Joba 7 - Baiboly Katolika

¹ Andro fanompoana, ny fiainan’ny olombelona eto an-tany, ary toy ny an’ny mpikarama ny androny.

² Toy ny mpanompo maniry alokaloka, toy ny mpikarama miandry ny karamany,

³ mova tsy izany aho nanana izay anjara volana mampahory, sy nanana izay anjara alina mampijaly.

⁴ Fa nony handry aho manao hoe: ‹Rahoviana aho no hifoha? Rahoviana ny alina no ho tapitra?› dia nandry andriran’antsy foana eo aho, mandra-pahazavan’ny andro.

⁵ Ny nofoko rakotra olitra aman-tako-pery vasoka, ny hoditro mitsefatsefaka, sady ivoaha-nana.

⁶ Mihelina faingana toy ny famahanan-tenona ny androko, dia lany: tsy misy fanantenana intsony!

⁷ Andriamanitra ô, tsarovy fa fofona kely foana ny aiko! ka tsy hahita fiadanana intsony ny masoko.

⁸ Ny maso mijery ahy, tsy hahita ahy intsony; ny masonao hizaha ahy, fa tsy ho eo intsony aho.

⁹ Mihahaka dia levona ny rahona: toy izany koa izay midina ho any amin’ny Seoly dia tsy hiakatra intsony;

¹⁰ tsy hody ao an-tranony intsony izy, ary tsy hahalala azy intsony ny fonenany teo aloha.

¹¹ Noho izany dia tsy hamehy ny vavako aho; fa hiteny noho ny fahorian’ny fanahiko, handefa ny fitarainako noho ny ngidiny ato am-poko.

¹² Ranomasina va aho, sa biby dia an-dranomasina, no dia asianao fefy avokoa ny manodidina ahy?

¹³ Nony injay aho mba milaza hoe: ‹Hampionona ahy ny farafarako, hampitony ny fitarainako ny fandriako›,

¹⁴ injay kosa Ianao mampitahotra ahy amin’ny nofy; mampivadi-po ahy amin’ny tsindrimandry.

¹⁵ Endrey! Aleon’ny fanahiko alàna aina an-keriny; ny taolako miantso ny fahafatesana!

¹⁶ Ny tenako voan’ny fihalevonana; ny aiko mitsoaka amiko ho amin’ny mandrakizay: avelao re aho; fa fofona foana ny androko.

¹⁷ Inona moa ny olombelona, no dia tombananao fatratra erỳ, fa mba mety hikarakara azy Ianao,

¹⁸ mamangy azy isa-maraina ary zahanao toetra isan-tapak’andro?

¹⁹ Rahoviana re no hitsahatra ny fijerenao ahy? Rahoviana re no havelanao aho, mba hisy hitelemako ivy?

²⁰ Raha nanota aho, inona no azoko atao aminao, ry Mpiandry ny olombelona ô! Nahoana no dia apetrakao hiantefan’ny zana-tsipìkanao aho, ka hampanjarianao enta-mavesatra ho ahy ny tenako?

²¹ Nahoana no dia tsy avelanao ny heloko? Nahoana no dia tsy hadinoinao ny hadisoako? Fa vetivety foana dia handry amin’ny vovoka aho, ary hitady ahy Ianao; fa tsy hisy intsony aho».