် ကို မ လှပ် ထား ဘဲ နေ့ တော် နီး ကြောင်း သင် တို့ မျှော် မြင် သည့် အ လျောက် အ ချင်း ချင်း အား အ ထူး နှိုး ဆော် ခြင်း များ ကို ပြု ကြ ကုန် အံ့။

အ ဆိုး ကြံ စည် တတ် သော သူ တို့ သည်၊ မှား ယွင်း တတ် သည် မ ဟုတ် လော။ အ ကောင်း ကို ကြံ စည် သော သူ တို့ မူ ကား၊ သစ္စာ နှင့် မေ တ္တာ ကျေး ဇူး ကို ခံ စား ရ ကြ လိမ့် မည်။

၎င်း ပြင် အ ကြံ တော် နှင့် အ ညီ ခေါ် ထား တော် မူ သူ၊ ဘု ရား သ ခင် ကို ချစ် ကြည် မြတ် နိုး သူ တို့ ကောင်း ကျိုး အ လို့ ငှါ အ ရာ ခပ် သိမ်း ဝိုင်း ညီ ပြု စု လျက် ရှိ ကြောင်း၊

အ ချင်း လူ ပျင်း၊ ပ ရွက် ဆိတ် ရှိ ရာ သို့ သွား၍၊ ၎င်း တို့ အ ပြု အ မူ များ ကို ထောက် ရှု ပြီး လျှင်၊ ပ ညာ ကို နည်း ခိုး လော့။ထို ပ ရွက် ဆိတ် တို့ သည်၊ ကြီး ကြပ် အုပ် ချုပ် စီ မံ သူ မ ရှိ ဘဲ လျက်၊နွေ ဥ တု တွင် ရိ က္ခာ ကို သို ထား၍၊ ရိတ် သိမ်း ချိန် တွင် အ စာ ကို ဆည်း ပူး လေ့ ရှိ ကြ ၏။

ပျင်း ရိ သော သူ၏ လယ် ယာ၊ ဉာဏ် မဲ့ သော သူ၏ စ ပျစ် ခြံ အ နီး၊ ငါ သီ သွား ရာ၊ တစ် ပြင် လုံး ဆူး ပင် နှင့် ပြည့် လျက်၊ဖုန်း ဆိုး ဖြစ် သည့် ပြင်၊ ကျောက် တံ တိုင်း လည်း ပြို လည်း ပြီ တ ကား။ငါ သည် မျက် မှောက် ပြု လျက်၊ နှ လုံး သွင်း၍ ရှု ကြည့် စဉ် တွင်၊ သွန် သင် ခံ ရ သည် မှာ၊ခ ဏ အိပ် လျက်၊ ခ ဏ ပျော် လျက်၊အိပ် ပျော် ခွင့် ရှိ စေ ရန် ခ ဏ လက် ပိုက် လျက် နေ ခိုက်၊ သင်၌ ဆင်း ရဲ ခြင်း သည် ဓား ပြ ကဲ့ သို့လည်း‌ ကောင်း၊ နွမ်း ပါး ခြင်း သည် သူ ရဲ ကဲ့ သို့ လည်း‌ ကောင်း၊ သင့် ရောက် လိမ့် မည် ဟူ၍ တည်း။

ပိုး မွှား ချေး​ ညှော် စား လျက် သူ ခိုး ထွင်း ဖောက် ခိုး ယူ တတ် ရာ ဤ မြေ ကြီး ပေါ် တွင် ဘ ဏ္ဍာ များ ကို သို မှီး၍ မ ထား ကြ နှင့်။ထို့ ကြောင့် သင် လှူ ဒါန်း သော အ ခါ လူ တို့ ထံ မှ ဂုဏ် ပ ကာ သ န ရ ခြင်း ငှာ ဓ မ္မာ ရုံ များ၊ လမ်း များ တွင် သီ လ ကြောင် တို့ တီး မှုတ် လေ့ ရှိ ကြ သည့် နည်း တူ သင့် ရှေ့ မ တီး မ မှုတ် စေ နှင့်။ ထို သူ တို့ မှာ လှူ သော အ ကျိုး ကို ခံ ရ ကြ ပြီ၊ ငါ အ မှန် ဆို၏။ပို့ မွှား ချေး ညှော် စား ခြင်း၊ သူ ခိုး ထွင်း ဖောက် ခိုး ယူ ခြင်း ကင်း ရာ ကောင်း ကင် ဘုံ တွင် သာ သို မှီး၍ ထား ကြ လော့။

