၂ ရာ 15:10 - မြန်မာ့စံမီသမ္မာကျမ်း ထို့နောက် အဗရှလုံသည် အစ္စရေးအမျိုးအနွယ်အပေါင်းတို့ထံသို့ သူလျှိုတို့ကိုစေလွှတ်၍ “တံပိုးမှုတ်သံကို သင်တို့ကြားလျှင် ‘အဗရှလုံသည် ဟေဗြုန်မြို့တွင် နန်းတက်လေပြီ’ဟူ၍ ကြွေးကြော်ကြလော့”ဟု မှာလိုက်၏။ Common Language Bible သို့ရာတွင်သူသည်ဣသရေလအနွယ်ရှိ သမျှတို့ထံသို့စေတမန်များလွှတ်ပြီး လျှင်``သင်တို့သည်တံပိုးခရာများမှုတ် သံကိုကြားသောအခါ``အဗရှလုံသည် ဟေဗြုန်မြို့တွင်နန်းတက်တော်မူပြီ' ဟု ကြွေးကြော်ကြလော့'' ဟုမှာကြားထား လေသည်။- Garrad Bible ဣ သ ရေ လ အ မျိုး အ နွယ် ရှိ သ မျှ သို့ သူ လျှို တို့ ကို စေ လွှတ် လျက် တံ ပိုး မှုတ် သံ ကြား သော် ဟေ ဗြုန် မြို့ ၌ အ ဗ ရှ လုံ မင်း နန်း တက် ပြီ ဟူ၍ ကြွေး ကြော် ကြ လော့ ဟု မှာ လိုက် လေ ၏။ Judson Bible သို့ရာတွင် လျှို့ဝှက်သောသူတို့ကို ဣသရေလအမျိုးအနွယ်ရှိသမျှသို့ အနှံ့အပြားစေလွှတ်သဖြင့်၊ သင်တို့သည် တံပိုးမှုတ်သံကိုကြားသောအခါ အဗရှလုံသည် ဟေဗြုန်မြို့၌ နန်းထိုင်တော်မူပြီဟု ပြောဆိုကြလော့ဟု မှာထားလေ၏။ |
ထိုအခါ အဗရှလုံက သူ့ငယ်သားတို့အား “သင်တို့ စောင့်ကြည့်ပါ။ စပျစ်ဝိုင်ကြောင့် အာမနုန် စိတ်မြူးလာသောအခါ ငါက ‘အာမနုန်ကို သတ်လိုက်ပါ’ဟု ဆိုလျှင် သူ့ကိုသတ်လိုက်ပါ။ ငါအမိန့်ပေးသည်မဟုတ်လော။ သင်တို့မကြောက်ကြနှင့်။ အားယူပြီး သတ္တိရှိကြပါ”ဟု မှာထား၏။
ထို့ကြောင့် အဗရှလုံက မိမိ၏အစေအပါးတို့အား “ကြည့်ပါ။ ယွာဘ၏လယ်ကွက်သည် ငါ့လယ်ကွက်နှင့်ကပ်လျက်ရှိ၏။ မုယောစပါးများလည်း စိုက်ထား၏။ သွား၍ထိုလယ်ကွက်ကို မီးရှို့ပစ်ကြပါ”ဟု ဆိုသဖြင့် အဗရှလုံ၏အစေအပါးတို့သည် သွား၍ထိုလယ်ကွက်ကို မီးရှို့ပစ်ကြ၏။
ရှင်ဘုရင်ကလည်း သူ့အား “အေးအေးချမ်းချမ်းသွားပါ”ဟု မိန့်ဆိုလျှင် သူသည် ဟေဗြုန်မြို့သို့ ထသွားလေ၏။
ငါတို့ ဘိသိက်သွန်းမင်းမြှောက်ပေးခဲ့သော အဗရှလုံလည်း တိုက်ပွဲတွင် ကျဆုံးလေပြီ။ ယခုမှာ ရှင်ဘုရင်ကို ပြန်မကြွစေဘဲ အဘယ်ကြောင့်ငြိမ်နေကြသနည်း”ဟု အပြန်အလှန် ငြင်းခုံနေကြ၏။
