Agus má’s mian le duine an dlígh chur ort agus do chasóg do bhreith leis sgaoil leis do bhrat ’n-a teannta.
Lúcás 5:39 - Na Cheithre Soisgéil agus Gníoṁartha na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire) Agus aoinne a bhíonn ag ól sean-fhíona ní thaithnfidh an fíon nua láithreach leis, óir deir sé, Is fearr an sean-fhíon. An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn) Agus an té atá dʼéis seanfhíon a ól, ní bhíonn dúil aige i bhfíon nua; mar deir sé, ‘Tá an seanfhíon ar fheabhas.’” Na Ceithre Soiscéil agus Gníomhartha na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara Agus ní fhuil aoinneach a ólas sean-fhíon, a mbíonn toil aige láithreach do fhíon úr, óir deir sé: Is é an sean-fhíon is feárr. Tiomna Nua 1951 (de Siúnta) Agus aoinneach bhíos ag ól sean‐fhíona, ní chuireann sé dúil i bhfíon úr: óir adeir sé, Is é an sean‐fhíon is fearr. An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell) Agus ní bhfuil duine ar bith ibheas seinfhíon lér ab áill fíon núa ar ball: óir a deir sé, Is é seinfhíon is folláine. An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012 Agus ní áil le haon duine an nua tar éis dó an sean a ól; óir deir sé: ‘Is é an sean an fíon maith.’” An Bíobla Naofa 1981 Agus ní áil le haon duine an nua tar éis dó an sean a ól; óir deir sé: ‘Is é an sean an fíon maith.’ ” |
Agus má’s mian le duine an dlígh chur ort agus do chasóg do bhreith leis sgaoil leis do bhrat ’n-a teannta.
Ach ní foláir an fíon nua do chur i n-árthaíbh nua i dtreó go gcoimeádfar iad araon.
Agus do thárla go raibh sé ag gabháil tré ghortaibh arbhair an tarna céad-shabbóid, agus go raibh na deisgiobuil ag stathadh na ndias agus ’ghá gcimilt idir a mbasaibh agus ’ghá n-ithe.