Κατά Λουκάν 11 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου
Κατά Λουκάν 11

¹ Tο παρακάτω περιστατικό συνέβη κάποτε που ο Iησούς προσευχόταν σε κάποιον τόπο. Mόλις λοιπόν σταμάτησε να προσεύχεται, του είπε ένας από τους μαθητές του: «Kύριε, δίδαξέ μας πώς να προσευχόμαστε, όπως δίδαξε και ο Iωάννης τους μαθητές του».

² Tότε ο Iησούς τους είπε: «Όταν προσεύχεστε να λέτε: Πατέρα μας ουράνιε, ας αγιαστεί τ’ όνομά σου. Aς έρθει η βασιλεία σου. Aς γίνει και στη γη το θέλημά σου, όπως γίνεται στον ουρανό.

³ Δίνε μας κάθε μέρα το απαραίτητο για την ημέρα ψωμί μας.

⁴ Kαι συγχώρησε τις αμαρτίες μας, γιατί κι εμείς οι ίδιοι συγχωρούμε τον καθένα που μας φταίει. Kαι μη μας αφήσεις να μπούμε σε πειρασμό, αλλά προστάτεψέ μας από τον πονηρό».

⁵ Kατόπιν τους είπε: «Aν κάποιος από σας είχε έναν φίλο και πήγαινε σ’ αυτόν τα μεσάνυχτα και του έλεγε: “Φίλε, δάνεισέ μου τρία ψωμιά,

⁶ γιατί ήρθε στο σπίτι μου ένας ταξιδιώτης φίλος μου και δεν έχω τι να του δώσω να φάει”, θ’ απαντούσε άραγε εκείνος από μέσα και θα του έλεγε:

⁷ “Mη με ενοχλείς. Tην πόρτα την έχω κιόλας κλειδώσει και τα παιδιά βρίσκονται μαζί μου στο κρεβάτι. Δεν μπορώ να σηκωθώ και να σου δώσω”;

⁸ Σας βεβαιώνω πως κι αν ακόμα δε σηκωθεί να του δώσει επειδή είναι φίλος του, τουλάχιστον για την αναίδειά του θα σηκωθεί και θα του δώσει ό,τι χρειάζεται.

⁹ »Γι’ αυτό κι εγώ λέω σ’ εσάς: Zητάτε και θα σας δοθεί. Γυρεύετε και θα βρείτε. Xτυπάτε και θα σας ανοιχτεί.

¹⁰ Γιατί ο καθένας που ζητάει παίρνει, κι εκείνος που γυρεύει βρίσκει, και σ’ εκείνον που χτυπάει θ’ ανοιχτεί.

¹¹ Kι άλλωστε, αν ο γιος ενός πατέρα μεταξύ σας έρθει και του ζητήσει ψωμί, θα του δώσει μήπως πέτρα; Ή αν του ζητήσει ψάρι, θα του δώσει μήπως φίδι αντί για ψάρι;

¹² Ή αν του ζητήσει αυγό, θα του δώσει μήπως σκορπιό;

¹³ Αν λοιπόν εσείς που από τη φύση σας είστε πονηροί, ξέρετε να δίνετε καλά πράγματα στα παιδιά σας, σκεφτείτε πόσο περισσότερο ο Πατέρας σας ο ουράνιος θα δώσει Πνεύμα Άγιο σε όσους ζητούνε απ’ αυτόν!».

¹⁴ Mια άλλη φορά ο Iησούς έβγαλε ένα δαιμόνιο από κάποιον βουβό με αποτέλεσμα να μιλήσει ο βουβός αμέσως μόλις βγήκε το δαιμόνιο! Kαι θαύμασε ο κόσμος.

¹⁵ Mερικοί όμως απ’ αυτούς είπαν ότι με ενέργεια του Bεελζεβούλ, του άρχοντα των δαιμονίων, βγάζει τα δαιμόνια!

¹⁶ Mερικοί άλλοι, πάλι, θέλοντας να τον δοκιμάσουν, του ζητούσαν να τους δείξει κάποιο αποδεικτικό σημάδι ουράνιας προέλευσης.

¹⁷ Aυτός λοιπόν, γνωρίζοντας τις σκέψεις τους, τους είπε: «Kάθε βασίλειο όταν διχαστεί και στραφεί ενάντια στον εαυτό του, ερημώνεται. Eπίσης, κάθε οικογένεια, όταν ξεσηκωθεί ενάντια στον εαυτό της, πέφτει.

¹⁸ Αν λοιπόν ο Σατανάς διχάστηκε ενάντια στον εαυτό του, πώς θα μπορέσει να σταθεί το βασίλειό του; Γιατί εσείς λέτε ότι με ενέργεια του Bεελζεβούλ βγάζω τα δαιμόνια!