လူ ပ ရိ သတ် အား လည်း ခပ် သိမ်း သော တပ် မက် ခြင်း မှ ကိုယ် ကို သ တိ နှင့် ကွယ် ကာ ကြ လော့။ ပ စ္စည်း များ ပြား ခြင်း၌ လူ့ အ သက် တည် သည် မ ဟုတ် ဟု မိန့် တော် မူ၏။

စား ပွဲ ထိုင် သော အ ခါ၊ ကိုယ့် လုပ် ဆောင် ကျိုး စား ရ လျက်၊ မင်္ဂ လာ ချမ်း သာ ရှိ ပါ စေ သော။

အ ပေါင်း အ ဖော်၊ သား သ မီး၊ ညီ အစ် ကို မဲ့ တစ် ယောက် တည်း ဖြစ် လျက်၊ လုပ် ကိုင် မှု ရှိ သ မျှ၌ မ ရပ် မ နား၊ ကိုယ့် စည်း စိမ် ကို မြင်၍ လည်း တင်း မ တိမ် သ ဖြင့်၊ ချမ်း သာ မ ခံ စား ဘဲ၊ မည် သူ့ အ ဖို့ ငါ လုပ် ကိုင် ရ သ နည်း ဟု၊ အောက် မေ့ သင့် ၏။ ထို အ ခြင်း အ ရာ လည်း အ န တ္တ အ မှု၊ ခဲ ယဉ်း သော တာ ဝန် ဖြစ်၏။

သင့် အ မူ အ ရာ ကို၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား လွှဲ အပ် လော့။ အ ကြံ အ စည် များ သည်၊ အ ထ မြောက် လိမ့် မည်။

ငါ ချစ် သော ညီ အစ် ကို တို့၊ နာ ခံ ကြ ဦး။ ကိုယ် တော် ကို ချစ် သူ တို့ အား က တိ ထား တော် မူ သော နိုင် ငံ တော်၏ အ မွေ ခံ များ၊ ယုံ ကြည် ခြင်း ၌ သူ ကြွယ် များ ဖြစ် စေ ရန် ဤ လော က တွင် ဆင်း ရဲ သား တို့ ကို ဘု ရား သ ခင် ရွေး ချယ် တော် မူ သည် မ ဟုတ် လော။

ဒု က္ခ ကာ လ၌ အ ရှက် မ ကွဲ ရ ဘဲ၊ အ စာ ခေါင်း ပါး ရာ ကာ လ ရောင့် ရဲ ကြ လိမ့် မည်။

အိမ် မှ စ သော စီး ပွား ချမ်း သာ သည်၊ အ ဘ ထံ ရ သော အ မွေ အ နှစ် ဖြစ်၏။ သ တိ ပ ညာ ရှိ သော မ ယား မူ ကား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေး သ နား တော် မူ ရာ ဖြစ်၏။

တပ် မက် ခြင်း သို့ မ ဟုတ်၊ သက် သေ ခံ တော် မူ ချက် များ ဘက် သို့၊ အ ကျွန်ုပ် စိတ် နှ လုံး ကို ညွှတ် စေ တော် မူ ပါ။

သင် တို့ တွင် ရှိ သော ဘု ရား သ ခင့် သိုး တော် စု ကို ဘု ရား သ ခင့် အ လို တော် နှင့် အ ညီ မ လွှဲ မ ရှောင် သာ စိတ် ကင်း၍ စေ တ နာ ရှိ သူ အ နေ နှင့် လည်း ကောင်း၊ လော ဘ ကင်း ၍ စိတ် ထက် သန် သူ အ နေ နှင့် လည်း ကောင်း၊

ငွေ ကြွယ် ဝ စေ ခြင်း ငှာ၊ ပင် ပန်း စွာ မ ကြိုး စား နှင့်။ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ရှိ သည် နှင့် အ ညီ ပြတ် စဲ လော့။

ဆို ခဲ့ သူ တို့ သည် သင် တို့ အ ကျိုး ငှာ မ ဟုတ်၊ ကိုယ် ကို တုန့် ပြန် စွဲ လမ်း စေ ခြင်း ငှာ သင် တို့ ကို ပိတ် ပင် မည့် သ ဘော နှင့် သာ စွဲ လမ်း ကြ၏။

