Mar tá radharc aige go imill na cruinne, Agus feiceann sé gach ní faoin spéir go léir.
Iób 37:3 - An Bíobla Naofa 1981 Scaoileann sé a thintreach ar feadh stua na spéire, Agus sroicheann sí go himeall na cruinne. An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell) Orduighidh sé é faói neamh go hiomlán, agus a theinteach go téorannuibh na talmhan. |
Mar tá radharc aige go imill na cruinne, Agus feiceann sé gach ní faoin spéir go léir.
Nuair a leag sé síos reacht don bháisteach, Agus cosán le leanúint don toirneach,
Cuireann sé an taise mar ualach ar na néalta; Agus scaipeann na scamaill toirní a thintreach.
Treoraíonn sé féin a gcúrsa timpeall, Agus stiúraíonn sé a n‑athruithe sa séasúr. Géilleann siad dá orduithe go beacht Ar fud an domhain mhóir,
Búireann a ghuth ina diaidh, Agus torann maorga a thoirní. Ní chuireann sé srian lena [thintreach], Go dtí nach mbíonn a ghlór le clos a thuilleadh.
Chun go mbéarfadh sé greim ar imill an domhain Agus go ndéanfaí na héagráifigh a chroitheadh as,
An dtiocfaidh na splancanna tintrí ag géilleadh do do bhriathar Agus a rá: “Anseo dúinn!”?
Bím ag smaoineamh ar do ghníomhartha go léir; déanaim machnamh ar d'éachtaí móra.
Cuirfidh sé comhartha in airde le haghaidh na náisiún, agus baileoidh sé ar díbríodh as Iosrael le chéile; cruinneoidh sé muintir scaipthe Iúdá ó cheithre arda an domhain.
De bhrí ar nós an splanc a éiríonn sa taobh thoir agus a bladhm le feiceáil sa taobh thiar, is amhlaidh sin a bheidh téarnamh Mhac an Duine.
Ansin osclaíodh teampall Dé ar neamh, agus bhí radharc ar áirc a chonartha ina theampall agus tharla tintreacha, agus glórtha agus toirneacha, agus crith talún agus a lán clocha sneachta.