бо ты, Божа мой, выслухаў абяцанні мае, даў спадчыну тым, што шануюць імя Тваё.
Бо Ты, Божа, чуў абяцаньні мае, Ты даў валоданьне тым, што баяцца імя Твайго.
Толькі ў Богу, душа мая, супакойвайся! бо на Яго ўся надзея мая.
Госпад — доля спадчыны маёй і келіха майго: Ты той, Хто трымае лёс мой.
Межы мае выпалі ў [месцах] прыемных, і спадчына мая — выдатная для мяне.
Бо папярэдзіў Ты яго шчодрымі дабраславеннямі, усклаў на галаву яго з найчысцейшага золата вянец.
Вялікая хвала яго ва ўспамозе Тваёй, велічы і гожасці дадасі Ты яму;
І захацеў Госпад сцерці Яго немаччу. Калі складзе Ён Сваю душу ў ахвяру, убачыць Ён даўгавечнае патомства, і воля Госпада рукою Яго споўніцца.