чарнеючы, чарнеюць ад лёду, калі раптам спаў на іх снег.
Яны чарнеюць ад лёду, калі спадзе на іх сьнег,
якія чорныя ад лёду і ў якіх зьнікае сьнег.
Суш і спякота занадта высушылі воды, і гэтак пекла — тых, што зграшылі.
Ці даходзіў ты да сховішча снегу і ці бачыў ты сховішчы граду,
З чыйго нутра нарадзіўся лёд, і хто нарадзіў іней на небе?
Браты мае падманулі мяне, як рэчышчы ручаёў, якія марнеюць,
А ў час, калі расцякаюцца, яны перасыхаюць і, калі становіцца цёпла, знікаюць са свайго месца.
Пашле Ён слова Сваё, і растопіць іх; павее вецер Яго, і пацякуць воды.