1 Eoin 2:2 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

² agus is eisean an t‐íodhbarthach, ní h‐amháin ar son ár bpeacaidhe‐ne, acht ar son peacaidhe an domhain ar fad.

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

² agus is é féin an leorghníomh inár bpeacaí, agus ní hamháin inár gcuid peacaí féin ach i bpeacaí an domhain uile.

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

² Agus is eision an réidhteach air son ar bpeacuighne: ní ar son ar bpeacuighne amháín, achd air son an domhuin uile mar an gcéudna.

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

² Is é an íobairt sásaimh ar ár bpeacaí é, agus ní ar ár bpeacaí-ne amháin ach ar pheacaí an tsaoil uile.

An Bíobla Naofa 1981

² Is é an íobairt sásaimh ar ár bpeacaí é, agus ní ar ár bpeacaíne amháin ach ar pheacaí an tsaoil uile.

1 Eoin 2:2 Tagairtí Cros

Lúcás 14:22

Agus adubhairt an seirbhíseach, A thighearna, atá gach nidh déanta de réir mar d’órduighis, agus atá slighe fágtha fós.

Eoin 1:29

An lá ’n‐a dhiaidh sin do chonnaic sé Íosa ag teacht chuige, agus adubhairt sé, Féach Uan Dé thógas peacadh an domhain!

Eoin 12:32

Agus mise, má árduighthear mé ó’n talamh, tarraingeochad chugam na daoine uile.

Eoin 4:42

agus adubhradar leis an mnaoi, Ní mar gheall ar do chainnt‐se chreidimíd: óir d’éisteamar féin, agus atá a fhios againn gurb é Slánuightheoir an tsaoghail é go fíor.

Eabhraigh 2:17

Ar an adhbhar sin ba chóir go ndéanfaidhe é cosmhail ar gach slighe le n‐a bhráithribh, chum go mbéadh sé ’n‐a árd‐shagart trócaireach, ionnraic ins na neithibh bhaineas le Dia, chum cúiteamh do dhéanamh as peacaidhibh an phobail.

1 Peadar 2:24

an té d’iomchair ár bpeacaidhe ’n‐a chorp féin ar an gcrann, chum, ar mbeith dhúinn marbh do’n pheacadh, go mairfimís do’n fhíréantacht; agus do leigheasadh sibh le n‐a chneadhaibh.

1 Peadar 3:18

Óir d’fhulaing Críost féin, aon uair amháin, ar son na bpeacaidhe, an fíréan i n‐éiric na neimhfhíréan, chum sinn do thabhairt chum Dé; d’á chur chum báis san bhfeoil, acht d’á bheodhadh san spiorad;

1 Eoin 1:7

acht má shiubhlaimíd san tsolas fá mar tá seisean san tsolas, atá cumann againn le chéile, agus glanann fuil Íosa Críost a Mhac ó gach peacadh sinn.

1 Eoin 3:5

Agus is eol daoibh gur foillsigheadh é chum peacadh do chur ar ceal; agus ní fhuil peacadh ar bith ann féin.

1 Eoin 4:10

Is ann atá an grádh, ní h‐é go dtugamar grádh do Dhia, acht go dtug seisean grádh dhúinne, agus gur chuir sé a Mhac uaidh mar íodhbarthach ar son ár bpeacaidhe.

1 Eoin 4:14

Agus do chonnacamar agus do‐bheirimíd fiadhnaise gur chuir an tAthair a Mhac uaidh mar Shlánuightheoir an domhain.

1 Eoin 5:19

Is eol dúinn, leis, gur daoine le Dia sinn, agus go bhfuil an saoghal ar fad fá chumhacht na h‐ainspioraide.

Apacailipsis (Taispeántadh) 12:9

Agus do teilgeadh síos an dragún mór, an tsean‐nathair nimhe, ar a dtugtar an Diabhal agus Sátan, an té mheallas an saoghal ar fad; do teilgeadh síos é go dtalamh, agus do teilgeadh a aingle síos i n‐éinfheacht leis.