Biblia Todo Logo
Bíobla ar líne
- Fógraí -




Iób 12:4 - An Bíobla Naofa 1981

4 Is ceap magaidh mé do mo chairde, Mar glaoim ar Dhia agus súil agam le freagra! Níl san fhíréan gan locht ach ceap magaidh.

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

4 Atáimsi mar áon ar na fhochmhuideadh ó ná chomharsain, noch ghoireas ar Dhía, agus a bhfreagrann sé é: do nithear magadh tarcuisueach ar án nduine cheart dhireach.

Féach an chaibidil Cóip




Iób 12:4
26 Tagairtí Cros  

An ndéanfaidh na briathra a spalpann tú daoine a chur ina dtost? An ndéanfaidh tú fonóid, gan duine do do bhréagnú?


An té atá ar a shuaimhneas níl ach drochmheas aige ar an ainnise, Agus sonc don té a fuair barrthuisle.


Féach, dá bhféadfainn mo chúis a agairt, Tá a fhios agam gur mise a thiocfadh slán.


Tá a mbéal ar leathadh acu i mo choinne Agus bhuail siad mé sa leiceann go fonóideach; Tá rith an rása leo i m'aghaidh.


Sé mo ghlao chun Dé is abhcóide agam; Ritheann na deora ó mo shúile ina láthair.


Tá lucht fonóide i mo thimpeall, Agus is í a mailís taibhreamh na súl oscailte agam.


Mar sin a rinne sé nath díom i measc na gciníocha; Níl ionam ach créatúr le seile a chaitheamh san aghaidh air.


Tugaigí cead cainte domsa chomh maith Agus nuair a bheidh deireadh ráite agam, ar aghaidh le bhur bhfonóid.


Ach is ceap magaidh mé anois Ag na sóisir, ag dream is óige ná mé féin, Nárbh fhiú liom a n‑aithreacha A chur i bhfeighil mo thréad le mo mhadraí.


Sin iad an dream anois a bhfuilim mar ábhar amhrán acu! Táim i mo sceith béil acu.


An bhfuil a lán de leithéid Iób ann, A shlogann an sciolladh mar uisce?


Filligí orm anois agus ná déantar éagóir! Sea, filligí, tá mo chúis fós gan breith.


Mé a bheith neamhchiontach - ní bheadh a fhios sin agam. Chaithfinn uaim m'anam féin.


Bíonn siad ag magadh fúm gan stad gan staonadh, is a bhfiacla ag díoscán i m'aghaidh.


Nuair a ghlaofaidh sé orm déarfaidh mé: “Táim i d'fhochair.” Déanfaidh mé é a shaoradh agus a onórú in am a bhuartha.


An té a shiúlann ar chosán na fíréantachta, bíonn eagla an Tiarna air; ach an té ar claon iad a bhealaí, is beag é a mheas air.


Mheall tú mé, a Thiarna, agus cheadaigh mé mo mhealladh; rug tú bua orm; ba thú ba threise. Níl lá nach mbíonn siad ag gáire fúm, is ceap magaidh mé ag gach aon duine.


Glaoigh ormsa agus freagróidh mé thú; inseoidh mé duit rúndiamhra móra nach feasach duit dada fúthu.


Ach i dtaca liom féin de is ar an Tiarna a bhím ag brath; cuirim mo dhóchas i nDia mo Shlánaitheoir agus éistfidh mo Dhia liom.


rinne siad coróin a fhí de dheilgneach agus í a bhualadh ar a cheann agus giolcach a chur ina láimh dheis, agus teacht ar a nglúine os a chomhair ag fonóid faoi ag rá: “Sé do bheatha, a Rí na nGiúdach!”


“Imígí libh,” ar seisean, “ní marbh atá an cailín; ina codladh atá sí,” ach bhí siad ag magadh faoi.


Agus bhí siad ag fonóid faoi. Ach chuir sé amach iad uile, agus rug sé leis athair agus máthair an linbh agus iad seo a bhí leis, agus chuaigh isteach mar a raibh an leanbh ina luí.


Bhí na Fairisínigh, a thug grá don airgead, ag éisteacht leis an méid sin uile agus bhí siad ag dranngháire faoi.


Nuair a chuala siad Pól ag trácht ar aiséirí ó mhairbh, thosaigh cuid acu ag magadh faoi. Is é a dúirt cuid eile acu, áfach: “Cloisfimid a thuilleadh faoi seo uait lá éigin eile.”


D'fhulaing cuid eile fós maslaí agus sciúrsáil, cuibhreacha agus príosún.


Lean orainn:

Fógraí


Fógraí