ထို့နောက်မှ ဒါဝိဒ်က “ယုဒပြည်ရှိမြို့တစ်မြို့မြို့သို့ အကျွန်ုပ်သွားရပါမည်လော”ဟု ထာဝရဘုရားထံ မေးလျှောက်လျှင် ထာဝရဘုရားက “သွားလော့”ဟု မိန့်ဆို၏။ ဒါဝိဒ်ကလည်း “မည်သည့်မြို့သို့ သွားရပါမည်နည်း”ဟု မေးလျှောက်လျှင် ထာဝရဘုရားက “ဟေဗြုန်မြို့သို့ သွားလော့”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ဒါဝိဒ်မင်းကြီးသည် ဟေဗြုန်မြို့တွင် ယုဒအမျိုးအနွယ်တို့ကို ခုနစ်နှစ်နှင့် ခြောက်လတိုင်အောင် အချိန်ကြာကြာအုပ်ချုပ်ခဲ့၏။
ဟေဗြုန်မြို့တွင် ယုဒလူမျိုးကို ခုနစ်နှစ်နှင့် ခြောက်လ၊ ဂျေရုဆလင်မြို့တွင် အစ္စရေးလူမျိုးနှင့် ယုဒလူမျိုးအပေါင်းတို့ကို သုံးဆယ့်သုံးနှစ် စိုးစံလေ၏။
နာသန်သည် ရှောလမုန်၏မယ်တော်ဗာသရှေဘအား “အကျွန်ုပ်တို့၏သခင်ဒါဝိဒ်မင်းကြီးမသိဘဲ ဟဂ္ဂိတ်၏သားအဒေါနိယသည် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်မင်းမြှောက်လိုက်ကြောင်းကို သင်မကြားသလော။
ထိုမြို့တွင် ယဇ်ပုရောဟိတ်ဇာဒုတ်နှင့် ပရောဖက်နာသန်တို့သည် သူ့ကို အစ္စရေးလူမျိုး၏ဘုရင်အဖြစ် ဘိသိက်ပေးရမည်။ ပြီးမှ တံပိုးမှုတ်လျက် ‘ရှောလမုန်မင်းကြီး သက်တော်ရှည်ပါစေ’ဟု ကြွေးကြော်ကြရမည်။
ထိုအခါ သူတို့သည် မိမိတို့အဝတ်ကိုချက်ချင်းယူ၍ ယေဟုဆင်းလာမည့်လှေကားထစ်များတွင် ဖြန့်ခင်းပေး၏။ ထို့နောက် တံပိုးကိုမှုတ်ပြီး “ယေဟုသည် ရှင်ဘုရင် ဖြစ်တော်မူ၏”ဟု ကြွေးကြော်ကြ၏။
အစ္စရေးသက်ကြီးဝါကြီးအပေါင်းတို့သည်လည်း ရှင်ဘုရင်ရှိရာ ဟေဗြုန်မြို့သို့ရောက်လာကြ၏။ ဟေဗြုန်မြို့တွင် ဒါဝိဒ်သည် ထာဝရဘုရားရှေ့တော်၌ သူတို့နှင့် ကတိသစ္စာပြုပြီးလျှင် ရှမွေလမှတစ်ဆင့် ထာဝရဘုရားမိန့်မှာထားတော်မူခဲ့သည့်အတိုင်း သူတို့သည် ဒါဝိဒ်ကို အစ္စရေးလူမျိုး၏ဘုရင်အဖြစ် ဘိသိက်ပေးကြ၏။
ထာဝရဘုရား၏နှုတ်ထွက်စကားအတိုင်း နိုင်ငံတော်ကို ရှောလုမင်းကြီးမှ ဒါဝိဒ်ထံလွှဲအပ်မည်ဖြစ်သောကြောင့် ဟေဗြုန်မြို့ရှိဒါဝိဒ်ထံသို့ ဝင်ရာက်လာသောလက်နက်ကိုင်စစ်သည်အကြီးအကဲတို့၏အရေအတွက်မှာ
ဤစစ်သူရဲအားလုံးတို့သည် စစ်မြေပြင်တွင် အမိန့်ကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့နာခံတတ်သူများ ဖြစ်၏။ ဒါဝိဒ်ကို အစ္စရေးတစ်မျိုးနွယ်လုံး၏ဘုရင်အဖြစ် တင်မြှောက်ရန် ဟေဗြုန်မြို့သို့ ရောက်လာကြသူများလည်း ဖြစ်၏။ ကျန်အစ္စရေးလူမျိုးအပေါင်းတို့သည်လည်း ဒါဝိဒ်ကို မင်းမြှောက်ရန် တစ်စိတ်တစ်သဘောတည်းရှိကြ၏။