Mazhev 1:19 - Bibl Koad 21: Ar Bibl e Brezhoneg evit ar Vretoned Jozef, he fried, o vezañ un den reizh, pa ne felle ket dezhañ he mezhekaat, a c’hoantaas he c’has kuit e-kuzh. Testamant Nevez 1897 (Jenkins) Mes Josef, he fried, o veza eun den just, pehini na felle ket dezhan he dishenori dirag an holl, a zonjaz he c’has kuit e‐kuz. Aviel revé St. Maheu troeit é Brehonec Guénet 1858 Ha Jojeb, hé frièd, péhani e oé un dén fur, ha ne venné quet gober goab anehi, e laquas én é chonge d’hi hass quit, hemb sannein gricg. |
Erruout a reas penaos, war-dro tri miz goude, e voe roet keloù da Juda, o lavarout: Tamar, da verc'h-kaer, a zo en em roet d'ar gasterezh ha zoken setu, he deus koñsevet eus he gasterezh. Ha Juda a lavaras: Lakait anezhi da vont er-maez, ma vo devet.
Setu amañ lignez Noe: Noe a voe un den reizh hag eeun en e amzer, Noe a gerzhas gant Doue.
Pa gousko un den hag en devo darempred reizhel gant ur vaouez a vefe ur vatezh prometet e dimeziñ da un den all, ha ma n’eo ket na dasprenet na frankaet, e vint kastizet; met ne vint ket lakaet d’ar marv rak n’he deus ket bet frankaet.
Mar gra un den avoultriezh gant gwreg unan all, mar gra avoultriezh gant gwreg e nesañ, an avoultrer hag an avoultrerez a vo lakaet d’ar marv.
rak Herodez a zouje Yann, oc’h anavezout penaos e oa un den reizh ha santel. Prederius e oa en e geñver, ober a rae zoken kalz a draoù eus e alioù hag en selaoue gant plijadur.
Setu, e oa e Jeruzalem un den anvet Simeon. An den-se a oa reizh hag a zouje Doue; gortoz a rae frealz Israel hag ar Spered-Santel a oa warnañ.
Lavarout a rejont dezhañ: Korneli, kantener, den reizh hag a zoujañs Doue, a vez roet testeni mat dezhañ gant holl vroad ar Yuzevien, a zo bet kemennet a-berzh Doue gant un ael santel da’z kerc’hat d’e di ha da glevout ar pezh a lavari dezhañ.
Pa voe deuet an deiz, n’anavezjont ket an douar, met o vezañ gwelet ur pleg-mor gant un aod, e lakajont en o fennoù, mar gelljent, lakaat ar vatimant da stekiñ eno.