Catagóir
65 Véarsaí an tslánaithe sa sean-Tiomna
Ón tús ama, tá grá Dé le feiceáil dúinn. Chruthaigh sé fear agus bean le caidreamh a bheith acu leis.
Cé gur pheacaigh siad, i na thrócaire, mhaith sé dóibh agus níor lig sé dóibh bás a fháil.
Fadó, bhíodh gá le hainmhithe foirfe a íobairt le maithiúnas Dé a fháil. Ar an gcaoi sin, rinneadh an conradh le Nóa a athnuachan, agus gheall Dia nach scriofadh sé an domhan arís mar gheall ar pheaca an duine.
I gcónaí, tá Dia ag iarraidh bealach a aimsiú chun a chuid cruthaithe luachmhara a thabhairt chuige féin.
Ach, chuaigh go leor ar bhealach éigin ó phrionsabail agus ó aitheanta Dé agus cailleadh iad.
Sna sean-laethanta, thug an Tiarna cúnamh don chine daonna agus bhí sé i láthair i gcónaí, ag léiriú conas a shábhálfadh sé sinn.
San Sean-Tiomna, bhíodar ag feitheamh go fonnmhar ar an Meisias, agus choinnigh Dia a ghealltanais fiú sular chuir sé ár Slánaitheoir chugainn.
Mar a deirtear i nGéineas 49:18, "Is le do shlánú atáim ag feitheamh, a Thiarna."
Tréoruigh mé ann thfírinne, agus teagaisc mé: óir is tú Día mo shlánuighthe; ortsa bhím ag feithiomh air feadh an laói.
Oír do chuir sé a anum iona láimh, agus do mharbh sé an Philistíneach, agus do oibrigh an TIGHEARNA tártháil mhór ar Israel uile: do chonnarc tusa é, agus do bhí luathghaire ort: ar a nadhbhar sin cred fá ndéantá peacadh a naghaidh fola neimhchiontuighe, Dáibhi mharbhadh gan chúis?
Agus a dubhairt Saul, Ní cuirfighear éanduine chum báis a niugh: óir is a niugh do oibrigh an TIGHEARNA tárrtháil a Nisrael.
Agus do ghuidh Hannah, agus a dubhairt, Atá mo chroidhe solásach annsa TIGHEARNA, do hárduigheadh madharc annsa TIGHEARNA; do fairsingeadh mo bhéul ós cíonn mo námhad; do chionn go ngáirdighim ann do shlánughadhsa.
Ase an TIGHEARNA mo neart agus mo dhan, agus do bhí sé na thártháil damh: is eision mo Dhía, agus do dhéana mé áit comhnuighe ullmhughadh dhó: Día mathar, agus airdeocha me é.
Agus a dubhairt Maóise ris an bpobal, Ná bíodh eagla oruibh, fanuidh bhur seasamh, agus féuchuidh tártháil an TIGHEARNA, noch thaisbéanfás sé dhíbh a niugh; óir na Hégiptigh do choncabhair a niugh, ní fhaicfidhe íad a rís go bráth.
Agus cuirfe misi námhadus eadrad agus an bhean, agus eidir do shíol agus a síolsa; brúighfidh sé do cheannsa, agus brúighfidh tusa a shálsan.
Uimesin féuchfa misi chum an TIGHEARNA; feithmhidh mé air Dhía mo shlánuighthe: cluinfidh mo Dhía mé.
A THIGHEARNA a Dhé na slógh, iompóigh arís sinn, agus taisbéin haghaidh dhúinn; agus bíam slán.
Oír isé an TIGHEARNA ar mbreitheamh, isé an TIGHEARNA tabharthach ar ndlighe, isé an TIGHEARNA ar rígh; cuimhdeochuidh sé sinn.
Agus beannóchuidh mé an mhéid bheannochus thú, agus mailleochuidh mé an té mhailleochas thú: is ionnadsa bheannóchar treabha an domhuin uile.
Gáirid na fíréin, agus do chluin an TIGHEARNA, agus sáoruidh íad ó na nuile anacra. As fogus an TIGHEARNA don druing agá bhfuil a ccroidhe briste; agus sáorfuidh na comhmbrúighte a spioraid.
