Iób 12 - An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

Caibidil XII. Gu bfuil áit ag Día tré na chumhacht ós gach ní, aindeis do chur fós ar dhuine ceart.

¹ Agus do fhreagair Iób, agus a dubhairt,

² Ni bhfuil amharus gur sibhsi na daóine, agus rachuidh an gliocus déug a néinfheachd ribh.

³ Acht atá tuigse agamsa comhmaith ribhsi; ní bhfuilim ní ís ísle ná sibh; fós, cía ag nach bhfuil fios a leithéid so do neithibh?

⁴ Atáimsi mar áon ar na fhochmhuideadh ó ná chomharsain, noch ghoireas ar Dhía, agus a bhfreagrann sé é: do nithear magadh tarcuisueach ar án nduine cheart dhireach.

⁵ An té bhíos a ngar do sciorradh le na chosuibh, atá sé mar lampa tharchuisneach a smúaineadh an tí bhíos air a shocarachd.

⁶ Atáid tabernacuil na sladmhóireadh siochanta, agus atáid an drong fhearguidhios Día daingion; dá ttabhair Día go hiomarcach iona láimh.

⁷ Acht fíafruigh anois do na hainmbithibh, agus múinfid duit; agus déanlaithibh a naíeir, ngus inneosuid duit:

⁸ Nó labhair ris an ttalamh, agus múinfidh sé dhuit: agus foillseochuid eisc na fairge dhuit.

⁹ Cía ag nach bhfuil a fhios díobhso uile gur bí lámh an TIGHEARNA do rinne so?

¹⁰ A lámh a bhfuil anum gach uile neithe bhí, agus anál án chinidh dáonna uile.

¹¹ Nach dearbhann an chlúas bríathra? agus nach mblaisionn an bhéul a bhiadh?

¹² Ag na sinnsearuibh atá an gliocus; agus tuigsi a bhfad na láetheadh.

¹³ Acht aigesion atá gliocus agus neart, atá comhairle agus tuigse aige.

¹⁴ Féuch, brisigh sé síos, agus ní héidir a chur súas a rís; iadhuidh sé duine súas, agus ní héidir oscladh dhó.

¹⁵ Féuch, congmhaidh se na huisgeadha, agus tiormuighidh súas, agus cuiridh sé amach mar an ccéadna íad, agus iompoighid síad an talamh bun ós cionn.

¹⁶ Agus aigesion atá an neart agus an gliocus: is leis an té mealltar agus an té mheallas.

¹⁷ Beiridh sé comhairligh leis ar na milleadh, agus do ní sé óinmhide do na breitheamhnuibh.

¹⁸ Sgaóilidh sé cuibhreach na ríogh, agus criosluighídh sé a ccaoil le crios.

¹⁹ Beiridh sé prionnsadha leis millte, agus claóidhigh an cumhachtach.

²⁰ Athruighidh sé glór a nfíréin, agus tógbhuidh leis tuigse an tseanóra.

²¹ Dóirtigh sé tarcuisne ar phrionnsadhuibh, agus laghaduigh sé ceart na ccumhachdach.

²² Foillsighidh sé neithe domhne as an dorchadas, agus do bheir sé amach chum soluis scáile an bháis.

²³ Méuduighidh sé na cineadhacha, agus scriosuidh sé íad; fairsingidh sé na críocha, agus cumhangaidh sé íad a rís.

²⁴ Tógbhuidh sé leis croidhthe na druinge is oirdhearca ar dhaóinibh na talmhan, agus do bheir orra bheith ar seachrán a bhfásach mar nach bí slighe ar bith.

²⁵ Bíd ag sméarthachd annsa dorchadas a néagmhuis soluis, agus do bheir sé orra tuitim anonn sa nall mar fhear meisge.