1 Кіраўніку хору. Паводле «Не руйнуй». Давідаў. Міктам. 2 Ці на самай справе, о магутныя, прамаўляеце вы справядліва, ці па праўдзе судзіце вы сыноў чалавечых? 3 Між іншым, чыніце вы ў сэрцы несправядлівасці, на зямлі рукі вашыя спараджаюць раз’ятранасць. 4 Адлучаны грэшнікі ад улоння, зблукалі ад [самага] чэрава тыя, што прамаўляюць фальшыва. 5 Атрута іх падобная да змяінай, быццам у глухой гадзюкі, што закрывае вушы свае, 6 якая не пачуе голасу заклінальнікаў і чараўніка, спрактыкаванага ў заклінанні. 7 Божа, скрышы ім зубы ў іх роце, выламі клыкі ў ільвятаў, Госпадзе. 8 Хай сплывуць яны, як вада імклівая, бы трава стаптаная, хай ссохнуць. 9 Быццам слімак, што знікае, марнеючы, быццам выкідыш жанчыны, які не бачыць сонца. 10 Перш чым катлы вашыя адчуюць крушыннік, [што гарыць], быццам жывы, — так, быццам полымя гневу паглыне іх. 11 Весяліцца справядлівы, калі ўбачыць пакаранне, ён мые свае ногі ў крыві грэшніка. 12 І скажа чалавек: «Ёсць плён для справядлівага, усё ж такі ёсць Бог, Які судзіць іх на зямлі». |
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017
Bible Society of Belarus (the Republic of)