Mairigh an TIGHEARNA; agus go madh beannuigh mo charruigse; agus go nárduighthear Día chairge mo shlánuighthe.
Acht íodhboruidh misi dhuitsi maille re guth bhuidheachuis; díolfa mé an ní noch do mhóidigh mé. Is ón TTIGHEARNA atá slánughadh.
Go madh beannuigh an TIGHEARNA, noch thréoruighios sinn go láetheamhuil, Día ar shlánuighthe. Selah.
Cabhruidh sinn, a Dhé ar slánuighthe, ar son glóire hanma féin: agus sáor sinn, agus glan inn ó ar bpeacadhuibh, ar son hanma féin.
Slánuigh mé, a THIGHEARNA, agus biáidh mé slán; sáor mé, agus biáidh mé sáortha: óir is tú mo mholadh.
Oír atá a fhios agum go mairionn mfúascaltóir, agus go seasfuidh sé an lá déighionach air an ttalamh:
Ata fós manam ag feithiomh amháin air Dhía: noch ó bhfuil mo shlánughadh. Ná cuirigh bhur ndóigh a sárughadh, agus a sladuigheachd ná bíthi díomhaóin: an tan fhásas saidhbhrios, ná cuiridh bhur ccroidhe air. Do labhair Día aonuáir; fá dhó chúala mé so; gur ré Día bheanas cumhachda. Mar an ccéadna is leátsa, a THIGHEARNA, trócaire: óir do bhéarair don duine do réir a oibre. Isé fós mo charruic agus mo shlánughadh; mo dhídean; ní chorrochthar mé go mór.
Ise an TIGHEARNA mo sholus agus mo shlánughadh; cía re a mbiáidh eagla agum? sé an TIGHEARNA neart mo bheatha; cía budh eagal damh?
Féuch, is Día mo shlánaightheóir; bím dothchusach ann, agus ní bhía eagla orum: óir isé an TIGHEARNA IEHOBHAH mo neart agus mó chaintic; sé fós mo shlánughadh é.
Agus annsa ló sin déaras tusa, A THIGHEARNA, molfa mé thú: má tá go raibh tú feargach riom, do filleadh thfearg uáim, agus do chomhfhurtuigh tú mé.
¶ Féuchaidh orumsa, agus bíthí sábhalta, a uile théoranna na talmhan: óir is misi Día, agus ní bhfuil maithearrach ann.
Ar a nadhbharsan do bhéara misi breath oruibh, a thigh Israel, gach uile dhuine do réir a shlightheach, a deir an Tighearna DIA. Déanuidh aithrigh, agus fillidh sibh féin ó bhur cciontuibh uile; marsin nach biáidh eicceart na scrios aguibh.
Agus is ón TIGHEARNA atá slánughadh a nfíréin: sé a neart é a naimsir a néigiontuis. Agus bíodh do dhúil fós annsa TIGHEARNA; agus do bhéura sé dhuit íarratas do chroidhe. Agus do bhéaruidh an TIGHEARNA cabhair dhoibh, agus sáorfuidh íad: sáorfuidh se íad ó na drochdhaóinibh, agus coimhdeochuidh íad, do bhrígh go bhfuil a ndóigh ann.
Agus a déarthar annsa lósin, Féuch sé so ar Ndía; do fheitheamar air, agus sláineocha sé sinn: sé so an TIGHEARNA; do fheitheamair air, agus bíam lúathghaireach agus gáirdeochum iona shlánughadh.
Is misi, misi féin, an TIGHEARNA; agus táobh amuigh dhiomsa ní bhfuil áon slánaightheoir ann.
Acht sáorfuidhear Israel ansa TIGHEARNA maille le slánughadh síorruidhe: ní bheithí náireach nó claóite go sáoghal na sáoghal.
Agus go nuige a naóis fhoirfe is misi féin é; agus fós go nuige an bhfolt líath iomchora mé: is misi do rinne, agus is mé iomchorus; iomchora mé, agus sáorfa mé sibh.
Fillidh, a chlann mhíochoinghiollach, agus leigheosuidh misi bhur míochoinghioll. Feuch, thangamar chugadsa; óir is tú an TIGHEARNA ar Ndía.
