1 Peadar 1:3 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

³ Go mbeannuightear Dia, Athair ár dTighearna Íosa Críost, d’aithghein, do réir a mhór‐thrócaire, sinn chum beo‐dhóchais tré aiséirghe Íosa Críost ó na marbhaibh,

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

³ Go mba bheannaithe Dia, Athair ár dTiarna Íosa Críost! Is dá mhórthrócaire a athghineadh sinne chun dóchais bhithbheo trí aiséirí Íosa Críost ó mhairbh,

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

³ Glóir agus moladh do Dhía, eadhon Dathair ar Dtíghearna Iósa Críosd, noch do aithghin sinn do réir a mhórthrócaire chum béomhuinighne tré eiséirghe Iósa Críosd ó mharbhuibh.

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

³ Moladh le Dia agus Athair ár dTiarna Íosa Críost! Dʼathghin sé sinn as ucht a mhórthrócaire, trí aiséirí Íosa Críost ó mhairbh, chun beo-mhuiníne

An Bíobla Naofa 1981

³ Moladh le Dia agus Athair ár dTiarna Íosa Críost! D'athghin sé sinn as ucht a mhórthrócaire, trí aiséirí Íosa Críost ó mhairbh, chun bheomhuiníne

1 Peadar 1:3 Tagairtí Cros

Eoin 1:13

nach ó’n bhfuil, ná ó thoil na colna, ná ó thoil duine do geineadh iad, acht ó Dhia.

Rómhánaigh 12:12

ag déanamh gáirdeachais i ndóchas; go foighdeach fá ghéirleanmhain;

Rómhánaigh 15:13

Anois go líonaidh Dia an dóchais sibh de gach áthas agus de gach síothcháin san gcreideamh, chum go mbéidh sibh féin lán de dhóchas, tré chumacht an Spioraid Naoimh.

Rómhánaigh 4:25

agus do tógadh suas arís le n‐ár bhfíréanú.

Rómhánaigh 5:10

Óir, má rinneadh réidhteach idir sinn agus Dia tré bhás a Mhic, an tráth ’n‐a rabhamar ’n‐ár náimhdibh, is móide an fáth, ar mbeith do’n réidhteach sin déanta, go slánóchar sinn tré n‐a bheathaidh.

Rómhánaigh 8:11

Agus má chómhnuigheann Spiorad an té do thóg Íosa ó na marbhaibh ionnaibh, an té do thóg Íosa ó na marbhaibh beodhóchaidh sé bhur gcuirp sho‐mharbhtha mar an gcéadna tré n‐a Spiorad chómhnuigheas ionnaibh.

Rómhánaigh 8:24

Óir is i ndóchas do saoradh sinn: acht ní dóchas an dóchas do‐chítear: óir cad chuige a mbéadh dóchas ag an duine chum an nidh do‐chí sé?

1 Corantaigh 13:13

Anois fanann na trí neithe seo, an creideamh, an dóchas agus an grádh: acht an nidh is mó díobh is é an grádh é.

1 Corantaigh 15:20

Acht anois atá Críost éirighthe ó na marbhaibh, is é céad‐toradh na ndaoine atá fá shuan é.

2 Corantaigh 1:3

Go mbeannuightear Dia agus Athair ár dTighearna Íosa Críost, Athair na dtrócaire agus Dia gach cómhfhortachta,

Galataigh 6:16

Agus an méid shiubhalfas de réir na riaghla so, go raibh síothcháin, agus trócaire ortha go léir, agus ar Israel Dé.

Eifisigh 1:17

chum go dtugaidh Dia ár dTighearna Íosa Críost, Athair na glóire, spiorad eagna agus taisbeánta dhaoibh i n‐eolas air:

Eifisigh 1:3

Go mbeannuightear Dia agus Athair ár dTighearna Íosa Críost, do bheannuigh le gach beannacht spioradálta sinn ins na h‐áiteannaibh neamhdha i gCríost:

Eifisigh 1:7

’n‐a bhfuil fuascladh againn tré n‐a fhuil, maitheamhnas ár bpeacadh,

Eifisigh 2:4

acht Dia, atá saidhbhir i dtrócaire, as ucht an ghrádha mhóir atá aige dhúinn,

Eifisigh 3:20

Anois, do’n té go bhfuil ar chumas dó i bhfad níos mó do dhéanamh ’ná thig linn a iarraidh nó a shamhlú, do réir na cumhachta atá ag oibriú ionainn,

Colosaigh 1:23

acht go seasuighidh sibh go daingean ar bhun an chreidimh, gan casadh i leathtaobh ó dhóchas an tsoiscéil do chualabhar, do craobhscaoileadh i measc gach a bhfuil cruthuighthe fá neamh, go bhfuilim‐se Pól im’ mhinistir de.

Colosaigh 1:27

d’ár thoiligh Dia a chur i bhfios créad é saidhbhreas glóire na rúindiamhaire seo i measc na gCineadhach, is é sin Críost ionnaibh, an dóchas chum glóire.

