Ад наракання Твайго ўцяклі яны, гучання грымотаў Тваіх палохаліся.
Перад пагрозай Тваёй яны ўцякалі, перад голасам грымотаў Тваіх адступаліся.
Ён Гасподзь Бог наш; па ўсёй зямлі суды Ягоныя.
І Бог, успомніўшы пра Ноя, і пра ўсіх жывуноў, і пра ўсіх жывёл, якія былі з ім у арцы, прывёў вецер на зямлю, і зменшыліся воды.
Пагразіў Ён Чырвонаму мору, і высахла, і павёў іх між хваль, як па пустыні.
І пусціў Ён стрэлы Свае і рассыпаў іх, насыпаў маланак і ўстрывожыў іх.
Хмары палілі ваду, аблокі падалі голас, між тым стрэлы Твае пралятаюць.
калі воблакі ўстанаўліваў угары, калі ўмацаваліся вытокі бездані,
І, падняўшыся, прыгразіў ветру ды сказаў мору: «Замоўкні, суцішся!» Дык спыніўся віхор, і стала вялікая ціша.