Do bhéara mé fós croidhe núadh dhibh, cuirfidh mé spiorad núadh a stigh ionnuibh: agus beanfa mé an croidhe clochamhail amach as bhur bhfeóil, agus do bhéara mé croidhe féola dhibh. Agus cuirfe mé mo spíorad ionnuibh a stigh, agus do bhéara mé oruibh siubhal ann mo reachtaibh, agus coimhéadfuidhe mo reachta, agus do dhéantaoi íad.
Do bhrígh go bhfuil grádh aige orumsa, saorfa mé é: áirdeochád é, do bhrígh gó ráibh fios manma aige. Goirfe sé orum, agus cluinfe misi é; atáimse aige iona bhuaidhreadh; do dhéanad a shaoradh, agus a ghlórughadh. Do dhéanad a ríar le fad laétheadh, agus foillseochad mo shlánughadh dhó.
Ag cur bhreitheamhnuis a gcrích don té do laguigheadh: ag tabhairt aráin do nocrach. Fúasclaidh an TIGHEARNA na príosúnaigh:
Bíodh dóigh ag Israel san TTIGHEARNA: óir is ag an TIGHEARNA atá trócaire, agus aigesion atá iomad fúascalta. Agus fuaisgeoluidh sé Israel ó na nuile chiontaibh.
Uimesin féuchfa misi chum an TIGHEARNA; feithmhidh mé air Dhía mo shlánuighthe: cluinfidh mo Dhía mé. ¶ Ná gáirdigh am aghaidh, ó mo námhuid: a nuáir thuitfios mé, éireocha me; an tan shuighfios mé a ndorchadus, biáidh an TIGHEARNA na sholus damh. Iomchoruidh mé díbhfhearg an TIGHEARNA, do bhrígh gur pheacaidh mé na aghaidh, nó go ttagra sé mo chúis, agus go mbéara breath ar mo shon: do bhéara sé amach chum an tsoluis mé, agus do chífidh mé a dhioghrus.
Ata Spiorad an Tighearna DIA orumsa; do bhrígh gur ung an TIGHEARNA mé do sheanmóir sgéula maithe do na ceannsuighibh; do chuir sé mé do cheangal súas na ccroidhthe mbriste, dfúagra saóirse do na braighdibh, agus oscuilte an phríusúin don druing atá ceangailte;
¶ Urghaírdigh go mór, a inghean Shion: gáir, a inghean Ierusalem: féuch, atá do Rígh ag teacht a tfhochair: atá sé ceart, agus slánughadh aige; go huirisiol, ag marcuigheachd air assal, agus air bhromach searrach assail.
Agus a dubhairt Maóise ris an bpobal, Ná bíodh eagla oruibh, fanuidh bhur seasamh, agus féuchuidh tártháil an TIGHEARNA, noch thaisbéanfás sé dhíbh a niugh; óir na Hégiptigh do choncabhair a niugh, ní fhaicfidhe íad a rís go bráth. Troidfidh an TIGHEARNA ar bhur son, agus beithíse bhur dtocht.
¶ Cía an Día atá cosmhuil riotsa, mhaitheas éigceart, agus léigios thairis sárughadh íarsma a oighreachda? ná chongmhann sé a fhearg choidhche, do bhrígh go ndúilighionn sé a ttrócaire. Fillfidh sé a rís, biáidh truáighe aige dhúinn; cláoidhfidh sé ar neigceart; agus teilgfidh tú a ccionta uile a ndubhaigéan na fairge.
Fúasgluidh an TIGHEARNA аnam а sheirbhíseach: agus ní scriosfuighthear an mhéid chuirfios a ndóigh ann.
Gairim neamh agus talumh a niugh dfiaghnuisi bhur nághuidh, gur fhoillsigh mé as bhur gcoinne, beatha agus bás, beannughadh agus mallughadh: uimesin beir beatha do roghuin, ionnas go mairfe tú féin agus do shliochd: Agus fhillfeas tú chum do THIGHEARNA Dé, agus uimhleochus tú dá ghlór do réir á nuile neithe aithnighimsi dhíot a niugh, thú féin agus do chlann, red chroidhe uile, agus red anum uile; Ionnus go ngráidheochuidh tú do THIGHEARNA Día, agus go nuimhleocha tú dá ghuth, agus go ndruidfe tú ris: óir is é sin do bheatha, agus fadughadh do láetheadh: chor go ccoimhneocha tú ansa dúithche noch do mhionnuigh an TIGHEARNA dot aithribh, do Abraham, Dísaac, agus do Iácob, do thabhairt dóibh.