1 Teasalónaigh 1:3

ag síor‐chuimhneamh ar bhur ngníomharthaibh creidimh, agus ar bhur saothar carthannachta, agus ar bhur ndóchas foidhneach as ár dTighearna Íosa Críost, i bhfiadhnaise ár nDé agus ár nAthar.

1 Teasalónaigh 4:13

Acht, a bhráithre, níor mhaith linn sibh bheith i n‐ainbhfios i dtaobh na ndaoine atá ’n‐a gcodladh, chum nach mbéidh cumha oraibh, mar bhíos ar na daoinibh eile atá gan dóchas.

2 Teasalónaigh 2:16

Anois go dtugaidh ár dTighearna Íosa Críost féin agus Dia ár nAthair, do ghrádhuigh sinn, agus thug sólás síorraidhe agus deagh‐dhóchas dúinn tré ghrása, go dtugaidh sé sólás croidhe dhaoibh,

1 Tiomóid 1:14

agus do mhéaduigh grása ár dTighearna go mór, le creideamh agus leis an ngrádh atá i nÍosa Críost.

Títeas 2:13

ag fanamhain le dóchas beannuighthe agus le taisbeánadh glóire an Dé mhóir agus ár Slánuightheora Íosa Críost;

Eabhraigh 3:6

acht is amhlaidh atá Críost mar Mhac os cionn tighe Dé; agus is sinne a theach‐san, acht ár muinighin agus an dóchas atá mar adhbhar glóire againn do chongbháil go daingean go deireadh.

Séamas 1:18

Is d’á thoil féin do ghein sé le briathar na fírinne sinn, chum go mbéimís mar chéad‐thortha a bhfuil cruthuighthe aige.

1 Peadar 1:13

D’á bhrigh sin, ag teannadh bhur n‐intinne, bidhidh stuama, agus bíodh bhur súil go h‐iomlán leis an ngrása tiubharfar daoibh le foillsiú Íosa Críost;

1 Peadar 1:21

chreideas tríd‐sean i nDia, do thóg ó na marbhaibh é, agus thug glóir dó; chum go mbéadh bhur muinighin agus bhur ndóchas as Dia.

1 Peadar 1:23

óir do h‐aith‐gheineadh sibh, ní ó shíol so‐thruaillighthe, acht ó shíol neamhthruaillighthe, le briathar bith‐bheo, buan Dé.

1 Peadar 2:2

agus gach fuar‐chrábhadh, agus éad, agus gach bíodán, agus, mar dhéanfadh naoidheanáin nua‐bheirthe, cuiridh dúil san mbainne spioradálta úr‐ghlan, gan cealg, chum go bhfásfaidh sibh chum slánuighthe d’á bhárr;

1 Peadar 3:15

acht naomhuighidh Críost mar Thighearna ’n‐bhur gcroidheachaibh: agus sibh ullamh i gcómhnaidhe chum freagra do thabhairt do gach duine iarras fios fátha an dóchais atá ionnaibh:

1 Peadar 3:21

Is é a shamhail sin an baiste shlánuigheas sinne anois, ní h‐é glanadh salachair an chuirp, acht freagairt deagh‐choinsiais do Dhia, tré aiséirghe Íosa Críost;

1 Peadar 3:5

Óir na mná naomhtha fad ó, go raibh a muinighin as Dia, is ar an gcuma sin do mhaisigheadar iad féin, agus iad umhal d’á bhfearaibh féin:

1 Eoin 2:29

Má’s eol díbh é bheith fíréanta, is eol daoibh gach aoinneach chleachtas fíréantacht, gur uaidh‐sean do geineadh é.

1 Eoin 3:3

Agus gach aoinneach go bhfuil an dóchas so ann glanann sé é féin, fá mar tá seisean glan.

1 Eoin 3:9

Cibé duine do geineadh ó Dhia, ní dhéanann sé peacadh, óir fanann síol Dé ann: agus ní féidir leis peacadh do dhéanamh de bhrigh gur ó Dhia do geineadh é.

1 Eoin 4:7

A cháirde ionmhaine, bíodh grádh againn d’á chéile: óir is ó Dhia thig an grádh; agus gach duine ghrádhuigheas, is ó Dhia do geineadh é, agus aithnigheann sé Dia.

1 Eoin 5:1

Cibé duine chreideas gur ab é Íosa an Críost, is ó Dhia do geineadh é, agus cibé duine ghrádhuigheas an té do ghein é, grádhuigheann sé an Mac do geineadh uaidh.

1 Eoin 5:18

Is eol dúinn, aoinneach do geineadh ó Dhia nach ndéanann sé peacadh; acht an té do geineadh ó Dhia, coimheádann sé féin é, agus ní bhfaghann an ainspioraid greim air.

1 Eoin 5:4

Óir buadhann ar geineadh ó Dhia ar an saoghal, agus is é do bhuaidh ar an saoghal, ná ár gcreideamh‐na.