Ohabolana 28 - Baiboly Katolika

Ny olo-marina sy ny olon-dratsy

¹ Mandositra tsy enjehina ny ratsy; fa matoky toy ny liona kosa ny marina.

² Amin’ny tany tsy mandry, mihamaro ny mpanapaka, fa amin’ny olona manan-tsaina sy hendry kosa, maharitra ny filaminana.

³ Ny olo-mahantra mampahory ny malahelo, dia orana mivatravatra mahatonga mosary.

⁴ Ny mahafoy ny lalàna, mandoka ny ratsy fanahy; fa ny manara-dalàna kosa mitezitra aminy.

⁵ Ny olon-dratsy tsy mahalala ny mety, fa ny mitady an’i Iaveh kosa, mahalala ny zavatra rehetra.

⁶ Aleo olo-mahantra ombam-pahamarinana, toy izay olona miolikoli-dalana sy manan-karena.

⁷ Izay mitandrin-dalàna dia zanaka hendry, fa izay mamelona ny mpijangajanga manome henatra an-dreniny.

⁸ Izay manangon-karena amin’ny zana-bola amam-pilàn-tombony be loatra, dia manangona izany ho an’izay miantra ny mahantra.

⁹ Raha misy mamily ny sofiny tsy hihaino ny lalàna, na ny fivavahany aza dia fahavetavetana.

¹⁰ Izay mamily ny mahitsy fo, ho amin’ny lalan-dratsy, dia mandatsaka ny tenany amin’ny lavaka nohadiny, fa ny tsy misy tsiny dia handova ny fahasambarana.

¹¹ Ny manan-karena manao ny tenany ho hendry; fa ny mahantra manan-tsaina kosa, mahalala azy ihany.

¹² Raha mandresy ny marina dia misy fety lehibe fa raha misandratra kosa ny ratsy fanahy, samy miery ny olona.

¹³ Izay manafina ny fahotany tsy mba hambinina; fa izay mitsotra sy mahafoy izany dia hahazo famindram-po.

¹⁴ Sambatra ny olona izay manam-pahatahorana mandrakariva; fa izay manadonto ny fony kosa ho latsaka anatin’ny fahoriana.

¹⁵ liona mierona sy orsa noana; toy izany ny ratsy fanahy manapaka amin’ny olo-mahantra.

¹⁶ Ny mpanapaka tsy manan-tsaina mampitombo ny famoretana, fa izay mankahala ny fierenana kosa, ho lava andro iainana.

¹⁷ Izay mivesatra ny ran’olona nalatsany, dia mandositra hatrany an-davaka: Aza misakana azy.

¹⁸ Hahita famonjena ny mandeha amin’ny fahamarinana tanteraka, fa ho lavo tsy afa-miarina intsony, ny manaraka lala-miolikolika.

¹⁹ Ny miasa ny taniny, ho voky hanina; fa ny manenjika zava-poana, ho voky fahantrana.

²⁰ Ny olona mahatoky, feno fanambinana, fa ny maimay hanan-karena, tsy hialàm-pahadisoana.

²¹ Tsy mety ny mizaha tavan’olona, fa sombi-mofo monja, dia mahatonga ho olo-meloka.

²² Maimay ny hanan-karena, ny mpialona, tsy fantany fa ho tonga aminy ny tsy fahampiana.

²³ Ny mananatra olona dia hahita fitia kokoa rahatrizay, noho ny mahatonga ny lelany ho mpidoka.

²⁴ Izay mandroba ray aman-dreny, ka manao hoe: «Tsy fahotana izany», dia naman’ny jiolahy.

²⁵ Ny olona matimatin-karena, mamelona ady, fa izay mitoky amin’i Iaveh, dia ho voky.

²⁶ Adala izay mitoky amin’ny fon’ny tenany, fa izay mandeha amim-pahendrena dia ho voavonjy.

²⁷ Tsy ho voan’ny tsy fahampiana izay manome ny mahantra, fa hianjeran’ozona kosa, izay mihirim-belona.

²⁸ Raha misandratra ny ratsy fanahy, miery avokoa ny olona, fa raha ringana kosa ireny, mihamaro ny marina.