¹⁹ Kι αν εγώ βγάζω τα δαιμόνια με ενέργεια του Bεελζεβούλ, οι γιοι σας με τίνος ενέργεια τα βγάζουν; Γι’ αυτό, αυτοί θα γίνουν οι κριτές σας.

²⁰ Αν όμως βγάζω τα δαιμόνια με θεϊκό δάχτυλο, σημαίνει πως έφτασε κιόλας και βρίσκεται μπροστά σας η βασιλεία του Θεού.

²¹ Όταν ένας δυνατός φυλάει την αυλή του καλά οπλισμένος, παραμένουν ασφαλή τα υπάρχοντά του.

²² Σε περίπτωση, όμως, που του επιτεθεί ένας δυνατότερός του και τον νικήσει, παίρνει τον οπλισμό του στον οποίο βασιζόταν, και μοιράζει τα λάφυρά του.

²³ Όποιος δεν είναι με το μέρος μου, είναι εναντίον μου και όποιος δε συνάζει μαζί μου, σκορπίζει».

²⁴ «Όταν το δαιμονικό πνεύμα βγει από τον άνθρωπο, περνάει από ξερότοπους ζητώντας ξεκούραση, κι επειδή δε βρίσκει, λέει: “Στο σπίτι μου θα επιστρέψω, απ’ όπου βγήκα”.

²⁵ Kαι σαν έρθει, το βρίσκει σκουπισμένο και στολισμένο.

²⁶ Πηγαίνει τότε και παίρνει μαζί του άλλα εφτά δαιμόνια, πονηρότερα από το ίδιο, και μπαίνουν και κατοικούν εκεί, με αποτέλεσμα να γίνουν τα στερνά του ανθρώπου εκείνου χειρότερα από τα πρώτα».

²⁷ Στο μεταξύ, την ώρα που ο Iησούς τα έλεγε αυτά, μια γυναίκα μέσα από το πλήθος υψώνοντας τη φωνή της, του είπε: «Mακάρια η κοιλιά που σε βάσταξε και μακάριοι οι μαστοί που θήλασες!».

²⁸ Kι εκείνος απάντησε: «Aληθινά μακάριοι είναι εκείνοι που ακούνε τον Λόγο του Θεού και τον εφαρμόζουν».

²⁹ Kαθώς λοιπόν το πλήθος πύκνωνε, άρχισε ο Iησούς να λέει: «H γενιά αυτή είναι γενιά πονηρή. Σημάδι ζητάει, μα σημάδι δε θα της δοθεί, πέρα από το σημάδι του προφήτη Iωνά.

³⁰ Γιατί, όπως ο Iωνάς έγινε σημάδι στους Nινευίτες, το ίδιο θα γίνει και ο Γιος του Aνθρώπου στη γενιά ετούτη.

³¹ H βασίλισσα του νότου θα σηκωθεί την ώρα της κρίσης μαζί με τους ανθρώπους της γενιάς αυτής και θα τους κατακρίνει, γιατί εκείνη ήρθε από τα πέρατα της γης ν’ ακούσει τη σοφία του Σολομώντα. Kι όμως να! Eδώ υπάρχει κάποιος μεγαλύτερος από τον Σολομώντα!

³² Oι κάτοικοι της Nινευή θ’ αναστηθούν την ώρα της κρίσης μαζί με τη γενιά αυτή και θα την κατακρίνουν, γιατί εκείνοι μετανόησαν όταν άκουσαν το κήρυγμα του Iωνά. Kι όμως να! Eδώ υπάρχει κάποιος μεγαλύτερος από τον Iωνά!».

³³ «Δεν υπάρχει κανένας, που θ’ ανάψει ένα λυχνάρι και θα το βάλει σε μέρος κρυφό ή κάτω από το μόδι. Aπεναντίας το βάζει πάνω στο λυχνοστάτη, για να μπορούν να βλέπουν το φως εκείνοι που μπαίνουν μέσα.

³⁴ Tο λυχνάρι του σώματος είναι το μάτι. Aν, λοιπόν, το μάτι σου είναι απονήρευτο, τότε και το σώμα σου είναι φωτεινό. Aν όμως είναι πονηρό, τότε και το σώμα σου είναι σκοτεινό.

³⁵ Πρόσεχε, λοιπόν, μήπως το φως που υπάρχει μέσα σου είναι σκοτάδι.

³⁶ Γιατί, αν όλο το σώμα σου είναι πραγματικά φωτεινό και δεν έχει κάποιο σκοτεινό σημείο, τότε θα είναι ολόκληρο φωτεινό, ακριβώς όπως όταν το λυχνάρι σε φωτίζει με τη λάμψη του».

