ու վստահ կլինես, որ հույս ունես. հոգսերի ու վարանումների միջից խաղաղությունը կերևա քեզ։
Դու ապահով կլինես, որովհետև հույս կա։ Դու կպահպանվես ու ապահովության մեջ կհանգստանաս։
Քո աղոթքը՝ որպես Արուսյակը. կեսօրին կծագի կյանքը քո,
Անդորր կգտնես, և ոչ ոք չի պատերազմի քեզ հետ։ Շատերը շուռ կգան ու քո հաճությունը կփնտրեն.
Ի՞նչ զորություն ունեմ, որ իմ կյանքը տևի. ի՞նչ ժամանակ ունեմ, որ իմ հոգին հարատևի։
Եվ կյանքս խոսքից էլ թեթև է. կորել է նա ունայն հույսերում։
Դու քո ձեռքերի վաստակը պիտի ուտես, Երանի՜ քեզ, և բարի պիտի լինես։
Ես ամբողջ ձայնով Տիրոջն աղոթեցի, Եվ նա լսեց ինձ իր սուրբ լեռից։
Եվ ուրախություն տվեցիր մեր սրտերին։ Նրանց հագեցրիր ցորենի, գինու և ձիթենու արդյունքով։
Դու ինքդ ես իմ թագավորը և իմ Աստվածը, Որ տնօրինեցիր Հակոբի փրկությունները։
Ամբարիշտը պիտի մերժվի իր չարիքի պատճառով, իսկ իր հոգու սրբության ձգտողն արդար կլինի։
Աստված ուզեց ցույց տալ նրանց այդ խորհրդի փառավոր հարստությունը հեթանոսների մեջ, այսինքն՝ Քրիստոսը՝ փառքի հույսը, ձեր մեջ։