တ ရား တွေ့၍ သင်၏ အ တွင်း အင်္ကျီ ကို ယူ လို သူ အား အ ပြင် အင်္ကျီ ကို လည်း ပေး ခဲ့ လော့။

ထို မျှ မ က ဒု က္ခ ရောက် ခြင်း ဖြင့် တည် ကြည် ခွင့်၊ တည် ကြည် ခြင်း ဖြင့် စံ တော် မီ ခွင့်၊ စံ တော် မီ ခြင်း ဖြင့် စောင့် မျှော် ခွင့် ဖြစ် ပွား သည် ကို သိ မှတ် သည် နှင့် ဒု က္ခ ရောက် ရာ၌ လည်း ငါ တို့ ရွှင် လန်း ရ ကြ၏။

က ရု ဏာ နှင့် သ စ္စာ တ ရား သည် ဘု ရင် မင်း ကို စောင့် ထိန်း တတ်၏။ ရာ ဇ ပ လ္လင် လည်း၊ က ရု ဏာ တ ရား အား ဖြင့် တည် မြဲ၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား၌ ကိုး စား လျက်၊ ကောင်း မှု ပြု လော့။ နေ ပြည်၌ နေ လျက်၊ သ စ္စာ တ ရား၌ ကျက် စား လော့။

နွေ ကာ လ၌ မိုး ပွင့် ကဲ့ သို့လည်း‌ ကောင်း၊ ရိတ် သိမ်း ရာ ကာ လ၌ မိုး ရေ ကဲ့ သို့လည်း‌ ကောင်း၊ ဂုဏ် အ သ ရေ သည်၊ မိုက် မဲ သော သူ နှင့် မ သင့် မ လျော်။လူ ကြုံ နှင့် လူ မိုက် တို့ ကို စေ ခိုင်း သော သူ သည်၊ လူ ရှိ သ မျှ ကို ခွင်း သော လေး သ မား နှင့် တူ၏။ခွေး သည်၊ အန် ဖတ် ကို ပြန်၍ စား တတ် သ ကဲ့ သို့၊ မိုက် မဲ သော သူ သည်၊ မိုက် မှု ကို ပြန်၍ ပြု ကျင့် တတ်၏။ကိုယ်၌ ဉာဏ် ရှိ သည် ဟု ထင် သော သူ့ ကို တွေ့ ရှိ သ လော။ ထို သူ ထက်၊ မိုက် မဲ သော သူ အ ဖို့ မျှော် လင့် ရာ အ ကြောင်း ရှိ သေး၏။ပျင်း ရိ သော သူ က၊ လမ်း တွင် သား ရဲ တစ် ကောင်၊ လမ်း ဆုံး တွင် ခြင်္သေ့ တစ် ကောင် ရှိ သည် ဟု ဆို လျက်၊ တံ ခါး ရွက် သည်၊ပ တ္တာ အား ဖြင့် လည် သ ကဲ့ သို့၊ အိပ် ရာ ပေါ် တွင် လူး လိမ့် တတ်၏။ပျင်း ရိ သော သူ သည်၊ ပု ကန် တွင် လက် နှိုက်၍ ယူ ခွံ့ ရလျှင်၊ ပင် ပန်း လေ စွ။လိ မ္မာ စွာ တုံ့ ပြန် တတ် သူ ခု နစ် ယောက် တို့ ထက်၊ ကိုယ်၌ ပ ညာ ရှိ သည် ဟု၊ ပျင်း ရိ သူ ထင် တတ်၏။လျှောက် သွား စဉ် အ ခါ၊ ကိုယ် မ ဆိုင် သော အ မှု တွင် ဝင် စွက် သော သူ သည်၊ ခွေး နား ရွက် ကို ကိုင် ဆွဲ သော သူ နှင့် တူ၏။ငါ ကျီ စား ရုံ မျှ သာ ဟု ဆို လျက်၊ အ ပေါင်း အ ဖော် ကို လှည့် စား သော သူ သည်၊ သေ ဘေး တည်း ဟူ သော မြှား နှင့် မီး တုပ် များ ကို ပစ် တတ် သော သူ ရူး နှင့် တူ၏။လေ လွင့် ရာ တွင် စာ ငှက်၊ ပျံ ဝဲ ရာ တွင် ပျံ လွှား ငှက် ကဲ့ သို့၊ အ ကြောင်း မဲ့ ကျိန် ဆို ခြင်း သည် မ နား မ နေ တတ်။

ဘုရားသခင်ထံဆုတောင်းပါ။