Tigdís fós do thrócaireadha chugamsa, a THIGHEARNA, do shlánughadh, do réir do bhréithre.
Meisnighidh sibh, meisnighibh sibh mo phobal, deir bhur Ndía. Féuch, tiucfuidh an Tighearna DIA lé láimh láidir, agus ríaghlochuidh a rígh ar a shon: feuch, atá a luáidheachd maille ris, agus a obair roimhe. Beathochuidh sé a thréud amhúil áodhaiare: cruinneochaidh se na huáin le na láimh, agus iomchoruidh sé iona ucht íad, agus tiomáinfidh go mín an chuid iona mbí óig. ¶ Cía thomhais na huisgeadha a cclár a dhéarnainne, agus do dhírigh amach neamh lé réis, do chruinnidh luáithreadh na talmhan a miosur, agus do chomhthromuigh na sléibhte a gcomhthrom, agus na cnoic a sgála? Cía dhírigh Spiorad an TIGHEARNA, nó ar mbeith na chomhairleach aige cía mhúin é? Cía ré a ndéarna sé comhairle: agus cía theagaisg é, agus do mhúm é a ccasán an bhreitheamhnuis, agus do mhúin éolus do, agus do thaisbem dó slighe na tuigse? Féuch, atáid na cineadacha amhail bráon buicéid, agus atáid ar na meas amhuil luáithreadh beag an scála: Féuch, tógbhuidh sé súas na hoiléin mar ní ro bheag. Agus ní lór Lebanon ré a losgadh, agus ní lór a bheathuigh mar ofrail loisge. Is neimhní na cineadhach uile dá lathair: agus meastar leision íad ní sa lugha ná neimhni, agus díomhaoineas. ¶ Marsin cía ré saimhleochuidhe Día? no cía an chosamhlachd chuirfidhe iona choimhmeas? Leaghaidh an fear oibre íomháigh ghreanta, agus folchaidh céard a nóir í timchioll le hor, agus teilgidh sé slabhradha airgid. Labhruidh go meisneamhuil ré Hierusalem, agus fúagruidh dhi, gur críochnuigheadh a cogadh, gur maitheadh a héigceart: óir do ghlac sí as láimh an TIGHEARNA díol dúbalta ar son a huile peacaidh.
Is tor daingion ainm an TIGHEARNA: riothuidh an fíréun chuige, agus bí sé daingion.
Múin damh do thoil do dhéanamh; óir is tú mo Dhía: tréoruigheadh do dheighspiorad mé, a steach a ttalamh an díorghuis.
Agus tiucfa a ccrích, gidh bé ar bioth ghoírfios air ainm an TIGHEARNA go sáorfuighear é: óir a slíabh Sion agus ann Ierusalem biáidh sáoradh, mar a deir an TIGHEARNA, agus annsa bhfuighilleach noch ghoirfios an TIGHEARNA.
¶ Cán agus gáirdigh, a inghean Shion: óir, féuch, tháinic misi, agus coimhneocha mé ann do lár, a deir an TIGHEARNA. Agus ceangoluid mórán cineadhach ris an TIGHEARNA annsa lósin, agus béid na bpobal agumsa: agus áitreacha misi ann do lársa, agus aitheonuidh tú gur bé TIGHEARNA na slógh do chuir chugad mé.
Feuch, níor giorruigheadh lámh an TIGHEARNA, as nach bhféadann sé tartháil, agus ní trom a chlúas, as nach bhféadann cluinsion:
Acht is ar son ar lochtne do loiteadh é, do brúigheadh é ar son ar cciontadhne: is airsion do bhí smachdughadh ar síothchána; agus is le na chneadhuibhsion atamaóidne slánuighthe. Do chúamar uile amhuil caóiridh ar seachrán; do chláonamar gach uile dhuine aguinn air ar slighe féin; do leag an TIGHEARNA airsion ar ccionta uile.