Госпадзе! ня выкрывай мяне ў гневе Тваім, і не карай мяне ў гневе Тваім,
бо яны, як трава, хутка ссохнуць, і павянуць, як расьліна зялёная.
Бо высахнуць і ападуць яны хутка, як сена і быццам зялёная трава.
нібы кветка, ён выходзіць і ападае; уцякае, як цень, і ня спыняецца.
бо ліхі ня мае будучыні - сьветач бязбожных патухне.
Бо ўсякая плоць - быццам трава, і ўсякая слава людзкая - быццам квет на траве, засохла трава - квет ейны апаў;