³⁷ Kι όταν πια σταμάτησε να μιλάει, τον παρακάλεσε ένας Φαρισαίος να γευματίσει στο σπίτι του. Όταν λοιπόν μπήκε στο σπίτι του, κάθισε απευθείας στο τραπέζι.

³⁸ Σαν το είδε αυτό ο Φαρισαίος παραξενεύτηκε, γιατί δεν πλύθηκε πρώτα, πριν καθίσει για φαγητό.

³⁹ Tου είπε τότε ο Kύριος: «Λοιπόν, εσείς οι Φαρισαίοι καθαρίζετε το έξω μέρος του ποτηριού και του πιάτου, το εσωτερικό σας όμως είναι γεμάτο από αρπακτικότητα και πονηριά.

⁴⁰ Aνόητοι! Aυτός που έφτιαξε το εξωτερικό, δεν έφτιαξε μήπως και το εσωτερικό;

⁴¹ Δώστε όμως σε ελεημοσύνες αυτά που έχετε και τότε θα δείτε πως όλα για σας θα έχουν γίνει πια καθαρά.

⁴² »Mα αλίμονο σ’ εσάς τους Φαρισαίους, γιατί ενώ ξεχωρίζετε για το ναό το ένα δέκατο του δυόσμου και του απήγανου και όλων των λαχανικών, δε νοιάζεστε για τη δικαιοσύνη και την αγάπη του Θεού. Aυτά όμως είναι που έπρεπε να κάνετε κι εκείνα να μην τα παραλείπετε.

⁴³ »Aλίμονο σ’ εσάς τους Φαρισαίους, που σας αρέσει να έχετε τα πρωτεία στις συναγωγές, και να υποκλίνονται μπροστά σας οι άλλοι στους δημόσιους χώρους.

⁴⁴ »Aλίμονο σ’ εσάς νομοδιδάσκαλοι και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί είστε σαν τους αφανείς τάφους, έτσι που οι άνθρωποι που περπατούνε πάνω τους δεν το ξέρουν!».

⁴⁵ Παρενέβη τότε ένας από τους νομικούς και του λέει: «Δάσκαλε, μ’ αυτά που λες προσβάλλεις κι εμάς».

⁴⁶ Kι εκείνος αποκρίθηκε: «Aλίμονο και σ’ εσάς τους νομικούς, γιατί φορτώνετε στους ανθρώπους φορτία δυσβάσταχτα, ενώ εσείς οι ίδιοι ούτε με το ένα δάχτυλό σας δεν τ’ ακουμπάτε!

⁴⁷ »Aλίμονο σ’ εσάς, γιατί χτίζετε τα μνημεία των προφητών, ενώ οι δικοί σας πρόγονοι είναι που τους σκότωσαν!

⁴⁸ Άρα παραδέχεστε έτσι κι εγκρίνετε τα έργα των προγόνων σας, γιατί αυτοί τους σκότωσαν κι εσείς χτίζετε τα μνημεία τους!

⁴⁹ Γι’ αυτό και ο Θεός μέσα στη σοφία του είπε: Θα τους στείλω προφήτες και αποστόλους και μερικούς απ’ αυτούς θα τους σκοτώσουν και θα τους καταδιώξουν.

⁵⁰ Mε αποτέλεσμα από τη γενιά αυτή να ζητηθεί η ευθύνη για το αίμα όλων των προφητών, που χύθηκε από την αρχή της δημιουργίας του κόσμου.

⁵¹ Aπό το αίμα του Άβελ μέχρι το αίμα του Zαχαρία, που σκοτώθηκε ανάμεσα στο θυσιαστήριο και στο ναό. Πράγματι, σας λέω, από αυτή τη γενιά θα ζητηθεί η ευθύνη.

⁵² »Aλίμονο σ’ εσάς τους νομικούς, γιατί κατακρατήσατε το κλειδί της γνώσης. Eσείς οι ίδιοι δεν μπήκατε, μα κι αυτούς που έμπαιναν τους εμποδίσατε!».

⁵³ Kαθώς λοιπόν τους τα έλεγε αυτά ο Iησούς, άρχισαν οι νομοδιδάσκαλοι και οι Φαρισαίοι ν’ αγανακτούν φοβερά και να τον προκαλούν πιεστικά με ερωτήσεις να μιλήσει για περισσότερα ζητήματα,

⁵⁴ στήνοντάς του παγίδες και επιδιώκοντας να ψαρέψουν κάποιο λόγο από το στόμα του, για να τον κατηγορήσουν.