Do lámha a chum agus a cheap mé, Agus an gcasfaidh tú agus mé a scrios dá éis sin?
Iób 13:19 - An Bíobla Naofa 1981 Cé rachaidh chun aighnis liom? Mar is gearr go mbeidh mé i mo thost agus in éag. An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell) Cía hé féin thaigeorus riom? óir anois, má bhím am thochd, faóidhfidh mo spiorad asum. |
Do lámha a chum agus a cheap mé, Agus an gcasfaidh tú agus mé a scrios dá éis sin?
Cuirigí uaibh! Ligigí dom agus labhróidh mise freisin, Is cuma cad a thiocfaidh as dom!
Deonaigh dhá achainí dom, sin uile, Agus ansin ní rachaidh mé i bhfolach ó do ghnúis.
Má bhíonn sibh uaibhreach liom, Agus argóint i mo choinne a dhéanamh de mo náire,
Má tá aon ní le rá agat, freagair mé! Labhair amach, mar is fonnmhar a admhóinn thú a bheith gan choir.
Uime sin ní chuirfidh mé cosc le mo theanga, Labhróidh mé agus mo spiorad á bhuaireamh. Beidh mé ag cáiseamh agus m'anam faoi dhoilíos.
Cad chuige nach dtógann tú mo pheaca ar shiúl Agus mo choir a mhaitheamh dom? Óir is gearr go luífidh mé sa chré; Agus lorgóidh tú mé, ach ní bheidh mé ann chuige.
Dá mb'áil leis conspóid a dhéanamh leis Ní fhéadfadh sé freagra as an míle a thabhairt air.
Tá an Tiarna Dia ag cuidiú liom, cé a thabharfadh ciontach mé? Beidh siad spíonta smolchaite ar nós giobal éadaigh, agus iad á gcreimeadh ag leamhain.
Deirinn: “Ní smaoineoidh mé air, ní labhróidh mise níos mó ina ainm.” Ansin chonacthas dom go raibh tine loiscneach i mo chroí, í dúnta istigh i mo chnámha. Tá mé tuirseach ó bheith ag iarraidh í a chosc. Ní fhéadaim é a fhulaingt.