Gidugmok ko sila hangtod nahisama na lang sila sa abog. Gitunob-tunoban ko sila nga daw lapok sa kadalanan.
Miqueas 7:10 - Ang Pulong sa Dios Makita kini sa atong mga kaaway ug maulawan sila. Kay gibiay-biay nila kita kaniadto nga nag-ingon, “Asa na ang Ginoo nga inyong Dios?” Sa dili madugay makita nato ang ilang pagkalaglag. Mahisama sila sa lapok nga gitunob-tunoban diha sa mga karsada. Ang Biblia 2011 Unya ang akong kaaway makakita niini, ug ang kaulaw magtabon kaniya nga nag-ingon kanako, “Hain man ang Ginoo nga imong Dios?” Ang akong mga mata magpasigarbo batok kaniya; karon siya tamakan sama sa lapok sa kadalanan. Maayong Balita Biblia Unya makakita ang akong mga kaaway ug maulawan sila pag-ayo, sila nga nag-ingon, “Hain na man ang Ginoo nga imong Dios?” Makita namo sila nga mabuntog ug tamaktamakan daw lapok sa kadalanan. Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia Unya makakita ang akong mga kaaway ug maulawan sila pag-ayo, sila nga nag-ingon, “Hain na man ang Ginoo nga imong Dios?” Makita namo sila nga mabuntog ug tamaktamakan daw lapok sa kadalanan. |
Gidugmok ko sila hangtod nahisama na lang sila sa abog. Gitunob-tunoban ko sila nga daw lapok sa kadalanan.
Sama nga ang lawas naputos sa bisti, hinaut nga mapuno sa kaulaw ang mga tawong nagbutang-butang kanako.
Nganong giinsulto kami sa ubang mga nasod pinaagi sa pag-ingon, “Hain na ang inyong Dios?”
Gidugmok ko sila hangtod nahisama na lang sila sa abog nga paliron sa hangin. Gitunob-tunoban ko sila nga daw lapok sa kadalanan.
Hinaut nga ang mga nalipay sa akong mga pag-antos maulawan pag-ayo. Hinaut nga ang tanang mitamay kanako mapakyas ug maulawan.
Daw madugmok ang akong kabukogan sa pagbiay-biay nila kanako adlaw-adlaw nga nag-ingon, “Asa na man ang imong Dios?”
Adlaw ug gabii grabe ang akong hilak. Nagsigeg pangutana ang mga tawo kanako, “Asa na man ang imong Dios?”
Malipay ang mga matarong kon makita nila nga gipanimaslan na sa Dios ang mga daotan, ug nagbanaw na ang ilang dugo.
Nganong moingon man kanamo ang ubang mga nasod, “Hain na man ang inyong Dios?” Samtang gatan-aw kami, ipakita sa mga nasod nga ipanimalos mo ang ilang pagpamatay sa imong mga alagad.
Ang mga matarong magmabungahon sama sa mga palma, ug molig-on sila sama sa mga kahoyng sedro sa Lebanon.
Ginoo, andam ka na nga mosilot kanila, apan wala sila masayod niini. Pahibaloa sila, Ginoo! Pakaulawi sila pinaagi sa pagpakita kanila kon unsa ang imong paghigugma sa imong katawhan. Sila nga imong mga kaaway ipalamoy sa imong kalayo.
“Gipili ko nga modumala ang usa ka tawo nga gikan sa sidlakan. Modangop siya kanako; ug karon moabot siya gikan sa amihan. Laglagon niya ang mga tigdumala sama sa pagtamak sa magkukolon sa lapok nga himuon niyang kolon.
Kay nag-ingon ang Ginoo ngadto sa mga taga-Edom, “Himuon ko kamong labing ubos sa mga nasod, ug tamayon nila kamo.
“Mga katawhan ko, ipakita ko kaninyo nga balosan ko ang Babilonia ug ang katawhan niini sa tanan nilang daotang gibuhat ngadto sa Jerusalem,” miingon ang Ginoo niini.
“Nag-ingon kamo, ‘Naulaw kami. Giinsulto kami ug gipakaulawan tungod kay ang Templo sa Ginoo gipasipalahan sa mga dili Israelinhon.’
Magsuot sila ug sako ug kagisan nila ang ilang mga ulo sa pagpakita sa ilang pagsubo. Ug mohari kanila ang kahadlok ug kaulaw.
Karon, pangandam kamo sa pagsimba sa estatuwa inigkadungog ninyo sa tingog sa mga instrumento. Kay kon dili, diha-diha ilabay kamo sa nagdilaab nga hudno. Tan-awon ta kon aduna bay dios nga makaluwas kaninyo.”
Ang mga pari nga nag-alagad sa Ginoo pahilaka taliwala sa halaran ug sa balkonahe sa Templo. Paampoa sila ug sama niini: “Ginoo, kaloy-i ang imong katawhan nga imong gipanag-iya. Ayaw tugoti nga pakaulawan sila ug tamayon sa ubang mga nasod pinaagi sa pag-ingon, ‘Asa na ba ang inyong Dios?’ ”
“Tungod sa inyong kabangis ngadto sa mga kaliwat ni Jacob, nga inyong kadugo, maulawan kamo ug laglagon sa hingpit.
Wala unta ninyo ikalipay ang katalagman nga nahiagoman sa katawhan sa Juda, nga inyong kadugo. Wala unta kamo magmaya sa panahon sa ilang kalaglagan. Ug wala unta kamo manghambog sa panahon sa ilang kalisod.
Karon daghang mga nasod ang nagtigom sa pakig-gira kaninyo. Nag-ingon sila, “Atong pasipad-an ang Jerusalem! Ug unya atong tan-awon ang makauulaw nga kahimtang niini.”
Dili angayng biay-biayon lang kita sa atong mga kaaway. Kay bisan ug nalaglag kita mobangon kita pag-usab. Ug bisan anaa kita sa kangitngit ang Ginoo mao ang atong kahayag.
Ang Ginoo nagkuha sa inyong mga silot, iyang gipatalikod ang inyong mga kaaway. Ang Ginoo, ang Hari sa Israel, dili na gayod kamo mobati ug kadaotan.
Maghiusa ang katawhan sa Juda ug mahisama sila sa kusgang mga sundalo nga mobuntog sa ilang mga kaaway nga daw mga lapok lang nga tunob-tunoban nila diha sa kadalanan. Makig-gira sila tungod kay kauban nila ako, ug buntogon nila ang mga tigkabayo.
Masaksihan gayod ninyo ang ilang pagkalaglag ug makaingon kamo, “Gamhanan ang Ginoo bisan sa gawas sa Israel.”
Sa pag-abot sa adlaw nga himuon ko na kining mga butanga, laglagon ninyo ang mga daotan nga daw sa abog lang nga inyong tunob-tunoban,” miingon ang Ginoo.
Miingon siya nga nagsalig siya sa Dios. Nan, tan-awon nato kon luwason ba siya sa Dios, kay matod niya Anak kuno siya sa Dios!”
Kon mabalitaan kini sa mga Canaanhon ug sa uban pa nga taga-dinhi, libotan kami nila ug pamatyon. Unsa may imong buhaton sa pagpanalipod sa imong dungog?”
“Busa kamong tanan nga anaa sa langit, paglipay kamo tungod sa nahitabo niadtong siyudad. Paglipay usab kamong mga propeta, mga apostoles, ug mga katawhan sa Dios, tungod kay gihukman na siya sa Dios sa iyang gipangbuhat kaninyo!”